پژوهش حاضر مطالعه ای شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل است که با هدف بررسی تأثیر آموزش نوروفیدبک بر کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر(gad) انجام گرفت. بدین منظور 24 بیمار مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر که ملاک های انتخاب پژوهش حاضر را دارا بوده به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. بیماران به سه گروه نوروفیدبک ، گروه دارو درمانی و گروه کنترل اختصاص یافتند. به منظور سنجش و اندازه گیری شاخص های مورد مطالعه در پژوهش حاضر از ابزارهای زیر استفاده شد:1) مصاحبه تشخیصی بر اساس نشانه های اختلال اضطراب فراگیر در dsm-iv-tr، 2) مصاحبه نیمه ساخت یافته بر مبنای dsm-iv-tr، 3) مقیاس 7 سوالی اضطراب فراگیر (gad-7)، 4) پرسشنامه کیفیت زندگی (pwi-a) و 5) دستگاه نوروفیدبک. در مرحله پیش آزمون، تمام آزمودنی ها در یک جلسه تحت ارزیابی نشانه های اضطراب از طریق مقیاس 7 سوالی اضطراب فراگیر (gad-7) و شاخص کیفیت زندگی از طریق پرسشنامه کیفیت زندگی (pwi-a) قرار گرفتند. به گروه دریافت کننده آموزش نوروفیدبک طبق پروتکل درمانی پانزده جلسه 30 دقیقه ای آموزش نوروفیدبک افزایش موج آلفا داده شد و ثبت فعالیت موج آلفا، در ناحیه o1 یا o2 انجام گرفت. گروه گیرنده دارو نیز زیر نظر روان پزشک معالج با داروهای ضد اضطراب ssirs)) تحت درمان قرار گرفت. در مرحله پس آزمون، گروه آموزش نوروفیدبک، گروه دارو درمانی و گروه کنترل مجدداً از طریق ابزارهای سنجش که در مرحله پیش آزمون استفاده شد مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که آموزش نوروفیدبک در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر باعث افزایش موج آلفای الکتروآنسفالوگرافی (eeg) می شود و این نوع آموزش می تواند در کاهش نشانه های اضطراب در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر موثر واقع شود. در محاسبه درصد تغییر در مورد گروه نوروفیدبک، هر 8 آزمودنی این گروه، کاهش قابل توجه در نشانه های اضطراب نشان دادند و میانگین درصد تغییرات گروه نوروفیدبک برابر با 81 % بود. در برآورد تغییر معتبر/ اهمیّت بالینی، همه آزمودنی ها دارای تغییر بالینی قابل توجه در نشانه های اضطراب بودند. همچنین محاسبه اندازه اثر نشان داد که آموزش نوروفیدبک در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر در افراد مورد مطالعه تأثیر درمانی داشته است. همینطور یافته های پژوهش نشان داد آموزش نوروفیدبک در کاهش نشانه های اضطراب در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر موثرتر از دارو درمانی است. اما تأثیر آموزش نوروفیدبک و دارو درمانی بر بهبود سطح زندگی بیمارن مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر قابل ملاحظه نبود.