در این تحقیق، از روش الگوریتم ژنتیک کلاسیک برای بهینه نمودن (حداقل نمودن وزن سازه) سازه های فضایی (خرپای فضایی و قاب خمشی سه بعدی) با رفتار خطی و غیرخطی هندسی استفاده شده است . سطح مقطع اعضاء بعنوان متغیرهای اصلی مسئله درنظر گرفته شده است . قیود مربوط به اندازه سطح مقطع برای تعیین طول هر رشته که شامل کلیه متغیرهای مسئله در مبنای دو می باشد، بکار می رود و سپس جمعیت اولیه بطور تصادفی تولید می شود. مقادیر عددی متغیرها در هر رشته در مبنای اعشاری، محاسبه شده و برای تعیین تنش و جابجایی گره ها مورد استفاده قرار می گیرد. برای تحلیل خطی از نرم افزار sap90 و برای تحلیل غیرخطی از نرم افزار emrcnisa استفاده شده است . با استفاده از تابع جریمه خارجی، مسئله با قیود تنشی و جابجایی، به یک مسئله نامقید تبدیل می شود. مقادیر برازندگی هر رشته، محاسبه شده و مرحله تکثیر (تکرار شدن رشته های بهتر) انجام می شود. سپس عملگر تقاطع بمنظور تبادل اطلاعات بین رشته های انتخاب شده از مرحله تکثیر، تعداد مشخصی از آن ها را بطور تصادفی جفت می نماید و در نهایت عملگر جهش با احتمال بسیار کم، با تغییر در بعضی از بیت ها، یک تولید از جمعیت جدید را کامل می نماید.بمنظور حل مسائل بهینه یابی سازه ها با استفاده از الگوریتم ژنتیک ، یک برنامه رایانه ای بنام 3dsonaga تهیه گردیده است . نتایج حاصل از این برنامه با نتایج بدست آمده بوسیله دیگر محققین مقایسه شده است . در این تحقیق حساسیت الگوریتم ارائه شده نسبت به پارامترهای مختلف درگیر با مسئله بهینه یابی سازه های سه بعدی فلزی از قبیل نوع تابع جریمه، ضریب تابع جریمه، روش های مختلف معکوس سازی، نوع عملگر تقاطع، مقدار احتمال عملگر جهش و تعداد رشته های مورد بررسی قرار گرفته و نتایج بدست آمده ارائه گردیده است .