چکیده رساله (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده) : تربیت بدنی بخشی از برنامه های آموزشی در نظام تعلیم و تربیت است ودر تحقق اهداف آن سهیم هستند. تفاوت های فراگیران ومحتوای آموزشی مربیان را وادار به انتخاب راهبردی مناسب برای آموزش می نماید. برنامه های آموزشی تربیت بدنی شامل آموزش مهارت های حرکتی ، آموزش علوم مرتبط با تربیت بدنی و آموزش آمادگی جسمانی می باشد. روش های تدریس جدید که در آموزش تربیت بدنی کاربرد بیشتری دارند سه روش مستقل، رقابتی و مشارکتی است. این تحقیق با هدف تعیین اثر بخشی هر یک از روش های آموزش فوق بر اهدف تربیت حرکتی انجام شده است. برای انجام تحقیق تعداد 88 دانش آموز دختر پایه ششم ابتدایی در چهار گروه آزمون و گواه در 8 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. قبل از دوره آموزشی پیش آزمون و سپس آزمون نهایی انجام شد. داده ها با روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره و آزمون های تعقیبی، لون، باکس، بنفرون و ویلکز لامبدا تحلیل شد. یافته ها نشان می دهند راهبردهای مختلف مستقل، رقابتی و مشارکتی بر اهداف سه گانه تربیت حرکتی دانش اموزان اثر بخش است و تفاوت بین رویکردهای جدید و سنتی در تمام اهداف مورد بررسی به جز دوی 540 متر و پرتاب نیزه معنی دار می باشد.

هدف از این پژوهش ، مقایسه عوامل آمادگی جسمانی -حرکتی در دو گروه خواهران دوقلوی یکسان و خواهران غیردوقلوست. آزمودنیهای این پژوهش 16 جفت خواهر دوقلوی یکسان و 18جفت خواهر غیردوقلو در سنین 17-14 سال از مدارس متوسطه شهرستان رشت بود.