هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین جهت گیری های حرفه ای بوروکراتیک با اثربخشی مدارس در بین دبیران و مدیران مدارس متوسطه شهرستان پاسارگاد در سال تحصیلی 89-1388 است . روش تحقیق ، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد . بدین منظور با استفاده از جدول مورگان نمونه 98 نفری از جمعیت 130 نفری دبیران و مدیران انتخاب شدند . ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه های جهت گیری حرفه ای ، جهت گیری بوروکراتیک و اثربخشی بود که میان کلیه افراد نمونه توزیع و اطلاعات لازم جمع آوری گردید . برای محاسبه ی پایایی ، پرسشنامه ها از ضریب آلفای کردنباخ استفاده شد . روش های آماری ماتریس همبستگی ، تحلیل واریانس ، رگرسیون چندگانه و تی تست گروه های مستقل استفاده شد . نتایج حاصل از داده های آماری به شرح زیر می باشد : بین دو متغیر جهت گیری های حرفه ای و بوروکراتیک با اثربخشی مدارس رابطه ی معناداری وجود دارد . بین مولفه های بوروکراسی (تقسیم کار و تخصص ، سلسله مراتب اختیار ، قواعد و مقررات) با اثربخشی رابطه ی معناداری وجود دارد . بین مدارسی که به سمت بوروکراسی سوق داده می شوند با مدارسی که دچار سستی ساختارند از نظر اثربخشی تفاوت معناداری وجود دارد . نظر دبیران و مدیران در مورد جهت گیری حرفه ای (مربوط به اختیارات تصمیم گیری معلم) تفاوت دارد ولی در بین دیگر مولفه های جهت گیری حرفه ای بین نظر دبیران و مدیران تفاوت معناداری وجود ندارد . نظر دبیران و مدیران در مورد جهت گیری بوروکراتیک (مربوط به قواعد و مقررات) تفاوت معنادار وجود دارد.

هنرهای صناعی ایران که رشته ای با هویت، اصیل و برخاسته از بطن تاریخ است، متکی بر اعتقادات دینی و مبانی ارزشی می باشد که آن را نسبت به دیگر رشته های هنری در نظام آموزش عالی کشور متمایز می سازد. این در حالی است که در آموزش دانشگاهی این رشته (با نام صنایع دستی) در حال حاضر از الگو و نظامی تقلیدی، غربی و غیربومی استفاده می شود. ضرورت بررسی نظام آموزش عالی در رشته ی هنرهای صناعی ایران و پیشنهاد یک نظام نوین، زمانی بیشتر آشکار می گردد که مطالعه ی سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران و نقشه ی جامع علمی کشور، اهدافی آرمانی از جمله؛ احراز جایگاه نخست علم و فن آوری در منطقه ی جنوب غرب آسیا را پیش روی برنامه ریزان علمی کشور قرار داده است. به این منظور مطالعه، تحلیل و آسیب شناسی نظام آموزش عالی در رشته ی صنایع دستی و نقد عملکرد آن طی مدت زمان حدود سی سال در دانشگاه های مطرح کشور، در تحقیقی که به لحاظ هدف؛ کاربردی و به لحاظ ماهیت؛ توصیفی – تحلیلی می باشد، آغاز گردید. در این مسیر علاوه بر مطالعات کتابخانه ای، در مطالعه ی میدانی لازم، جامعه ی آماری مورد نظر شامل دانشجویان، دانش آموختگان و اعضای هیأت علمی دست اندرکار آموزش، تدریس و برنامه ریزی این رشته طی سال های 1378 تا 1388، در بزرگ ترین و مهم ترین دانشگاه های هنری کشور بودند که به عنوان نمونه در این پژوهش مورد پرسش قرار گرفتند. در انتها مهم ترین نتایج حاصل عبارتند از؛ 1- در نظام آموزش عالی رشته ی صنایع دستی به ابعاد معنوی و شئون معرفتی انسان توجه کافی و بایسته نشده است. 2- مبانی هنرهای سنتی در نظام آموزش عالی، تناسبی با اصول و مبادی ارزشی این رشته ندارد. 3- شیوه ی گزینش و پذیرش دانشجو با ویژگی های ساختاری این رشته هماهنگ نمی باشد. 4- آموزش دانشگاهی رشته ی هنرهای صناعی هدف ارتقاء سطح فرهنگی جامعه را فراموش نموده و رضایتمندی دانش آموختگان را در پی ندارد و نتیجه ی نهایی، تدوین نظامی نوین متناسب با ویژگی های مورد نظر در نقشه جامع علمی کشور و نیازهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی روز جامعه بود که با هدف ایجاد هماهنگی و کاهش مرزهای میان نظام تعلیم و تربیت رسمی و غیر رسمی در کشور پیشنهاد گردید.

فرش دستباف آیینه تمام نمایی از هنر و تمدن ایرانی - اسلامی و میراث گرانقدری است که در شناسنامه فرهنگی اجتماعی و اقتصادی ایران جایگاه ویژه ای دارد وهمچنین به عنوان اولین کالای صادراتی غیرنفتی کشور و پراشتغال ترین هنر بومی از جایگاه ویژه ای برخوردار است.تأسیس رشته کارشناسی فرش ، یکی از اقدامات مسئولین و متخصصین این حوزه در جهت علمی نمودن تجارب ،اسرار و دانش غیرمکتوب این رشته بوده است.در حال حاضر آموزش دانشگاهی این رشته در سه گرایش طراحی، رنگرزی ، بافت و مرمت دانشجو می پذیرد