هدف از تحقیق حاضر، سنتز و بررسی تأثیر نانوذرات مغناطیسی مگنتیت سوپرپارامغناطیس با پوشش دکستران جهت استفاده در mri بوده است.دراین ارتباط نانوذرات مگنتیت خالص (fe3o4) و جایگزین شده با یونzn+2 جهت بدست آمدن ترکیب (zn0.2fe2. 8o4) توسط روش هم رسوبی با پوشش دکستران تحت شرایط معین سنتز گردید. در ادمه فعالسازی سطح نیز صورت گرفت. بعلاوه در این ارتباط پارامتر ها و متغیر های مختلف سنتز(غلظت و زمان پیرسازی)، شرایط بهینه اکسیداسیون(غلظت اکسید کننده و زمان اکسیداسیون)، مورد مطالعه قرارگرفتند. در تحقیق حاضر به منظور انجام بررسی های مختلف ساختاری، ریزساختاری و خواص مغناطیسی از تکنیک های مختلفی نظیر: xrd، tem، atir، tg ، vsm ، dls و afm بهره جسته شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که سایز متوسط اندازه کریستالیت های سنتز شده مگنتیت خالص وجایگزین شده با یونهای zn+2به ترتیب 9 و14 نانومتر بودند. همچنین طیف های atir حاصله در مورد ذرات پوشش دار با گروههای عاملی حاکی از وجود گروههای cooh ناشی از عملیات اکسیداسیون کنترل شده در این ذرات بود. نتایج آنالیزهای mri حاکی از تولید ذرات با خصوصیات مناسب جهت استفاده در mri، به عنوان عامل کنتراست زا بود.

هدف از تحقیق حاضر، سنتز و بررسی تأثیر نانوذرات مغناطیسی مگنتیت سوپرپارامغناطیس با پوشش دکستران جهت استفاده در mri بوده است.دراین ارتباط نانوذرات مگنتیت خالص (fe3o4) و جایگزین شده با یونzn+2 جهت بدست آمدن ترکیب (zn0.2fe2. 8o4) توسط روش هم رسوبی با پوشش دکستران تحت شرایط معین سنتز گردید. در ادمه فعالسازی سطح نیز صورت گرفت. بعلاوه در این ارتباط پارامتر ها و متغیر های مختلف سنتز(غلظت و زمان پیرسازی)، شرایط بهینه اکسیداسیون(غلظت اکسید کننده و زمان اکسیداسیون)، مورد مطالعه قرارگرفتند. در تحقیق حاضر به منظور انجام بررسی های مختلف ساختاری، ریزساختاری و خواص مغناطیسی از تکنیک های مختلفی نظیر: xrd، tem، atir، tg ، vsm ، dls و afm بهره جسته شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که سایز متوسط اندازه کریستالیت های سنتز شده مگنتیت خالص وجایگزین شده با یونهای zn+2به ترتیب 9 و14 نانومتر بودند. همچنین طیف های atir حاصله در مورد ذرات پوشش دار با گروههای عاملی حاکی از وجود گروههای cooh ناشی از عملیات اکسیداسیون کنترل شده در این ذرات بود. نتایج آنالیزهای mri حاکی از تولید ذرات با خصوصیات مناسب جهت استفاده در mri، به عنوان عامل کنتراست زا بود.

پوشش های هیبریدی آلی-معدنی بر پایه تری متوکسی سیلیل پروپیل متااکریلات (tmsm) و تترااتوکسی سیلان (teos) با استفاده از روش سل-ژل، روی فولاد 316l اعمال شدند. بررسی ساختاری نمونه ها به کمک میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) انجام شد. تشکیل شبکه هیبریدی به کمک ftir بررسی شد. خواص خوردگی این پوشش ها با استفاده از تستهای الکتروشیمیایی و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی و در دمای اتاق و در داخل محلول رینگر مورد بررسی قرار گرفت. چسبندگی سیمان استخونی آکریلاتی به فلز پایه در دو حالت با پوشش هیبریدی و بدون پوشش هیبریدی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. تست کشت سلولی و تست زمان لخته زایی (ct) جهت بررسی خواص بیولوژیک این پوشش ها انجام شدند. نتایج بدست آمده تست ها نشان می دهد که پوشش بدست آمده کاملا یکنواخت و شفاف و عاری از هرگونه ترک می باشد همچنین نتایج تستهای خوردگی نشان می دهد که این پوشش ها همانند یک مانع باعث کاهش تماس الکترولیت با سطح فلزی می شوند. چسبندگی سیمان استخوانی به سطح فلزی بعد از اعمال پوشش هیبریدی افزایش قابل ملاحظه ای داشت. نتایج تست کشت سلولی تغییر قابل ملاحظه ای بین مورفولوژی سلولها در نمونه های با پوشش و بدون پوشش نشان نمی دهد و تست زمان لخته زایی خون سازگاری خوب این نمونه ها را نشان می دهد.