مواد با ترکیب بین فلزی (intermetallic) خواص با ارزشی مانند افزایش استحتکام با بالا رفتن درجه حرارت ، مقاومت در مقابل اکسید شدن و خزش را دارا می باشند. علیرغم این مزیتها، این مواد دارای مرزدانه های ترد می باشند و بنابراین تغییر شکل آنها مشکل است . بهمین دلیل سالها از کابرد آنها برای مصرف ساختکاری چشم پوشی شده بود. بهبود همزمان انعطاف پذیری و استحکام با روشهای آلیاژسازی، متالورژی پودر و انجماد سریع سبب علاقه مجدد در استفاده این ترکیبات گردیده است . الگویی ثابت و مشخص در جهت تولید و ترکیب بین فلزی ni3al داکتیل، از طریق ریخته گری و عملیات حرارتی مورد مطالعه واقع گردید. برای این منظور ضمن ارائه روشی جهت بدست آوردن این ترکیب ، تاثیر عنصر بور بعنوان میکرو آلیاژ بررسی شد. نتایج حاصل از بررسی سطح شکست نمونه های خمش مشخص کرد که کاهش میزان آلومینیم از 25 درصد اتمی به 24 درصد ضمن حفظ ساختار تکفاز ترکیب ، سبب تغییر نوع شکیت از بین دانه ای به میان دانه ای می شود. همچنین مشخص شد در ترکیب ni3al با 24 درصد آلومینیم، افزودن بور سبب بهبود داکتیلیته می شود. همینطور نتایج حاصل از نوترون اتورادیوگرافی بیانگر اینست که عنصر بور در مرزدانه ها، جدایش می کند. نتایج بدست آمده از آزمایشهای تفرق اشعه ایکس و خمش بیانگر این مسئله است که افزایش بور تا کمتر از 0/4 بور ضمن حفظ ساختار تکفاز سبب افزایش داکتیلیته نمونه می گردد. افزایش بور فراتر از 0/4 درصد بور سبب ایجاد فاز دوم در ترکیب می گردد. نتایج میکروآنالیز توسط میکروسکوپ الکترونی مشخص کرد که ذرات فاز دوم دارای ترکیب ni20al3b6 می باشند.