یکی از فرضیات مرسوم در تحلیل برجهای بلند بتن آرمه فرض رفتار تیرگونه در آنها میباشد. این فرض که مستوی ماندن صفحات بعد از تغییر شکل را تائید می نماید برای سازه هایی با نسبت ارتفاع به عرض زیاد مانند دودکشها، برجهای مخابراتی - تلویزونی و ... پذیرفته شده است . از مسائل مهم در تحلیل این سازه ها، ترک خوردگی در اثر بارهای خارجی است که موجب کاهش سختی سازه و افزایش تغییر شکلها شده و در نتیجه موجب ناپایداری سازه می گردد. همچنین در اثر بارهای دینامیکی مانند زلزله، این کاهش سختی باعث افزایش پریود اصلی سازه شده و در نتیجه نیروی جذب شده توسط سازه را نیز تغییر می دهد. در عمل برای منظور کردن اثرات غیرخطی مادی مانند ترک خوردگی و اثرات غیرخطی هندسی مانند p-delta به کمک رفتار تیرگونه این سازه ها روشهای تقریبی متعددی مانند روش اصلاح برشی (برای بارهای استاتیکی) و روش push-over analysis (برای بارهای دینامیکی) ارائه شده است . در این پایان نامه با بدست آوردن معادلات دیفرنسیال اصلی سازه در حالت استاتیکی و دینامیکی برای یک تیر-ستون با شرایط مرزی دلخواه، صحت روشهای تقریبی عنوان شده مورد مطالعه قرار گرفته است . علاوه بر این مسائلی نظیر صحت رفتار تیرگونه، عدم گیرداری سازه در پایه، اثر انحراف از قائم و ... نیز مورد بررسی قرار گرفته است .