سندرم بروگادا یکی از دلایل ژنتیکی مرگ های ناگهانی قلبی می باشد. علائم این سندرم شامل تأخیر انقباضی بطن راست و ارتفاع قطعه ی st در منحنی الکتروکاردیوگرام است که این علائم در ارتباط با سنکوپ و مرگ ناگهانی می باشد. شیوع مرگ های ناگهانی قلبی در سرتاسر دنیا در حال افزایش است اما مکانیسم هایی که منجر به آریتمی می شود، هنوز کاملاً شناخته شده نیست. در سطح مولکولی یک طیف گسترده ای از مکانیسم هایی که منجر به آریتمی می شود، جهش ها در ژن های کدکننده ی کانال های یونی است. گزارش شده است که فعالیت کانال های یونی در کاردیومیوسیت ها به سطوح atp حساس است. یک فرضیه این است که سندرم بروگادا ممکن است به خاطر اختلال در ژنوم میتوکندری باشد. هدف از گزارش حاضر بررسی ژن trna گلوتامیک اسید و ژن سیتوکروم b است و مطالعه ی رابطه ی بین جهش های نقطه ای در این نواحی کدکننده و این سندرم می باشد. در مطالعه ی حاضر، ژن trna گلوتامیک اسید و قسمتی از ژن سیتوکروم b در 20 بیمار با سندرم بروگادا و 25 فرد به عنوان کنترل انجام شد. کل dna ژنومی از نمونه های خون محیطی به وسیله ی کیت استخراج خون، استخراج گردید. یک قطعه ی 279 جفت بازی به وسیله ی pcr تکثیر شد. از sscp برای غربالگری سریع جهش های dna میتوکندریایی استفاده شد و قطعات دارای الگوی باندی متفاوت برای شناسایی دقیق جهش ها تعیین توالی شدند. در این مطالعه یک جهش هموپلاسمی و حفاظت شده ی t14687c در ژن trna گلوتامیک اسید میتوکندری در یک بیمار با سابقه ی سنکوپ پیدا شد. این جهش لوپ tpsic را تحت تأثیر قرار داده و بیماریزاییش قبلاً در ارتباط با میوپاتی میتوکندریایی به اثبات رسیده است. همچنین یک جهش جدید هتروپلاسمی g14838a در یک بیمار در ژن سیتوکروم b میتوکندری پیدا کردیم. این جهش بی معنی است و در اسید آمینه موقعیت 31 تریپتوفان به کدون پایان تبدیل می شود. این تغییر قبلاً گزارش نشده است و باعث از دست رفتن 350 اسید آمینه، تقریباً 91% پروتئین در انتهای c می شود. با توجه به نقش مهم سیتوکروم b در کمپلکس iii و واکنش های فسفریلاسیون اکسیداتیو برای تولید انرژی، با احتمال بسیار زیاد این جهش بیماریزا می باشد. همچنین یک جابه جایی هموپلاسمی c14766t در 7 بیمار که 5 نفر از آنها دارای سابقه ی سنکوپ بودند، پیدا شد. این جابه جایی در اسیدآمینه ی موقعیت 7 باعث تغییر ترئونین به ایزولوسین می شود. این جهش مشخصات هیدروپاتی را در یک ناحیه ی آبدوست تغییر می دهد. به خاطر اهمیت سنتز atp در قلب، ممکن است که جهش ها در این ژن های میتوکندری ایجاد یک عامل مستعد کننده باشند که به همراه فاکتورهای محیطی سنکوپ را در بیماران مبتلا به سندرم بروگادا راه اندازی می کنند.

مقدمه: واریکوسل یکی از دلایل عمده ناباروری در مردان، و مرتبط با اختلال در مایع منی می باشد. جهش-های dna میتوکندری در بیماران مبتلا به مشکلات ناباروری شناخته شده است. این جهش ها، در نهایت تولید atp را تحت تاثیر قرار می دهند، که متعاقبا منجر به اختلال در تمایز و کاهش روند اسپرماتوژنز می-گردد، و بنابراین می تواند منجر به ناباروری شود. اهداف: از آنجایی که کمپلکس 1 میتوکندریایی یکی از مهمترین کمپلکس ها در زنجیره تنفسی می باشد، همچنین به دلیل نقش اصلی آن درکاهش ros (گونه های آزاد اکسیژن که منجر به استرس اکسیداتیو می شوند)، ما به بررسی جهش ها در ژن های زیر واحدهای کمپلکس 1 میتوکندریایی مانند nd3، nd4l و همچنین trnaarg در بیماران نابارور ایرانی مبتلا به واریکوسل پرداختیم. مواد و روش ها: pcr-sscp و تعیین توالی dna برای بررسی جهش های ژن های میتوکندریایی در 72 بیمار نابارور مبتلا به واریکوسل و 54 مرد بارور بعنوان کنترل انجام شد. نمونه های dna با یک الگوی باندی متفاوت در sscp، برای جستجوی جهش ها تعیین توالی شدند. نتایج: ما برای اولین بار در بیماران نابارور، یک پلی مورفیسم هموپلاسمی هم معنی در ژن nd4l میتوکندریایی (m.10550a>g) در 12 بیمار، و یک جهش هموپلاسمی نقطه ای دیگر در ژن trnaarg میتوکندریایی (m.10463t>c) در ساقه پذیرنده آمینوآسیل در 7 بیمار، مشاهده کردیم. این جهش ها در نوکلئوتیدهای حفاظت شده از نظر تکاملی در این دو ژن روی می دهد. بحث و نتیجه گیری: افزایش سطح ros می تواند باعث جهش های mtdna شود، و همچنین به این دلیل که تولید ros در ناباروی افزایش می یابد، بنابراین می توان نتیجه گرفت که این جهش ها باعث ناپایداری ژنوم میتوکندریایی می شود. علاوه براین، حدود 70% از جهش های بیماری زا در ساقه های ساختار برگ شبدر trna روی می دهد. همچنین، اختلال در پیوندهای هیدروژنی، یک ویژگی مهم جهش های پاتوژن واقع در ساختارهای ساقه می باشد که می تواند ساختار دوم trnaarg را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین، trnaarg دارای جهش، و افزایش ناپایداری ژنوم که در نتیجه جهش های ژن nd4l میتوکندریایی رخ می دهد، ممکن است مسئول نقص در شکل گیری اسپرماتوزوآ بالغ و مشکلات ناباروری شود..

بیماری ارثی کانال های یونی، ناهنجاری های نادر عضلات اسکلتی هستند. میوتونی خصوصیت رایج اما نه همیشگی این بیماری ها است. میوتونی غیر دیستروفیک در اثر ناهنجاری در عملکرد کانال های سدیم، کلراید و کلسیم ایجاد می شود. جهش در ژن کد کننده زیر واحد ? کانال سدیم حساس به ولتاژ (scn4a) و ژن کد کننده کانال کلراید (clcn1) با تغییر در تحریک پذیری سارکولما، با گروهی از بیمار ها که از لحاظ بالینی با هم همپوشان هستند، مرتبط می باشد. در این پژوهش 28 بیمار ایرانی با میوتونی غیر دیستروفیک به منظور بررسی اگزون 22 ژن scn4a و اگزون 8 ژن clcn1، با تکنیکpcr-sscp مورد بررسی قرار گرفتند و الگوهای دارای شیفت باندی تعیین توالی شدند. بررسی ها در اگزون 22 ژن scn4a، منجر به یافتن، یک جهش در موقعیت ژنی 29073g>c در یکی از بیماران شد. این جهش باعث تغییر اسیدآمینه گلایسین به آلانین در کدان 1306 می شود. این جهش در موقعیت لوپ سیتوپلاسمی بین دمین iii و iv زیرواحد ? کانال سدیم حساس به ولتاژ قرار گرفته است. در بررسی اگزون 8 ژن clcn1 بیماران، جهشی شناسایی نشد. با توجه به نتایج حاصل از تحقیقات گذشته و نتایج همردیفی چندگانه می توان نتیجه گرفت که کدان 1306 در طی تکامل در بین موجودات حفاظت شده است و همچنین شواهد نشان می دهد گلایسین 1306 حفاظت شده، در ناحیه ای از پروتئین قرار گرفته که از نظر عملکردی مهم است. در واقع لوپ سیتوپلاسمی بین دمین iii و iv از طریق مسدود کردن دهانه داخلی کانال، برای غیر فعال شدن سریع کانال نقش حیاتی دارد.

سندرم کیندلر نوعی اختلال وراثتی است که با ناهنجاری های پوستی شامل تاول و آتروفی پوست و حساسیت به نور آفتاب تظاهر پیدا می کند. این ناهنجاری در نتیجه جهش مغلوب آتوزومی در ژن kind1 ایجاد می شود. اندازه این ژن kb5/48 است و دارای 15 اگزون می باشد. چهارده ناحیه قابل ترجمه این ژن (اگزون های 15-2) پروتئینی با وزن مولکولی kda 74 به نام کیندلین-1 کد می کند، این پروتئین بیان گسترده ای در کراتینوسیت ها دارد و اکتین اسکلت سلولی را به ماتریکس خارج سلولی متصل می کند. ایزوفرم کوتاه تر کیندلین-1 از ترجمه اگزون های 7-2 ایجاد می شود، این ایزوفرم در سلول های اپتلیال سیستم گوارش بیان بیشتری دارد. افراد مبتلا به سندرم کیندلر گاهی ناهنجاری سیستم گوارش شامل دیسفاژی را نیز بروز می دهند، که احتمالا به علت جهش در اگزون های کد کننده ایزوفرم کوتاه تر می باشد. بیماران مورد مطالعه در این تحقیق علاوه بر ناهنجاری های پوستی از اختلالات گوارشی شدید نیز رنج می برند، به همین علت مطالعات آزمایشگاهی برای بررسی جهش در ژن kind1 با استفاده از روش های sscp و تعیین توالی برروی اگزون2 و نواحی اینترونی اطراف آن انجام شد. افراد مورد مطالعه در این تحقیق شامل 8 بیمار و 6 نفر بدون علامت(12 نفر فامیل و 2 نفر غیر فامیل) و همچنین 25 نفر سالم و بدون سابقه فامیلی از این بیماری به عنوان کنترل، بودند. چهار تغییر نوکلوتیدی جدید شامل: 1-29t/g, 1-40t/c, 1-99dela, 151+49g/t مشاهده شد، این تغییرات تا کنون گزارش نشده اند و احتمالا باعث ایجاد اختلال در پیراش صحیح ژن و در نتیجه تولید پروتئین ناقص می شوند، اما نتیجه گیری نهایی منوط به مطالعات بیشتر است.

مقدمه: آترواسکلروز، دلیل اولیه بیماری های قلبی عروقی، بیماری است که بر عروق بزرگ و متوسط درون بدن اثر می گذارد و دربرگیرنده سلول ها و ارگان های متعدد و شماری فرایند فیزیولوژیکی است. جهش های trna میتوکندری در ارتباط با بیماری های متنوعی گزارش شده است. هدف این بررسی شناسایی جهش های ژن های میتوکندریایی trnaهای تریپتوفان، آلانین، آسپارتیک اسید، آسپاراژین، سیستئین، لیزین و تیروزین در بیماران ایرانی مبتلا به آترواسکلروز بود. روش: در این مطالعه ژن های trna در 70 بیمار مورد بررسی قرار گرفت. dna از لنفوسیت های خون محیطی استخراج شد و قطعه های مورد نظر با pcr تکثیر گردید. سپس، غربالگری جهش ها با تکنیک sscp مورد بررسی قرار گرفت و نمونه های مثبت جهت تعیین توالی ارسال گردید. نتایج: برای اولین بار، یک جهش هموپلاسمی جدید در trna تریپتوفان در موقعیت 5568a>g در 1 فرد بیمار، جهش هموپلاسمی جدید در trna آسپاراژین در موقعیت 5711t>c در 4 فرد بیمار و همچنین یک جهش هتروپلاسمی جدید در trna آسپاراژین در موقعیت 5725t>g در 3 فرد بیمار گزارش شد. بحث: بررسی های بیوانفورماتیکی مشخص کرده که جهش در ژن های trna میتوکندری باعث تغییر در سطح پایداری و ساختار trna می شود. با فهم ارتباط بین جهش های trna میتوکندریایی و پاتوژنز بیماری های قلبی عروقی میتوان استراتژی های درمانی مناسب را به کار گرفت.

چکیده مقدمه: آترواسکلروزیس رایج ترین فرایند پاتوفیزیولوژیکی است که منجر به بیماری های قلبی عروقی (cvd) می شود. فاکتورهای ژنتیکی و محیطی زیادی بر فرایند این بیماری اثر می گذارند. زخم های آترواسکلروزیس به طور عمده در سرخرگ های بزرگ و متوسط ایجاد می شوند. گرچه اطلاعات زیادی در مورد پیشرفت و توسعه بیماری های قلبی عروقی به دست آمده است اما عامل اتیولوژی اصلی آن هنوز ناشناخته باقی مانده است. هدف: در این مطالعه، ما به نقش جهش در ژن های trna میتوکندری در بیماران مبتلا به آترواسکلروزیس پرداختیم. همچنین، سعی کردیم تا ارتباط احتمالی جهش در ژن atpase 6 و آترواسکلروزیس را در بیماران ایرانی مشخص کنیم. مواد و روش: 60 نمونه خون بیمار و 60 نمونه خون فرد طبیعی که عدم وجود آترواسکلروزیس عروق آن ها از طریق آنژیوگرافی مشخص شده بود جمع آوری گردید. پس از استخراج dna، ژنوتایپ ژن های میتوکندریایی atpase 6 و trnaهای لیزین، ایزولوسین، گلوتامین و متیونین از طریق pcr-sscp و تعیین توالی مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، یک قطعه ی 144 جفت بازی که در برگیرنده ی محل جهش در ژن trnaleu(cun) بود توسط mispairing pcr تکثیر شد. سپس، غربالگری جهش a12308g با روشpcr-rflp صورت گرفت. نتایج: هیچ جهشی در ژن های atpase 6 وtrnalys,ile,gln,met در بیماران مورد مطالعه شناسایی نشد. همچنین، پلی مورفیسم 12308a>g در 14 فرد بیمار و 9 فرد کنترل یافت شد. تفاوت بین افراد بیمار و کنترل با استفاده از آزمون آماری دقیق فیشر مورد بررسی قرار گرفت. ارتباط معناداری بین شیوع پلی مورفسیم 12308a>g و آترواسکلروزیس مشاهده نشد .(p=0.255) نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد می کنند که جهش ژن های atpase 6 و trnalys,ile,gln,met میتوکندری در ارتباط با استعداد ابتلا به cad در بیماران مبتلا به آترواسکلروزیس ایرانی نیستند. این احتمال که شاید اختلال میتوکندری توسط جهش در سایر ژن ها ایجاد شده باشد همچنان باقی می ماند. به منظور ارزیابی معتبر نقش آن ها، مطالعه بر روی گروه های بزرگ تر نسبت به گروه های کنترل ضروری است. واژگان کلیدی: آترواسکلروزیس، trna، ژن atpase 6، dna میتوکندری، جهش، pcr-sscp، rflp

مالتیپل اسکلروزیس (ms) شایع ترین بیماری سیستم عصبی مرکزی است که در نتیجه تاثیر متقابل التهاب و فرآیند های تخریب عصبی ایجاد می شود. این بیماری موجب اختلالات عصبی متناوب و به دنبال آن افزایش ناتوانی می شود. مشخص شده است که عدم عملکرد میتوکندری باعث ایجاد اختلالات عصبی می شود. ژن polg، کد کننده زیر واحد کاتالیکی آنزیم dna پلیمراز گاما، مسئول همانندسازی dna میتوکندری می باشد. پروتئین این ژن در ناحیه انتهای آمینی، حاوی دنباله پلی گلوتامین بوده که توسط توالی cag در اگزون 2 کد می شود. در این مطالعه، تکرار های تری نوکلئوتیدی ژن polg در 40 بیمار ایرانی مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (27 مونث و 13 مذکر با محدوده سنی 55-18) و همچنین 47 فرد سالم که از نظر سن و نژاد با گروه مورد مطالعه مشابه بودند، با روش الکتروفورز ژل پلی آکریل آمید تحت شرایط دناتوره کننده، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج ما نشان می دهد که آلل نرمال در بیماران بصورت تکرارهای 10 تایی (10q) می باشد. همچنین آلل هایی با تکرار های 11 و 12 تایی نیز در بیماران تشخیص داده شد. هیچ اختلاف آماری معناداری بین توزیع طول تکرار cag در بیماران و گروه کنترل یافت نشد. علی رغم اینکه ارتباطی بین توالی تکراری cag در ژن polg با بیماری زایی مالتیپل اسکلروزیس مشاهده نشد، اما به نظر می رسد که تعداد نمونه های بیشتری برای به دست آوردن نتایج بهتر مورد نیاز باشد.

بیماری واریکوسل با رشد و نمو ناقص بیضه ای، علائم درد و کاهش باروری همراه است. مکانیسم مولکولی که طی آن باروری تحت تأثیر قرار می گیرد به طور واضح شناخته نشده است. احتمالاً dna اسپرم که برای لقاح و بارورسازی طبیعی ضروری است، در مردان نابارور واریکوسل تخریب شده است. در هسته اسپرم ساختار به شدت فشرده شده کروماتین توسط بیان ژن های tnp وprm تأمین می شود، بنابراین هرگونه تنظیم نادرست در بیان این ژن ها باعث اسپرم زایی غیرطبیعی و درنتیجه ناباروری می شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی ارتباط بین جهش های ژن tnp1 و اگزون 1 از ژن tnp2با بیماری واریکوسل در بیماران نابارور ایرانی است. آنالیز ارتباط بین جهش در ژن tnp1 و اگزون 1 از ژن tnp2، با فنوتیپ واریکوسل توسط تکنیک های pcr-sscp و تعیین توالی dna، در 82 فرد نابارور واریکوسل و 80 فرد کنترل انجام شد. آنالیز این بیماران، یک تغییر پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی g.ivs1+75t>c در ناحیه اینترون ژن tnp1 و دو جانشینی تک نوکلئوتیدی در مکان های g.c342>t و g.c432>t در ژن tnp2 را شناسایی کرد. ما این جانشینی ها را به ترتیب در 15، 22 و 17 فرد بیمار مشاهده کردیم در صورتیکه در افراد کنترل یافت نشدند. هیچ کدام از این جانشینی ها در مطالعات قبلی گزارش نشده و هر سه جدید بودند. تأثیر این جانشینی های تک نوکلئوتیدی در ناحیه اینترونی ژن tnp1 و ناحیه اگزونی ژن tnp2 و همچنین نقش آن ها در بیان این ژن ها هنوز قابل بحث است.

مقدمه: سندرم long qt با طویل شدن qt در الکتروکاردیوگرام شناسایی می شود و می تواند منجر به سکته قلبی و مرگ ناگهانی شود. در اغلب موارد طویل شدن qt در اثر فاکتورهایی که منجر به طولانی شدن پتانسیل عمل می شود، ایجاد می گردد که عمدتا با تاخیر رپلاریزاسیون در فاز سوم همراه است. گزارش های بسیاری درباره ارتباط جهش های dna میتوکندریایی و بیماری های قلبی وجود دارد. در این مطالعه، هدف ما بررسی ژن های trna و ژن سیتوکروم b در بیماران ایرانی مبتلا به سندرم lqt است. روش کار: کل dna ژنومی از نمونه های خون محیطی 30 بیمار مبتلا به سندرم lqt و 25 فرد سالم به عنوان کنترل به وسیله کیت استخراج خون، استخراج گردید، قطعات ژنی trnatrp-ala-apn-glu و سیتوکروم b با pcr تکثیر شد، سپس غربالگری جهش ها با استفاده از تکنیک pcr-sscp صورت گرفت و قطعات دارای الگوی باندی متفاوت برای شناسایی دقیق جهش ها تعیین توالی شدند. نتیجه: در این مطالعه یک جهش هموپلاسمی و حفاظت شدهt>c در موقعیت 14687 در trna گلوتامیک اسید در یک بیمار با سابقه سنکوب پیدا شد. جهش هموپلاسمی دیگری در موقعیت c14766t در 5 بیمار پیدا شد، که این جهش اسیدآمینه باعث جایگزینی ترئونین با ایزولوسین در جایگاه اسید آمینه 7 می شود. همچنین یک جهش هتروپلاسمی در موقعیت g14838a در ژن سیتوکروم b پیدا شد که یک جهش بی معنی است. بحث: قلب به انرژی زیادی برای انجام فعالیت های تخصصی اش نیاز دارد، بنابراین سنتز atp در قلب بسیار مهم است، بنابراین ممکن است جهش در ژن های میتوکندریایی مانند trna گلوتامیک اسید و ژن سیتوکروم b به عنوان فاکتورهایی باشند که همراه با عوامل محیطی باعث سنکوب در بیماران مبتلا به سندرم lqt شوند.

آترواسکلروز بیماری شریانی پیچیده¬ای است که در نتیجه تعامل عوامل ژنتیکی و محیطی متعدد ایجاد می¬شود.تومور نکروزیس فاکتور آلفا (tnfα) یک سایتوکاین التهابی می¬باشد که با آترواسکلروز ارتباط دارد و تحت کنترل شدید ژنتیکی قرار دارد. در این مطالعه، ما ارتباط احتمالی بین پلی¬مورفیسم g/a پروموتر ژن tnfα (ناحیه 238-) و خطر ابتلا به آترواسکلروز در جمعیت ایرانی را مورد بررسی قرار دادیم. در این مطالعه، 60 بیمار مبتلا به آترواسکلروز و 60 فرد سالم بدون هیچ گونه تاریخچه فامیلی ابتلا به آترواسکلروز مورد مطالعه قرار گرفت. آنالیزهای پلی¬مورفیسم ژن tnfα بوسیله تکنیک pcr-rflp انجام شد. پلی-مورفیسم ناحیه 238- در 13 بیمار مشاهده شد که همگی آنها هتروزیگوت بودند. با بررسی آماری داده¬ها ارتباطی بین این پلی¬مورفیسم پروموتور ژن تومور نکروزیس فاکتور آلفا و بیماری آترواسکلروتیک در بیماران مورد مطالعه مشاهده نشد. اما برای دست یافتن به نتایج بهتر بررسی نمونه¬های بیشتر مورد نیاز است.

آترواسکلروزیس "بیماری اصلی عروق کرونر قلب" بیماری است که بر روی شریان های بزرگ و متوسط بدن تاثیر می گذارد. انواع متفاوتی از سلول ها، اندام ها و شماری از فرآیندهای فیزیولوژیکی در این عارضه درگیر هستند. سیستمraas یک سیستم مهم در تنظیم فشارخون، آب و الکترولیت های بدن انسان و سایر موجودات زنده است. مطالعه وسیعی روی واریانت های ژن های کد کنند? این سیستم، که باعث گسترش فشار خون و بیماری آترواسکلروزیس می گردد، صورت گرفته است. ژنagt نخستین ژنی است که با فشارخون بالا ارتباط دارد و واریانت های این ژن احتمالا با افزایش فشارخون و گسترش آترواسکلروزیس مرتبط هستند. این مطالعه بر روی دومین اگزون ژن agt (آنژیوتانسین) بر روی 70 فرد مبتلا به آترواسکلروزیس انجام گرفت. پس از استخراج dna از نمونه ها و pcr ، ژن تکثیر شده با روش sscp 5 برای یافتن پلی مورفیسم یا تغییرات جدید در ژن، مورد بررسی قرار گرفت. هفت مورد از نمونه های دارای شیفت باندی برای تعیین ماهیت تغییر، تعیین توالی شدند. در این بررسی دو جهش در موقعیت های 4543t>c و 4360c>t مشخص شد، که در جهش اول متیونین موقعیت 268 به تروئونین (m268t) و در جهش دوم در کدون 207 اسیدآمینه تروئونین به متیونین (t207m) تبدیل می گردد. این تغییرات احتمالا افزایش غلظت های پلاسمایی agt و افزایش فشارخون را به همراه دارند. کلمات کلیدی: آترواسکلروزیس، آنژیوتانسینوژن، pcr-sscp، موتاسیون، آنژیوتانسین 2، فشار خون بالا

قلب به عنوان عضو حیاتی بدن انسان بین هفته ی دوم تا دهم بارداری تشکیل می شود. بیماریهای مادرزادی قلب، به علت نقایص ساختاری و عملکردی در حین تکامل جنین (بیشتر سه ماه اول بارداری) ایجاد می شوند. علت اصلی اینگونه مشکلات قلبی، تاکنون ناشناخته باقیمانده است. عوامل محیطی و ژنتیکی هر دو در این بیماریها تاثیرگذار هستند؛ اما عوامل ژنتیکی بیش از عوامل محیطی مورد بررسی قرار گرفته است. آنچه در میان بیماریهای مادرزادی قلب عمومیت دارد، روند رشد غیر طبیعی و نقص قلب است. قلب ارگانی است که شدیدا به انرژی نیاز دارد. با توجه به نقش میتوکندری در تامین انرژی برای قلب، لذا تغییر در mtdna می تواند منجر به کاهش فسفریلاسیون اکسیداتیو و سطح atp شود. جهش در ژن سیتوکروم b میتوکندریایی در ارتباط با بیماریهای متنوعی گزارش شده است. هدف تحقیق حاضر، شناسایی جهش در ژن سیتوکروم b بیماران ایرانی مبتلا به بیماریهای مادرزادی قلب است. روش: این مطالعه روی 30 فرد بیمار و 28 فرد کنترل انجام شد. dna از لنفوسیت های خون محیطی استخراج شد و قطعه ی مورد نظر با pcr تکثیر گردید. سپس، غربالگری محصولات pcr با تکنیک sscp انجام شد و نمونه های مشکوک به دارا بودن جهش جهت تعیین توالی فرستاده شدند. نتایج: در این تحقیق، سه جهش به ترتیب در موقعیتهای14696a>g (در ژن trna گلوتامیک اسید)، 14766c>t (در ژن سیتوکروم b و از نوع بدمعنی) و جهش 14783t>c (در ژن سیتوکروم b و از نوع هم معنی) یافت شدند. همه این جهش ها بصورت هموپلاسمی هستند. بحث: جهش 14696a>g در ژن trna گلوتامیک اسید و جهش های 14766c>t و 14783t>c در ژن سیتوکروم b، ممکن است باعث تغییر در ساختار و سطح پایداری کمپلکس iii زنجیره ی تنفسی شود. کلمات کلیدی: بیماریهاری مادرزادی قلب، جهش، pcr-sscp، سیتوکروم trna، b گلوتامیک اسید ?

سرطان معده یکی از شایع ترین موارد سرطان در جهان است. عفونت مزمن با هلیکوباکتر پیلوری، قویترین عامل شناخته شده برای توسعه ی سرطان معده است. در میان واسطه های القا شده در پاسخ به عفونت، میکروrna ها (mirnas) دارای تاثیر عمده ای بر نتیجه ی تعامل باکتری و میزبان هستند. mirnas، گروه جدیدی از rnaهای غیر کد کننده و تک رشته ای به طول تقریباً 22 الی 25 نوکلئوتید هستند که نقش محوری در تنظیم فرآیند های سلولی و نموی دارند. mirna ها بیان ژن های هدف گوناگون را در سطح پس از رونویسی بر عهده دارند و پیشبینی میشود که حدود یک سوم از تمام ژنهای کد کننده ی پروتئین در انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. mirnaها می توانند با تنظیم رشد و مرگ برنامه ریزی شده ی سلول، به عنوان القا کننده ها یا ژن های سرکوبگر تومور عمل کنند. اخیرا از mirnaها در درمان بسیاری از بیماری ها استفاده میشود. اطلاعات کمی درباره ی نقش mirnaها در ایجاد سرطان معده ی القا شده توسط هلیکوباکتر پیلوری وجود دارد. تغییر بیان برخی mirnaها از جمله mir-222 در سرطان معده مشاهده شده است. براساس داده های بیوانفورماتیکی، mir-222 به واسطه ی شکل گیری اتصال محکم و مسیر سیگنالدهی mapk، مرتبط با فرایندهای تکثیر، مرگ برنامه ریزی شده ی سلول، تمایز و مهاجرت است. اختلال در تنظیم بیان mir-222 و به دنبال آن اختلال در انواع مختلف فرایندهای زیستی میتواند منجر به سرطان معده شود. نتایج حاصل از این طرح تحقیقاتی نشان داد که mir-222 در سرطان معده ی عفونی شده با هلیکوباکتر پیلوری، دچار افزایش بیان می شود. mir-222 که یک میکرو rnaی القا کننده ی تومور است، به عنوان یک بیومارکر ممکن در توسعه ی سرطان معده پیشنهاد می شود.

سندرم کیندلر نوعی اختلال وراثتی اتوزومال مغلوب است که با ویژگی هایی چون تاول های پوستی در زمان نوزادی، حساسیت به نور آفتاب، چروکیدگی پوست و پوئی کیلودرمای منتشره و پیش رونده شناخته می شود. دیگر ویژگی های این سندرم شامل چروکیدگی و آتروفی لثه، دندان های ضعیف و نارس، درگیری مخاط به صورت تنگی مجاری پیش آبراه، مری و مقعد می باشد. این ناهنجاری در نتیجه جهش های عدم عملکرد در ژن kind1 ایجاد می شود. این ژن دارای 15 اگزون می باشد که دو نوع ایزوفرم کیندلین-1 را کد می‏کند. این پروتئین علاوه بر بیان گسترده در کراتینوسیت ها، در قسمت بازال سلول‏های اپیتلیال کولون نیز بیان می‏شود. این سلول‏ها دو ایزوفرم کیندلین-1 را بیان می‏کنند. پروتئین کیندلین-1 با طول معمول (kda 74) و ایزوفرم کوتاه تر (kda 43) که از ترجمه اگزون های 2-7 ایجاد می شود. افراد مبتلا به سندرم کیندلر گاهی ناهنجاری سیستم گوارشی را نیز بروز می دهند. بررسی‏های ژنوتیپی و فنوتیپی این بیماران نشان داده که احتمالاً جهش در اگزون‏های 2-7 کد کننده ایزوفرم کوتاه‏تر، عامل ناهنجاری‏های گوارشی است. بیماران مورد مطالعه در این تحقیق علاوه بر ناهنجاری های پوستی، از اختلالات گوارشی شدید نیز رنج می برند. مطالعات آزمایشگاهی بر روی بیماران، برای بررسی جهش در ژن kind1 با استفاده از روش های sscp و تعیین توالی اگزون 4 و 5 و نواحی اینترونی اطراف آنها انجام شد. در این تحقیق 14 بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند که 12 نفر خویشاوند هستند (6 نفر بیمار و 6 نفر بدون علامت) و 2 نفر بیمار غیرخویشاوند می باشند. همچنین 25 فرد سالم و بدون سابقه فامیلی از این بیماری به عنوان کنترل، انتخاب شدند. نتیجه مطالعات حاضر، مشاهده دو جهش c.1321+9a>g و c.1321+35g>a در ابتدای اینترون 4 و یک جهش c.1465g>a در اگزون 5 می باشد. این تغییرات نوکلئوتیدی تاکنون در بانک های اطلاعاتی گزارش نشده اند. احتمالاً جهش های اینترون 4 در انسان باعث ایجاد اختلال در پیرایش صحیح ژن و در نتیجه تولید پروتئین ناقص می شوند، اما نتیجه گیری نهایی منوط به مطالعات بیشتر است، ولی جهش اگزون 5 یک جهش بی معنی بوده و باعث تبدیل کدون cag (کدکننده آمینواسید گلوتامین) به کدون ختم اَمبر (tag در dna و uag در rna) شده و بدین ترتیب باعث تولید پروتئین ناقص و ناکارآمد می‏شود.

آترو اسکلروز یک تغییر شکل پاتولوژیکی سرخرگ هاست که عامل مرگ بسیاری از افراد در کشورهای پیشرفته می باشد. این بیماری ممکن است باعث سکته و بیماری های فرعی سرخرگی شود. به عبارتی آترواسکلروز یک شکل غیر معمول التهاب مزمن است که در دیواره سرخرگها به وجود می آید.مشاهدات نشان می دهد که ادم اینتیما و تجمع لیپیدها و موکوپلی ساکارید ها باعث شروع روند این بیماری می شود. جهش در ژنوم میتوکندری نیز در بروز آترواسکلروز به اثبات رسیده است. اختلال در ژن ها ی میتوکندری موجب عدم توازن در تولید و حذف اکسیژن واکنش زامی شود. فشار اکسیداتیو به وسیله لیپیدها و پروتئین ها در دیواره عروق به وجود می آید. گونه های اکسیژن فعال یا rosکلیدهای میانجی گر مسیرهایی هستند که طی آن التهابات عروقی شکل گرفته که در بیماری آترواسکلروز قابل مشاهده است.

سندرم میوتونی غیردیستروفیک، شکلی از گروه بیماری های کمیاب وراثتی می باشد. نشانه اصلی این سندرم، میوتونی بوده که با طولانی شدن زمان آسایش ماهیچه اسکلتی، به دنبال انقباض ناگهانی ارادی یا تحریکات مکانیکی به وجود می آید. در این بیماری نقص در عملکرد کانال های یونی ماهیچه منجر به افزایش تحریک پذیری غشاء خواهد شد. جهش در ژن کد کننده زیرواحد آلفا کانال سدیم وابسته به ولتاژ (scn4a) و ژن کد کننده کانال کلر (clcn1) منجر به این بیماری شده و علائم فنوتیپی مربوط به این بیماران بسیار شبیه به هم می باشد.

چکیده ندارد.