در این مطالعه بر هم کنش این کمپلکس با dna تیموس گوساله توسط روشهای اسپکتروفتومتری، فلورسانس، دو رنگ نمائی دورانی و ویسکوزیمتری بررسی شده است. هم چنین به روش الکتروفورز نیز توانایی کمپلکس جهت شکافت dna بررسی شده است. افزایش dna به محلول این کمپلکس سبب افزایش شدت جذب اسپکتروفتومتری در کمپلکس شده که ناشی از ایجاد پیوندهای هیدروژنی گروه nh2 لیگاندآلیفاتیک با dna و همچنین برهم کنش گروههای متیلن این لیگاند می باشد. همچنین افزایش این کمپلکس به محلولdna سبب افزایش ویسکوزیته آن شده است. در مطالعات دو رنگ نمایی دورانی نیز افزایش کمپلکس موجب افزایش باندهای جذبی مثبت ومنفی درdna شده است که نشان دهنده برهم کنش قوی با dna می باشد. مطالعات فلوریمتری نیز نشان می دهد که مکانیسم برهم کنش دینامیک بوده و پارامترهای ترمودینامیکی (?h < 0 , ?s < 0) نشان دهنده برهم کنش واندروالس و پیوندهای هیدروژنی بین کمپلکس پلاتین وdna می باشند.