گلوکز-1-اکسیداز فلاووپروتئینی است که با استفاده از اکسیژن مولکولی، اکسیداسیون بتا-دی-گلوکز را به دی-گلوکونو-دلتا-لاکتون و پراکسید هیدروژن کاتالیز می کند. در تحقیق حاضر تغییرات ساختاری و سینتیکی آنزیم گلوکزاکسیداز از آسپرژیلوس نیجر مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز ساختاری آنزیم های اولیگومری تئوری غیر فعال سازی حرارتی و قفل کنفورماسیونی به کار می رود. در این مطالعه، با اعمال دماهای مختلف، غیر فعال سازی حرارتی آنزیم دایمر گلوکزاکسیداز و میزان کاهش فعالیت آن مورد بررسی قرار گرفت. متعاقب اعمال دماهای متفاوت به آنزیم و سردسازی، فعالیت آنزیم اندازه گیری شد. از داده های سینتیکی حاصل برای به دست آوردن پارامتر تجربی n، استفاده شد که تعداد محل های برهمکنش در سطح مشترک را می دهد که این مقدار برای آنزیم گلوکزاکسیداز حدود 2 به دست آمد. در دماهای پائین آنزیم حالت طبیعی (دایمر) دارد و میزان فعالیت بالا می باشد اما در دماهای بالا آنزیم مجتمع شده و فعالیت تقریباً از بین می رود. با روش پراکنش نوری پویا (dls) نتایج فوق تائید شد. برای بررسی ساختار دوم و سوم آنزیم در طی غیر فعال سازی حرارتی، به ترتیب طیف سنجی دو رنگ نمائی دورانی و فلوئورسانس انجام گردید که نتایج حاصله نشان داد که با افزایش دما، ساختار دوم و سوم آنزیم دستخوش تغییر می شود و در یک گستره دمائی کوتاه (55 تا 60 درجه سانتیگراد)، آنزیم یک حالت مولتن گلوبول مانند دارد. برای توصیف نتایج تجربی و روشن شدن ساختار قفل های کنفورماسیونی در گلوکزاکسیداز از ساختار کریستالوگرافی آن استفاده شد.

آمین اکسیدازها متعلق به فوق خانواده ی آنزیم های اکسیدوردکتاز بوده و به طور گسترده ای در باکتری ها، قارچ ها، گیاهان و پستانداران توزیع دارند که بر اساس نوع گروه پروستتیک به دو دسته تقسیم می شوند: 1)آمین اکسیدازهای دارای فلاوین آدنین دی نوکلئوتید 2) آمین اکسیدازهای دارای مولکول مس (ii) و2و4و5-تری هیدروکسی فنیل آلانین کینون. آمین اکسیدازهای گیاهی به میزان زیادی در دولپه ای ها، به ویژه در جوانه های نخود ، نخود فرنگی، عدس و سویا بیان می شوند، و ضمن بیوکاتالیز دآمیناسیون اکسیداتیو آمین-های نوع اول، منجر به تولید آلدئیدهای مختلف،آمونیاک و پراکسیدهیدروژن می شود. در این تحقیق برای تخلیص آمین اکسیداز جوانه های نخود بعد از ترسیب آنزیم با آمونیوم سولفات و انجام دیالیز، از ستون deae-سلولز استفاده شد نتایج الکتروفورز به همراه بررسی فعالیت آنزیمی از تخلیص نسبتاً مناسب آنزیم با روش مذکور بوده است. پس از تخلیص پارامترهای سینتیکی km و vmax (با استفاده از اکسیداسیون گایاکول در حضور پراکسیدهیدروژن و پراکسیداز و پوترسین دی هیدروکلراید به عنوان سوبسترا) با تحلیل نمودار لینور-برک و به ترتیب برابر باmm 3/3 و mmol/min/mg 95/0 تعیین گردید. در مرحله بعد بررسی جهت انتخاب مهارکننده های مختلف احتمالی انجام گردید. نتایج بررسی های سنتیکی حاکی از خاصیت مهارکنندگی آنزیمی قابل ملاحظه ویتامین ب هیدروکلراید، تترااتیلن پنتاآمین و دی اتیلن تری آمین پنتا-استیک از بین ترکیبات مورد بررسی بود، به عبارت دیگر ویتامین ب-هیدروکلراید با mm8 ki=باعث مهار رقابتی آمین اکسیداز نخود شده و تترااتیلن پنتاآمین و دی اتیلن تری آمین پنتا استیک به ترتیب با ki برابر با 1/0 و 78 میلی مولار با روش خطی مخلوط باعث مهار آنزیم می شوند. همچنین استیلاسیون پوترسین دی هیدروکلراید توسط استیک انهیدرید منجر به سنتز آنالوگ جدیدی از سوبسترای مذکور (ان-استیل-پوترسین دی هیدروکلراید) گردید و پس از تخلیص توسط روش های طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه و جرمی ساختار آن تایید شد. بررسی سنتیکی اثر ترکیب جدید بر آنزیم آمین اکسیداز نخود، مهارکنندگی از نوع وابسته به مکانیسم کاتالیز، با ki برابر با 25/49 میلی مولاراز خود نشان داد.

پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن پوست است که با تکثیر زیاد سلولی مشخص می شود. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که سلولهای ایمنی از درم به اپیدرم جابه جا شوند و باعث تحریک و تکثیر سلولهای پوست می شوند. vascular adhesion protein -1 ، پروتئین چسبنده رگی نوع یک متعلق به آنزیمهای آمین اکسیداز است ، به طور پیوسته در اندوتلیال عروق کبد بیان می شود. در چندین بیماری اتوایمن بیان بالای آن روی عروق نشان دهنده این است که در پیشرفت واکنش التهاب مهم است. vap-1 مولکولی چسبنده با فعالیت آنزیمی است که در پروسه مهاجرت لنفوسیتها در جایگاه التهاب شرکت می کند. به علاوه چندین مطالعه روی متابولیسم لیپیدها نشان داد سطح سرمی لیپیدها در بیماران پسوریازیس متفاوت است. هدف ما ارزیابی vap-1، پروفایل لیپید پلاسما، آپولیپوپروتئینها (a1 , b) و لیپوپروتئین (a) به منظور مقایسه در بیماران پسوریازیس و افراد سالم بود. ما غلظت سرمی vap-1 ، لیپیدها ، لیپوپروتئینها ، آپولیپوپروتئینها در 90 فرد پسوریازیس و 90 فرد کنترل که از نظر سن با هم مطابقت داشتند مشخص کردیم. غلظت سرمی vap-1 با روش elisa ارزیابی شد. lp (a) , apo a1 و apo b توسط روش ایمنو توربیدومتریک و لیپیدها و لیپوپروتئینها با روش آنزیمی اندازه گیری شد. میانگین سطوح کل کلسترول، ldl ، apo b و vap-1 در بیماران پسوریازیس به طور معنی داری نسبت به افراد سالم بالاتر (p<0.05) بود. افزایش میزان غلظت vap-1، ,ldl apo bو کلسترول در سرم با پاتوژنز بیماری پسوریازیس در ارتباط است در بیماران پسوریازیس بالا رفتن vap-1 با بالا رفتن lp (a) (p=0.025) در ارتباط است. افزایش سطح (lp (a ممکن است روی بیان vap-1 یا فعالیت آن در چسبندگی و مهاجرت سلولهای t و بنابراین افزایش فاکتور ریسک بیماری و پیچیدگی آن موثر باشد. این مطالعه نشان داد که بالا رفتن سطح سرمی vap-1 و لیپید به طور معنی داری در پسوریازیس معمول تر است و این حقیقت ممکن است مسئول شیوع بیماری قلبی عروقی در بیماران پسوریازیس باشد. به نظر می رسد غلظت سرمی کلسترول، apo b ، ldl و vap-1 در پسوریازیس اطلاعاتی درمورد مانیتورینگ و درمان بیماری فراهم کند.

یکی از مهمترین فرضیاتی که در تحلیل و طراحی ساختمان ها در برابر نیروهای جانبی در نظر گرفته میشود، فرض دیافراگم صلب است. اهمیت صلبیت سقف ها، در توزیع مناسب نیروهای جانبی بین اعضاء باربر جانبی و همچنین کاهش قابل ملاحظه درجات آزادی سازه در محاسبات تحلیلی می باشد. صلبیت جانبی دیافراگم به عوامل زیادی از جمله: نوع سیستم سازه، ابعاد سازه، صلبیت و محل قرارگیری عناصر باربر جانبی، سختی قاب ها، نوع و ضخامت سقف، تعداد طبقات و .... وابسته است، لذا باید به این فرض مهم توجه بیشتری مبذول داشت. در این پایان نامه جهت بررسی چگونگی رفتار دال های بتنی و سقف های تیرچه بلوک، مدل ها در دو حالت دیافراگم صلب و دیافراگم واقعی آنالیز و مقایسه شدند. فرض صلبیت در سازه های کم ارتفاع و ساختمان های متعارف با سیستم های مختلف قاب خمشی بتنی و دیوار برشی بتنی بررسی شد. همچنین تأثیر نسبت ابعاد پلان مستطیلی و تعداد طبقات بر صلبیت جانبی دیافراگم در ساختمان های متعارف تحقیق شد. علاوه بر این، ضابطه آیین نامه 2800 ایران در تعیین صلبیت و انعطاف پذیری دیافراگم، که با نسبت حداکثر تغییر شکل دیافراگم به تغییر مکان نسبی طبقه معرفی شده، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعات نشان می دهد که مقدار این نسبت (عدد 0.5) بزرگ بوده و نمی تواند برای سازه های با سیستم های مختلف مقاوم جانبی، شکل پلان، تعداد طبقات و .... یکسان باشد، بلکه این حد برای حالات مختلف و در سازه های مختلف باید به چند حالت تفکیک شود. همچنین این نسبت به تنهایی در تعیین صلبیت دیافراگم کافی به نظر نمی رسد.