اخیرا"ترکیبات هتروسیکل حاوی اتمهای نیتروژن و گوگرد به طور وسیعی در شیمی کشاورزی و در تهیه ترکیباتی با خواصی مانند ضد باکتری، ضدقارچ و علف کش مورد توجه قرار گرفته اند. در سالهای اخیر این ترکیبات جهت کنترل بیماری بلاست در برنج مورد استفاده قرار می گیرند. در بخش اول این رساله تعدادی تیواوره نامتقارن و متقارن از واکنش مشتقات آنیلین با ترکیبات متیل ایزوتیوسیانات و کربن دی سولفید تهیه گردیده و سپس ترکیبات هتروسیکلی فنیل ایمینو تیازولین از واکنش تراکمی تیواوره ها با ?- هالو کتونها، ?-کتو-?- آنیلیدها و اتیل کلرو استات تهیه شدند و پس از خالص سازی ساختار آنها توسط کروماتوگرافی لایه نازک، نقطه ذوب، طیف مادون قرمز، رزنانس مغناطیسی هسته ای پروتون و کربن مورد تأیید قرار گرفت. شمای 1 هنگام استفاده از مشتقات تیواوره نامتقارن در سنتز ایمینوتیازولینها، امکان تشکیل دو ایزومر فضائی وجود دارد اما تفاوت الکترونی و مشارکت فضائی بر روی واکنش پذیری اتم نیتروژن ترکیبات تیو اوره تأثیرگذار می باشد. بنابراین با توجه به تفاوت الکترونی گروههای آریل وآلکیل، در تحقیق حاضر به طور شیمی گزین فقط یک ایزومر فضائی از ایمینوتیازولین در هنگام استفاده از تیواوره نامتقارن تشکیل شد. بخش دوم این تحقیق، به تجزیه و بررسی ساختارکربوهیدراتهای برنج با روش آمیناسیون کاهشی اختصاص دارد. تعدادی از ارقام مختلف برنج ایرانی انتخاب و ساختار نشاسته در همه آنها توسط روش های کروماتوگرافی بر اساس اندازه و الکتروفورز موئین مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. قبل از بررسی ساختار نشاسته به کمک روشهای کروماتوگرافی، از آنزیم ایزو آمیلاز برای هیدرولیز شاخه های گلوکزی در دو پلیمر آمیلوز وآمیلوپکتین استفاده شد .با توجه به کمبود گروههای عاملی در ساختار این گونه از کربوهیدرات ها از 8- آمینو پیرن- 1، 3، 6- پیرن تری سولفونیک اسید به عنوان یک آمین نوع اول برای آمیناسیون و نشان دار کردن زنجیرهای گلوکزی حاصل از آمیلوپکتین پس از هیدرولیزآنزیمی استفاده شد. زنجیر های گلوکزی مربوط به اجزاء پلیمرهای نشاسته، بر اساس تفاوت وزن مولکولی از یکدیگر جدا شده و با استفاده از منحنی استاندارد درجه پلی مریزاسیون هر یک از اجزاء حاصل از هیدرولیز بدست آمد. مساحت هر نمودار نیز اطلاعاتی راجع به وزن مولکولی آن پلیمر ارائه می دهد. کلید واژه ها : تیواوره، ایمینوتیازولین، آمیلوز، آمیلوپکتین، انتشار طول زنجیر، درجه پلی مریزاسیون، کیفیت برنج شمای 2 در مولکول آمیلوپکتین، انشعابات فرعی با درجه پلی مریزاسیون 12-6 را زنجیرa و انشعابات فرعی با درجه پلی مریزاسیون 24-13 را زنجیرb1 ، 36-25 را زنجیر b2 و 60-37 را زنجیر b3به انضمام زنجیرهای بلندتر در نظر گرفته شد. زنجیرهای b1 و b2 حاصل از هیدرولیز آمیلوپکتین ارتباط مثبت و معنی داری با چسبندگی نهائی و میزان تفکیک ژل حاصل دارند و بیشترین تاثیر در ماهیت ژله ای شدن را زنجیرهای کوتاه a اعمال می کنند. بنابراین با ارزیابی ساختار نشاسته، تفاوتهای مشاهده شده از نظر کیفی در ارقام مختلف برنج را می توان با درجه پلیمریزاسیون و انتشار طول زنجیر در پلیمرهای آمیلوز و آمیلو پکتین توجیه کرد.