هدف این پژوهش شناسایی عوامل موثر در با نشاط کردن تربیت دینی و اخلاقی دانش آموزان دوره متوسطه ازنظردبیران ومربیان زن ومرد بوده است. روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری شامل 257 نفر از دبیران و مربیان مدارس متوسطه نظری آموزش و پرورش شهرستان آباده بوده و نمونه آماری شامل تمامی افراد جامعه در نظر گرفته شد که پس از جمع آوری اطلاعات تعداد 175 پرسشنامه برگشت داده شد، لذا نمونه آماری 175 نفر شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه افشاری(1385) استفاده گردیده است. برای اندازه گیری و تجزیه وتحلیل داده ها ازآمار توصیفی و استنباطی استفاده شد که در سطح آمار استنباطی از آزمون های آماری فریدمن و من - ویتنی استفاده شده است. نتایج پس ازتجزیه وتحلیل داده ها نشان دادکه از نظر دبیران و مربیان زن از بین5 عامل محتوایی، عامل شیوه آموزش با روش تدریس در اولویت اول قرار داشته و همجنین از نظر دبیران و مربیان مرد میانگین رتبه ها یکسان بوده، اما با توجه به انحراف استاندارد و میانگین نمرات، از نظر مردان از بین پنج عامل محتوایی، عامل ویژگی های سنی در اولویت اول قرار گرفته است. همچنین بین روش ها وعوامل موثر در بانشاط کردن تربیت دینی واخلاقی دانش آموزان دوره متوسطه ازنظر دبیران و مربیان مردوزن تفاوت معنی داری وجود دارد.

در این نوشته به تحلیل زبان داستانی در آثار صادق چوبک پرداخته شده است. زبان داستان پهنه ی وسیعی است که نویسنده خلاقیت خود را در آن به نمایش می گذارد. به طور کلی «گفتگو» و «توصیف» دو عنصر اصلی این زبان هستند که با استفاده از «واژه ها» داستان را زنده و پویا نشان می دهند: اگر زبان به دقت به کار گرفته شود، وسیله ی صعود سایر عناصر داستان به قله آفرینش یک اثر ادبی می گردد. همچنین شناخت زبان داستان خواننده را در درک بهتر زیبایی های هنری داستان و لذت بردن از آن یاری خواهد کرد. بنابراین، جهان داستان مخلوق ذهن نویسنده است که با زبان خاص خود با مخاطب ارتباط برقرار کند. صادق چوبک- چهارمین داستان نویس نسل اول نویسندگان ما- مهارت بی نظیری در کاربرد گونه های زبانی در مقایسه با نویسندگان هم نسل خودش را داراست. در داستان های چوبک هم زبان نوشتار و هم زبان گفتار به زبان زنده جاری در دهان مردم نزدیک است. قدرت چوبک در توصیف و نوشتن گفت و گوی زنده و طبیعی توده مردم است. چوبک در استفاده از مقدورات بیانی و حالت های دراماتیک زبان عامیانه (به ویژه در گفتگو نویسی و مکالمه لهجه دار) قابلیت و قریحه چشم گیری دارد. آنچه چوبک را از نویسندگان هم نسل او متمایز می سازد فراوانی اصطلاحات و واژگان وسیع و قابلیت کم نظیر زبانی داستان های اوست، کیفیتی که باعث می شود تا غنای مضمون و اصالت احساس در داستان های او نظرگیر باشد.