چکیده ندارد.

بیمارستان امام خمینی بهترین مرکز اورژانس استان کرمانشاه است . موارد بیماران مراجعه کننده بعلت خونریزی گوارشی به این مرکز شیوع بالایی دارد. تاکنون بررسی روی این بیماران صورت نگرفته است . بنابراین ما به بررسی علل و فاکتورهای موثر در بیمارانی که بعلت خونریزی دستگاه گوارش فوقانی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند پرداختیم. هدف : پیشگیری و اقدامات حمایتی لازم در بیماری یا ریسک بالای خونریزی گوارش بعمل آید. در این بررسی از روش توصیفی و گذشته نگر استفاده شده است . مطالعه روی 49 بیمار که به علت خونریزی از دستگاه گوارش فوقانی در بیمارستان امام خمینی کرمانشاه تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند بعمل آمده است . نتایج بدست آمده: شیوع خونریزی از دستگاه گوارش فوقانی در جنس مرد متاهلین مشاغل غیر تخصصی شهرنشینان سیگاریهاو گروههای o+ و a+ بیشتر است . بررسی اندوسکوپی قبل از عمل جراحی قرار گرفته بودند 85 درصد در تسخیص علت و محل خونریزی در خونریزیهای دستگاه گوارش موثر است . بیمارانیکه بعلت خونریزی از اولسر معده تحت عمل جراحی قرار گرفته اند تعداد بیشتری دارند از بیمارانیکه بعلت اولسر دئونوم تحت عمل جراحی قرار گرفته اند. اولسر در ناحیه لسر کرویچر بیشتر منجر بعمل شده است . تومور معده در 10 درصد بیماران گاستریت اروزیو در 10 درصد واریس مری 2/5 درصد اولسر تیپ ii 2/5 درصد، اولسر تیپ iii 2/5 درصد، اولسر تیپ iv 2/5 درصد، اولسردئونونم 37/5 درصد، در بیماران یافت شده است . بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند بیشتر در گروه سنی 49-40 سال بوده اند. نتیجه: خونریزی از لسر کویچر شایعترین علت در جراحی ها برای خونریزی از دستگاه گوارش فوقانی بوده است .

در سراسر جهان سل همراه با فقر، محرومیت و نقص سیستم ایمنی مشاهده می شود. در این بررسی تعداد 39 بیمار در سالهای 1372 لغایت 1376 در مراکز آموزشی درمانی امام خمینی، طالقانی، سینا و مرکز مبارزه با بیماریهای ریوی استان با تشخیص پریتونیت سلی مورد مطالعه قرار گرفته اند. از این تعداد 26 بیمار مونث و 13 بیمار مذکر بوده اند و نسبت زن/مرد=8/1 / 1 و متوسط سن بیماران 20-30 سالگی بوده است. بیماری شروعی تدریجی داشته و شکایات شایع بیماران شامل: درد شکم (76%)، دیستانسیون شکم (61%)، کاهش وزن (58%)، بی اشتهایی (43%)، آسیت (47%) و تب (40%) بوده است. آسپراسیون مایع پرتیوئن اگزدائیو بوده که معمولا شامل 100+-150 سلول بار ارجحیت لنفوسیتها (95%) بوده است. اسمیر مایع پریتوئن از نظر ‏‎a.f.b‎‏ بندرت مثبت ولی کشت مایع آسیت در 10% موارد مثبت شده است. بررسی بافت شناسی از پریتوئن در 10% بیماران به وسیله لاپاراسکب و در 80% بیماران بالا پاراتومی صورت گرفته است. در مان این بیماران درمان طبی بوده است و مشابه درمان سل ریوی 6 تا 9 ماه ادامه داشته است. از این تعداد بیماران در اکثر موارد ‏‎‎‏‏‎‎‏(20 مورد) لاپاراتومی و در موارد کمتری (4 مورد) لاپاراسکپی جهت تشخیص بیماری صورت گرفته است و در 8 مورد لاپارتومی جهت درمان عوارض بمیاری و یا ‏‏‎r/o‎‏ شکم حاد صورت گرفته است.

روش کار: 200 مورد نیمی با بتادین و نیمی با الکل در اتاق عمل بوسیله رزیدنت بیهوشی زیرنظر متخصص بیهوشی رگ گیری شده اند.عوامل مداخله گر شامل (ارژانسی والکتیو، سن و جنس، انواع کاتتر داخلی و خارجی و اندازه ‏‎‎‏(16، 18، 20، 22) در اندامهای مختلف، مدت ماندن کاتتر، وضع بهداشتی آنتی بیوتیک های و داروهای بیهوشی تزریقی بوده اند.بحث نتایج: از 12 مورد ترمبوفلبیت 7 مورد ‏‎a‎‏ و (یک مورد مشکوک) 5 مورد گروه ‏‎b‎‏ (در صورت حذف 1 مورد مشکوک) در هر دو گروه بترتیب 6% و 5% ترمبوفلبیت ایجاد که تقریبا بروز رد هر دو مساوی استخانم ها و آقایان کل جمعیت مورد مطالعه بوده اند 1/8% خانم و 76/4% آقایان دچار ترمبوفلبیت شده اند یک تفاوت معنی داری است.همچنین 100% خانم ها و 6/66% آقایان دچار ترمبوفلبیت در گروه سنی 80-40 سال بوده اند.تعداد کاتترهای خارجی 52 عدد (26%) تعداد کاتترهای داخلی 151 عدد (74%) از کاتترها را تشکیل داده از 12 مورد ترمبوفلبیت 11 مورد کاتتر داخلی یک مورد خارجی اند بیشترین ترمبوفلبیت 6 مورد با کاتتر 18 و کمترین مورد با شماره 22 ایجاد شده است کلیه موارد ترمبوفلبیت در روز دوم و سوم کاتتر یزاسیون ایجاد شده.نتیجه گیری: به طورک لی در موارد ارژانسی یا الکتیو، اندام فوقانی راست یا چپ داروهای بیهوشی و آنتی بیوتیک های تزریقی به علت تنوع عوامل نتیجه قطعی و معنی داری بدست نیاوردیم.از نظر جنیش خانم ها و از نظر سن در هر دو جنس سن 80-40 سال، وضع بهداشتی پائین و مدت ماندن کاتتر (3 روز) سایز بزرگ شماره 18 بارزترین نقش در ایجاد ترمبوفلبیت دارند.