گاز دی اکسید گوگرد یکی از آلاینده های اصلی هوا با آثار نامطلوب بر موجودات زنده و محیط زیست می باشد، که عمدتا توسط احتراق سوختهای فسیلی به محیط انتشار می یابد. حذف این آلاینده از گازهای حاصل از احتراق سوخت اگر چه مسئله جدیدی نیست اما به دلیل آثار زیانباری که این ماده بر سلامت انسان، محیط زیست ، تاسیسات صنعتی، بناها و ساختمانها دارد، هنوز به عنوان یک مشکل اساسی محسوب می شود. علاوه بر این، محدودیت های ناشی از وضع قوانین و استانداردهای جدید در زمینه انتشار دی اکسید گوگرد به محیط از طرف دولتها و سازمانهای بین المللی موجب شده است که تحقیق در مورد روشهای کنترل انتشار این آلاینده در ابعاد گسترده ای همچنان ادامه داشته باشد. در این پژوهش ، با نگاهی به روش ها و تجهیزات موجود جهت حذف دی اکسید گوگرد از گازهای دودکش و بررسی مزایا و معایب هر یک ، یکی از جدیدترین روشها ک به آن فرآیند ct-121 اطلاق می شود، مدنظر قرار گرفته است . این فرآنید بر پایه جذب گاز دی اکسید گوگرد بوسیله دوغاب آهک و یا سنگ آهک در یک اسکرابر حبابی بنا شده است . در این اسکرابر حبابی، جریان گاز به صورت حباب از درون مایع عبور کرده و دی اکسید گوگرد آن جدا می گردد. راندمان بالای جداسازی دی اکسید گوگرد و نیز ابعاد کوچکتر اسکرابر حبابی نسبت به برج های پاششی، از ویژگی های مثبت این فرآیند به شمار می رود. جذب دی اکسید گوگرد توسط دوغاب در این فرآیند، براساس تئوری فیلمی جذب گاز و واکنش های شیمیایی تعادلی، شبیه سازی و نتایج حاصله با داده های آزمایشگاهی ارایهع شده در مراجع دیگر مقایسه شده است . همچنین به کمک شبیه سازی، تاثیر کمیت های مختلف سیستم بر شدت جذب ، سطح ویژه انتقال جرم و عملکرد اسکرابر حبابی بررسی شده و در نهایت مشخصات فنی و اقتصادی یک فرآیند ct-121 ارایه و از نظر اقتصادی با سایر فرآیندهای متداول مورد مقایسه قرار گرفته است .