در پژوهش حاضر بعد از تشریح اجمالی عملکرد یک سامانه ستاره یاب، روش های بازشناسایی الگوی ستارگان به عنوان یکی از اجزای اصلی نرم افزار در دو گروه بازگشتی و گمشده در فضا مورد مطالعه قرار گرفته اند. در ادامه الگوریتم شناسایی بدون بعد که یکی از جدیدترین روش های تشخیص الگوی ستاره می باشد، به عنوان یک گزینه عملیاتی مناسب جهت کاربرد در سامانه ناوبری نجومی نصیر 1 انتخاب گردیده است. جهت پیاده سازی، در گام اول روش تولید پایگاه داده الگوریتم مذکور تشریح شده و پایگاه داده مربوطه تولید گشت. به منظور برآورده سازی الزامات مربوط به سامانه نصیر 1 شامل اندازه میدان دید، حجم حافظه ی در اختیار و فرکانس به روز رسانی وضعیت روش های مختلفی به کار گرفته شد و نهایتاً پایگاه داده مناسب با در نظر گرفتن ستارگان پرنورتر از قدر 5 تولید گشت. در گام دوم روش جستجوی بردار k معرفی و پیاده سازی شد؛ در ضمن برای صحه گذاری گام های فوق از مراجع مرتبط استفاده شده و نتایج ارائه شده اند. پس از اعمال انتخاب های مناسب و تصمیم گیری در مورد بهترین پارامترها جهت انجام شناسایی آنلاین، تست الگوریتم به صورت نرم افزار در حلقه صورت گرفت که نتایج رضایت بخشی در بر نداشت. در نتیجه با انجام اصلاحاتی بر روی روش بدون بعد و اضافه کردن مشخصه شناسایی جدید به آن، عملکرد این روش بهبود یافت. نتایج تست های نرم افزار در حلقه که با بهره گیری از نرم افزار شبیه ساز آسمان تدوینی در این پایان نامه و روش مونت کارلو انجام شده-اند، حکایت از موفقیت بالای روش اصلاح شده دارد. در انتها الگوریتم در ترکیب با سایر اجزا سامانه مورد تست سخت افزار در حلقه قرار گرفته و نتایج تست های نرم افزاری مورد تایید قرار گرفت.