چکیده: حکومت صفوی اگر چه تداعی کننده قبایل قزلباش است، اما در گستره جغرافیایی این حکومت اقوام و قبایل گوناگونی سکونت داشتند که هر کدام با توجه به اوضاع و احوال زمان و وضعیت داخلی خود در پیشبرد سیاست های صفویان نقش فعالی ایفا کردند. این اقوام برای دولت صفویه از اهمیت والایی برخوردار بودند. از جمله این اقوام می توان به قوم کرد اشاره نمود که از همان آغاز حکومت صفویان تا پایان یا به عبارتی سقوط این سلسله از جایگاه حائز اهمیتی برخوردار بودند. هر چند حضور و قدرت کردها در هر دوره از حکومت صفویان متفاوت بود، به این معنی که گاهی نقشی پررنگ و اساسی و گاهی ضعیف و بی تاثیر داشتند، اما این یک واقعیت غیر قابل انکاری است که کردها در دوران صفویان از اهمیت بسزایی برای حکومت مرکزی محسوب می شدند. پایان نامه حاضر به بررسی نقش حکام و ایلات کرد در دوران حکومت شاه عباس اول می پردازد. ایلات کرد با توجه به جغرافیای زیستی و موقعیت ژئواستراتژیکی که داشتند از دو جنبه خارجی و داخلی همواره مورد توجه دو حکومت ایران و عثمانی بودند و در مناسبات این دو قدرت نقش حساس و تاثیرگذاری بازی می کردند. هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش قبایل کرد در رویدادها و تحولات سیاسی حکومت صفوی در مقطع زمانی سلطنت شاه عباس اول می باشد.