شبکه های عصبی فازی در سال های اخیر بطور موفق به منظور پیش بینی و دسته بندی آریتمی های قلبی بکار برده شده اند. هدف از این پایان نامه یافتن ویژگی هایی از آریتمی های بطنی (تاکی کاردی و فیبریلاسیون بطنی) به منظور تشخیص به موقع آنها با استفاده از سیستم شبکه ی عصبی فازی است. در این مطالعه پروتکل های تحریکی بر روی قلب جدا شده ی خرگوش در محیط آزمایشگاهی اجرا شدند و ویژگی های استخراج شده از سیگنال پتانسیل عمل تکفازی به عنوان ورودی به شبکه ی عصبی فازی اعمال شدند. از الگوریتم های عصبی فازی با ناظر و بدون ناظر جهت آموزش شبکه استفاده شد و نتایج بدست آمده از الگوریتم ها به کمک روش های سنجش اعتبار مدل ارزیابی شد. صحت نتایج بدست آمده از تشخیص این دو آریتمی برای الگوریتم anfis برابر با 98 درصد بوده است. بالاترین میزان صحت این الگوریتم برای تفکیک قسمت های با شیب تند و کند برای ویژگی هایی بدست آمد که اجزای اصلی تشکیل دهنده ی منحنی بازیابی الکتریکی و منحنی بازیابی سرعت هدایت هستند. از اینرو شیب تند منحنی بازیابی الکتریکی به تنهایی برای پیش بینی وقوع فیبریلاسیون کافی نبوده و ویژگی های دیگری مانند سرعت هدایت نیز باید در کنار آن در نظر گرفته شود.