نهشته های پرمین در ناحیه زال ( جنوب جلفا ) شامل سازندهای دورود، روته و نسن والی باشی است. در برش چینه شناختی مورد مطالعه سکانس پرمین با دگر شیبی آذرین پی بر روی سنگ های آذرین خروجی، قرار می گیرند که سن آنها قبل از پرمین می باشد ، و به طور پیوسته وهم شیب در زیر سازند الیکا قرار می گیرد . در این ناحیه سازند دورود (82 متر ) از ماسه سنگ های قرمز رنگ،شامل رسوبات رود خانه ای است. سازندهای روته ( 258 متر ) و نسن (335متر ) از آهک های خاکستری تیره رنگ ساخته شده است . تعداد 14 میکروفاسیس در توالی کربناته پرمین در این ناحیه وابسته به کمربندهای رخساره ای دریای باز، سدی و تالاب ومحیط بین جذرومدی شناخته شده اند. بخش زیرین توالی کربناته تریاس ،سازند الی باشی وبخش بالایی سازند جلفا در برش زال یک رمپ همو کلینال نهشته شده است. به منظور مطالعه و شناسایی میکروفسیل های روزنبران، جلبک ها، توالی رسوبی و رخساره های میکروسکپی سنگ های پرمین در این برش چینه شناختی در راستای تقریبی شمال شرقی- جنوب غربی مورد مطالعه قرار گرفته است. واحد سنگ چینه ای دورود قابل انتساب به اشکوب های آسیلین – ساکمارین ( بزرگ نیا ، 1973: شعبانیان ، 1386 ) از پرمین پیشین می باشد. مطالعه میکروفسیل های فوزلینیدی، روزنبران کوچک و جلبک ها سن سازند روته را در برش فوق کوبرگندین پسین – مورگابین (مرغابین) و سن سازند نسن را میدین و جلفین نشان می دهدوسازندالی باشی به سن دوراشامین وسازند الیکا سن ایندون را نشان میدهند. مجموعه فسیلی مطالعه شده در برش های فوق با وجود قرابت با فون های تتیسی مطالعه شده در دیگر برش های پرمین ایران و دیگر بخش های قلمرو تتیس، فرآیند ایالت شدگی را نشان می دهد. این ویژگی بخصوص در طی پرمین پسین، با گسترش فراوان اجتماعات روزنبران کوچک کاملاً مشخص می گردد. فراوانی و تنوع روزنبران کوچک هم در سطح جنس و هم از نظر گونه، نسبت به دیگر توالی های پرمین در ایران، گسترده تر بوده و ترکیب آنها نشان دهنده رسوبگذاری واحدهای آهکی در یک کمربند نزدیک به استوا تا استوایی بوده است. تنوع کم و پراکندگی خیلی محدود فوزولینیدهای بزرگ و پیشرفته، که از میکروفسیل های شاخص تتیس هستند، فراوانی فوزلینیدهای کوچک از خانواده های استافیلیده (staffellidae)، شوبرتلیده (schubertellidae) و اوزاونلیده (ozawainellidae) گسترش و فراوانی روزنبران کوچک بخصوص در طی اشکوب های مورگابین و میدین و نبود بعضی از جنس های شاخص قلمرو تتیس نظیر eopolydiexodina و shanita و verbeekina و colaniella ، از مهمترین ویژگی های نهشته های پرمین در این بخش از ایران می باشد. همانطور که اشاره گردید فراوانی روزنبران وابسته به خانواده استافیلیده از ویژگی توالی پرمین در برش چینه شناسی زال است. اندازه صدف این گروه از روزنبران بطرف راس توالی پرمین کوچک می شود.

چکیده : نهشته های پرمین در ناحیه ایواوغلی ( شمال خوی ) شامل سازندهای روته و نسن است. در این ناحیه سازندهای روته ( 450 متر ) و نسن ( 257 متر ) از آهک های خاکستری تیره رنگ ساخته شده است . تعداد 9 میکروفاسیس در توالی کربناته پرمین در این ناحیه وابسته به کمربندهای رخساره ای دریای باز، سدی و تالاب شناخته شده اند. سنگ های سازند روته و نسن در یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ هموکلینال نهشته شده اند. مطالعه میکروفسیل های فوزولینیدی، روزنبران کوچک و جلبک ها سن سازند روته را در برش فوق کوبرگاندین پسین – مورگابین (مرغابین) و سن سازند نسن را میدین و جلفین نشان می دهد. در برش چینه شناختی مورد مطالعه سکانس پرمین با ناپیوستگی هم شیب بر روی ماسه سنگ های قرمز رنگ قرار می گیرند که سن آنها قبل از پرمین می باشد ، و با ناپیوستگی زیر سنگ های آهکی ضخیم لایه الیگو-میوسن (سازند قم) قرار می گیرد . دیگر ویژگی این برش نبود نهشته هایی به سن آسلین، ساکمارین، آرتینسکین، یاختاشین و بلورین ، و نبود نهشته های مربوط به اشکوب دوراشامین می باشد مجموعه فسیلی مطالعه شده در برش های فوق با وجود قرابت با فون های تتیسی مطالعه شده در دیگر برش های پرمین ایران و دیگر بخش های قلمرو تتیس، فرآیند ایالت شدگی را نشان می دهد. این ویژگی بخصوص در طی پرمین پسین، با گسترش فراوان اجتماعات روزنبران کوچک کاملاً مشخص می گردد. فراوانی و تنوع روزنبران کوچک هم در سطح جنس و هم از نظر گونه، نسبت به دیگر توالی های پرمین در ایران، گسترده تر بوده و ترکیب آنها نشان دهنده رسوبگذاری واحدهای آهکی در یک کمربند نزدیک به استوا تا استوایی بوده است. تنوع کم و پراکندگی خیلی محدود فوزولینیدهای بزرگ و پیشرفته، که از میکروفسیل های شاخص تتیس هستند، فراوانی فوزلینیدهای کوچک از خانواده های استافیلیده (staffellidae)، گسترش و فراوانی روزنبران کوچک بخصوص در طی اشکوب های مورگابین و میدین و نبود بعضی از جنس های شاخص قلمرو تتیس نظیر eopolydiexodina ، shanita و verbeekina ، از مهمترین ویژگی های نهشته های پرمین در این بخش از ایران می باشد.

به منظور بررسی ماکروفسیلهای سازند میشان از گروه فارس در جنوب غربی ایران ?مطالعه ای در بخش مرکزی ناحیه فروافتادگی دزفول (برش ارمش) از حوضه زاگرس در استان خوزستان انجام پذیرفته است در این راستا اطلاعات لیتواستراتیگرافی منطقه و گستره ماکروفسیل های سازند مذکور مورد مطالعه قرار گرفته است.نهشته های این سازند در منطقه فروافتادگی دزفول وهینترلند بندرعباس گسترش وسیعی دارد و در بین سازندهای گچساران در پایین و آغاجاری در بالا قرار دارد.از نظر خصوصیات سنگ شناسی این سازند بیشتر شامل مارن های خاکستری وآهک غنی از ماکروفسیل و میکروفسیل است.ضخامت سازند در برش مورد مطالعه بالغ بر 420 متر است که مرز فوقانی آن با مارن های قرمز سازند آغاجاری بصورت تدریجی وهمشیب و مرز زیرین سازند با اندریت های سازند گچساران بصورت ناگهانی و همشیب است. در این مطالعه تعداد 9جنس دوکفه ای شامل: pecten sp.,solen sp.,ostrea sp.,leavicardium sp.,corculum sp.,trachycardium sp., cardita sp., megalodon sp., callista sp. 6جنس و 1گونه شکم پا شامل: conus sp., murex sp., trochus sp., neveritce sp., rhinoclavis sp., natrica vitelius. 2 جنس بریوزوآی شامل: tubucellaria sp., membranipora sp. 9جنس و5گونه فرامینیفرای شامل: operculina complanata.,triloculina trigonula.,triloculina tricorinata., dendritina rangi.,rotalia viennoti.,textularia sp.,schlumbergerina sp.,pyrgo sp., quinqueloculina sp. 2جنس جلبک قرمز شامل: lithophyllum sp., lithothmnium sp. مورد شناسایی و مطالعه قرار گرفته است.

دراین مطالعه یک مقطع چینه شناسی از نهشته های سازند قم در برش چینه شناسی کهک در جنوب قم واقع در شمال باختری ایران اندازه گیری شده است. ضخامت رخنمون سازند قم درمقطع کهک 141.2 متر بوده و عمدتاً متشکل از سنگ آهک، آهک ماسه ای و ماسه سنگ است. در برش مذکور74 نمونه جهت مطالعه میکروپالئونتولوژی برداشت شده است. بررسی مقاطع نازک تهیه شده از سنگهای رسوبی الیگوسن– میوسن منجربه شناسایی14جنس و26 گونه مربوط به روزنبران بنتیک و3 جنس وگونه ازخانواده ی جلبک های کورالیناسه آ و1جنس وگونه ازمرجان ها و1جنس وگونه از بریوزوآها گردید. برش چینه شناسی مورد پژوهش براساس مطالعات دقیق دیرینه شناسی شامل عضو بی نام ، c1، f ، از برش الگوی سازند قم بوده و سنی معادل روپلین- شاتین وآکیتانین– بوردیگالین دارد. دربرش کهک مرز زیرین سازند قم بصورت پوشیده است ومرز فوقانی این واحد با سازند قرمز فوقانی بصورت هم شیب است. براساس روزنبران شاخص شناسایی شده، از قاعده به سمت رأس 4 زون زیستی تجمعی در برش کهک شناسایی شده است. به علت شباهت مجموعه روزنبران کف زی سازند قم و سازند آسماری و نبود یک زون بندی زیستی رسمی برای سازند قم، از زون بندی زیستی( laursen et al., (2009 که برای سازند آسماری ارائه شده است، جهت مطالعات زیست چینه شناسی و تعیین سن نسبی نهشته های سازند قم درمقطع مورد مطالعه استفاده شده است. همچنین مطالعات انجام شده برروی ریزرخساره ها وتجمعات فسیلی نهشته های سازند قم درمقطع مورد مطالعه منجر به بازسازی مدل رسوبی سازند قم در این ناحیه گردیده است. براساس مطالعات چنین به نظر می رسد که سازند قم دربرش کهک در یک رمپ کربناته نهشته شده است. میکروفاسیس های ارائه شده در این برش در بخش های ، میانی ودرونی از رمپ کربناته نهشته شده اند.از لحاظ ریز رخساره ای جمعاً 7 ریز رخساره کربناته در 74 مقطع نازک مورد مطالعه قرار گرفته است که معادل با کمربندهای رخسارهای 7 و 8 ازطبقه بندی ویلسون و کمربندهای رخساره ای2و5و7 از طبقه بندی باکستون و پدلی می باشند: lepidocyclinds bioiclastic packstone(رمپ میانی) /coral boundstone /(رمپ میانی) میانی)algal wackstone- packstone /(رمپ میانی)miliolid bioclastic wackestone- packestone) رمپ داخلی (/miliolid denritina bioclastic wackstone – packston) رمپ داخلی ( / milliolid borelis wackestone - packstone) رمپ داخلی

در این پژوهش نهشته های کربونیفر پایینی- بالایی در منطقه تیل آباد، واقع در شمالشرق شاهرود از دیدگاه لیتواستراتیگرافی، بایواستراتیگرافی و محیط رسوبی مطالعه گردیده است. در گام نخست نهشته های سازند مبارک با ضخامت کلی 282 متر به چهار واحد سنگ چینه این حاوی لیتوزون های آهک نازک لایه با میان لایه شیلی در قاعده و واحدهای آهکی نازک تا متوسط لایه همراه با میان لایه های شیلی تیره در بخش میانی و آهک های متوسط لایه در رأس و 3 واحد سنگ شناختی برای سازند قزل قلعه در برش غزنوی شناسایی و تفکیک شده است. بررسی ها حاکی از آن است که نهشته های کربونیفر احتمالاً با مرز تدریجی بر روی رسوبات دونین سازند خوش ییلاق قرار گرفته و با ناپیوستگی فرسایشی از رسوبات پرمین در رأس قابل تفکیک است. با مطالعه و شناسایی روزن داران، مرز آشکوب های تورنزئن و ویزئن،آشکار و روندتکامل آنها تاانتهای رسوبگذاری در کربونیفر زیرین تعقیب شد که در نهایت با تدوین بایوزوناسیون این میکروفسیلها برای جوانترین نهشته های این مجموعه سن ویزین پیشین- میانی پیشنهاد گردید.لازم به اشاره است که شش بایوزون برای روزن داران این رسوبات ارائه گردید. درادامه بابررسی رخسارههای رسوبی،کلیه آلوکمهای تشکیل دهنده تفکیک و تغییرات رخساره ای این رسوبات ثبت گردید. مطالعات نشان می دهد که رسوبات سازند مبارک در برش تیل آباد در چهار مجموعه رخساره ای پهنه جزرو مدی (intertidal flat)، لاگون(lagoon)، سد (barrier) و دریای باز کم عمقopen marine))قرار می گیرند. مدل رسوبی سازند مبارک در برش مورد مطالعه از نوع رمپ هوموکلینیال تعیین شده است.

چکیده: سازند مبارک از شمال غرب ایران تا شمال شرق ایران گسترش یافته است و در بخش های مختلف البرز مرکزی شامل توالی های سنگی ضخیم کربنیفر زیرین (تورنزین – نامورین) می باشد. در مقالات ارائه شده در مورد مرجان های کربنیفر زیرین، مرجان های این سازند تا سال 1963 شناخته نشده بودند و مطالعه گسترده ای در این باره نیز صورت نگرفته بود. در برخی پژوهش ها حضور گونه هائی از آنها گزارش شده بود. مطالعه مرجان-های کربنیفر زیرین در ایران توسط داگلاس (1951)، فلوگل (1963 و 1993) و خاکسار (1994 و 2004) صورت گرفته است. تا قبل از آن هرگز مطالعه ای بر روی آنها انجام نشده بود. هویت مرجان های کربنیفر زیرین ایران هنوز هم بطور کامل مشخص نگردیده است. در این پژوهش مرجان های سازند مبارک در برش گردکوه واقع در البرز شرقی (جنوب غربی شهرستان دامغان) مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. سازند مبارک در این برش، بصورت پیوسته بر روی سازند جیرود قرار گرفته است و همچنین این سازند با ظهور یک ناپیوستگی فرسایشی (مرز سازند مبارک و سازند نسن) در زیر سازند نسن قرار دارد. مرجان های بدست آمده شامل 20 گونه متعلق به 10 جنس از مرجان های روگوزا و 5 گونه متعلق به 3 جنس از زیررده تابولاتا هستند که به سه بیو زون تجمعی تعلق دارند. اولین بیوزون تجمعی مرجانی متعلق به واحد سنگی a می باشد که موقعیت آن در مناطق عمیق دریای باز با رسوبگذاری آرام و کم انرژی می باشد.گونه های مرجانی یافت شده در این بیوزون به شرح ذیل است caninia cornucopiae sp., bothrophyllum sp., bothrophyllum dobrolyubovae multiseptata khaksar,1994, kueichophyllum alborsense minor khaksar 1994, tehranophylum sp., haplolasma keyvani khaksar,1994, faberolasma sp., arachnolasma sp., heintzella sp., quinghaiphyllum pygmaeun khaksar, syringopora sp., syringopora honanesis lin, 1958, syringopora quadriserialis sokolov sp., michelinia megastoma philips, 1836, protomichelina sp. دومین بایوزون تجمعی متعلق به واحدهای سنگی b در برش گردکوه است که محیط رسوبی این دو واحد سنگی به ترتیب شامل محیط های دریایی پلت فرمی کم عمق (جلوی سد کربناته) است. این بیو زون منحصراً شامل مرجان های منفرد از زیر رده روگوزا است که اندازه مرجان های آن بزرگ و دیس اپیمنت آنها نیز جهت مواجهه با جریان های آشفته با سطح نسبتاً بالا و فشارهای جانبی حاصل از برخورد آب متلاطم (در منطقه سد)، با پیکره ی مرجان، ضخیم می باشد. گونه های یافت شده در این بخش به شرح ذیل می باشند: zaphrentites parallela sp., caninia cf. irinae. sp., caninia? lonsdaleiforme sp., caninia. sp., pseudozaphrentoides? sp., siphonophyllia cyllindrica cylindrica sp., siphonophyllia aff. hettonensis sp., kueichophyllum sp., kueichophyllum alborsense minor sp., - kueichophyllum lalunense sp., clisiophyllum sp. سومین بایوزون در برش بایوزون c می باشد که شاخص محیط های پشت سد کربناته و پهنه های جذر و مدی و دارای سن ویزین زیرین است. این واحد دارای فونای سیاتاکسونیا به همراه برخی از نمونه های تجمعی به شرح ذیل است: zaphrentites parallela, caninia sp., syringopora sp. سن سازند مبارک در این برش بر اساس گونه های مرجانی ذکر شده، کربنیفر پیشین (تورنزین – ویزین) تخمین زده می شود که این مرجان ها، قرابت نزدیکی با مرجان های اروپای غربی دارند. این امر نشان دهنده شباهت شرایط حاکم بر منطقه (واقع در جنوب غرب گندوانا)، با مناطق مذکور است.

هدف از این تحقیق مطالعه تریلوبیت های کامبرین بالایی در جنوب غرب دامغان (البرز شرقی) می باشد. به این منظور توالی سازند میلا (بخش 4) در منطقه تویه دروار (البرز شرقی _ جنوب غرب دامغان) جهت مطالعه در نظر گرفته شد. بخش 4 سازند میلا به طور پیوسته بر روی بخش 3 قرار گرفته است و سازند جیرود با سن دونین به صورت نا پیوسته بخش 4 میلا را می پوشاند. تریلوبیت های بخش 4 سازند میلا در برش دروار جمع آوری و تحت مطالعه سیستماتیک قرار گرفتند. حاصل این مطالعه شناسایی 6جنس تریلوبیت ویک جنس هیولید است که عبارتند از: micragnostus chushuensis, leiagnostus, olenid gen. et sp., charchaqia sp., mictosaukia sp., pseudokainella sp., tajinelاla? sp. فسیل های موجود مربوط به 3 راسته agnostidae, ptychopariidae, asaphida, می باشد و سن کامبرین بالایی را نشان می دهد که با تریلوبیت های هم سن خود در البرز شرقی (برش شهمیرزاد) شباهت دارد و در مقیاس جهانی شباهت زیادی با شمال چین، کره، شمال استرالیا، غرب تاسمانی، غرب آرژانتین و اسکاندیناوی را نشان می دهد

محدوده مورد بررسی ناحیه پیشبر در شهر قاین است که یکی از شهر های استان خراسان جنوبی (بیرجند )می باشد، شامل یک مجموعه رسوبی به ضخامت 170 متر می باشد که طی مطالعه متر به متر منطقه 100 نمونه دستی و 80 مقطع نازک تهیه گردید این منطقه یکی از حوضه های پلاتفرمی حاوی میکروفسیل های اربیتولین و میلیولید در حوضه تتیس می باشد و در برخی از افقهای داخل ستون چینه شناسی انواع مقاطع طولی اربیتولینا مشاهده شد که شکل خارجی آنها از حالت مخروطی خارج شده و تقریبا کشیده و پهن است و بطور کلی 6 رخساره شناسایی شده است.