مساله تغذیه طیور یکی از تنگناهای توسعه مرغداری در کشور ما به شمار میرود. کمبود مواد اولیه و محدود بودن تولید آن در کشور سبب گردیده است که هر ساله مقدار زیادی مواد اولیه از خارج با پرداخت مقادیر قابل توجهی از ثروت ملی کشور وارد شود. ذرت در جیره های غذای طیور در دنیا و در ایران به عنوان تامین کنندهاصلی منبع انرژی مورد استفاده قرار میگیرد. خوراک همچنان بیشترین هزینه پرورش طیور را به خود اختصاص داده است به همین خاطر به حداقل رساندن هزینه های خوراک امری ضروری میباشد. به منظور کاهش هزینه های خوراک، در طول 20 سال گذشته بهره گیری از روش جیره نویسی با حداقل قیمت معمول شده است البته بایستی توجه داشت که استفاده از جیره های با حداقل قیمت، همواره حداکثر سود اقتصادی را از لحاظ محصول نهایی در پی نخواهند داشت. بنابراین همواره باید به این نکته بسیار مهم توجه نمود که نوشتن یک یا چند جیره به روش فوق فقط نقطه شروع یک برنامه تغذیه ای به شمار می آید.