تحقیق حاضر تلاشی است در بررسی تاثیر آموختن ارزیابی شخصی بر روی بیان شفاهی دانش آموزان سطح متوسط زبان انگلیسی(درونگرا و برونگرا) ، برای نیل به این منظور 82 زبان آموز موسسه زبانهای خارجه نصیر شعبه کرج بر اساس برگزاری آزمون تعیین سطح دانش زبانی ((pet از میان تعداد106 دانش آموز( با توجه به اکتساب نمره یک واحد معیار بالاتر و پایین تر از میانگین نمرات) انتخاب شدند. آزمون تعیین سطح دانش زبانی ((pet از قبل در یک گروه 30 نفره دانش آموزان که خصوصیات مشابهی با نمونه نهایی داشتند به منظور استاندارد شدن ، مورد بررسی ، تحقیق و تصحیح قرار گرفته بود. در مرحله بعدی تعیین شخصیت توسط پرسشنامه شخصصیتی گوکلن صورت پذیرفت، که بر اساس نتایج آن ،دانش آموزان به دو گروه درونگرا (28 نفر ) و برونگرا (54 نفر ) تقسیم شدند. هر دو گروه از آموزش یکسان در رابطه با آموختن ارزیابی شخصی بر روی بیان شفاهی بهره بردند و در پایان 16 جلسه آموزش، از آنها نمونه استاندارد شده دیگری از قسمت بیان شفاهی آزمون pet گرفته شد. تجزیه و تحلیل آماری نتایج این آزمون نشان داد که استفاده ازروش آموختن ارزیابی شخصی بر روی بیان شفاهی دانش آموزان درونگرا باعث پیشرفت چشمگیرتر آنها نسبت به دانش آموزان برونگرا در رابطه با توانایی بیان شفاهی می گردد

این تحقیق بین 120 زبان آموز دختر در مجتمع فنی تهران (واحد لاهیجان) اجرا شد که این تعداد از بین 180 نفر بر اساس عملکردشان در امتحان ketانتخاب شده و تصادفا در 4 گروه آزمایشی قرار داده شده بودند. محتوای یکسان در هر 4 گروه در طی 15 جلسه توسط مدرس/محقق تدریس شد و تفاوت در روش تدریس لغت به 4 گروه بود. در گروه اول لغت به صورت یک گروه وابسته معنایی و از طریق یادگیری تصادفی تدریس شد. گروه دوم لغت را به صورت یک گروه وابسته معنایی اما از طریق یادگیری تعمدی دریافت کردند. گروه سوم لغت را به صورت گروه غیر وابسته معنایی و از طریق یادگیری تعمدی تجربه کردند درحالیکه در گروه چهارم لغت به صورت گروه غیروابسته معنایی اما از طریق یادگیری تصادفی تدریس شد. یک پس آزمون واژگان در همان حیطه محتوایی در انتهای تدریس به 4 گروه داده شد و نمره میانگین همه گروهها در پس آزمون مورد آنالیز واریانس دوطرفه قرار گرفت که منجر به رد شدن هر 4 فرضیه صفر این تحقیق گردید. نتیجه آنکه ارائه کلمات به صورت گروه غیر وابسته معنایی و از طریق یادگیری تعمدی در اکتساب لغات دانشجویان در مقایسه با طرق های دیگر موثرتر بود.

چکیده تحقیق حاضر پژوهشی بر تاثیر تکنیکهای تفکر انتقادی، یادگیری سازنده گرا و ترکیبی از تکنیکهای تفکر انتقادی و یادگیری سازنده گرا بر مهارت نوشتاری زبان آموزان ایرانی میباشد. بدین منظور پس از برگزاری آزمون pet در ابتدای مطالعه به منظور همسان سازی از میان 120 نفر زبان آموز مشغول به تحصیل در سطح متوسطه در موسسه زبان ایرانمهر در تهران، 90 نفر(45 نفر مونث و 45 نفر مذکر) برای تحقیق انتخاب شدند. سپس زبان آموزان به 3 گروه آزمایشی تقسیم شدند و درهر گروه مهارت نوشتاری از طریق یکی از تکنیکهای تفکر انتقادی، یادگیری سازنده گرا و ترکیبی از تکنیکهای تفکر انتقادی و یادگیری سازنده گرا تدریس می شد. در پایان تحقیق زبان آموزان در تمامی گروهها یک پس آزمون نوشتاری دادند. مقایسه میانگینهای سه گروه نشان داد که تفاوت متمایزی میان استفاده از تکنیکهای تفکر انتقادی، یادگیری سازنده گرا و ترکیبی از تکنیکهای تفکر انتقادی و یادگیری سازنده گرا بر مهارت نوشتاری مشاهده نشده است و فرضیه صفر مورد قبول میباشد.

چکیده پژوهش حاضر، در وهله اول، تلاشی در جهت بررسی رابطه میان تفکر نقادانه، خودکارآمدی و پنداشت تدریس اثربخش مدرسان زبان انگلیسی است. بعلاوه محقق تلاش نمود تا بیازماید که کدامیک از متغییرها (تفکر نقادانه یا خودکارآمدی) پیش بینی کننده بهتری برای تدریس اثربخش هستند. به منظور نیل به این هدف، میزان توانایی تفکر نقادانه 143 نفر از مدرسان زبان انگلیسی بوسیله پرسشنامه تفکر نقادانه honey (2000) بدست آمد. همچنین، احساس خودکارآمدی آنان با استفاده از مقیاس احساس خودکارآمدی مدرس tschannen-morgan & hoy (2001) مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه بر این، پنداشت آنان از تدریس اثربخش توسط پرسشنامه تدریس اثربخش bell (2005) تعیین گردید. نتایج بدست آمده حاکی از این بود که به لحاظ آماری رابطه معناداری میان تفکر نقادانه و احساس خودکارآمدی مدرسان با پنداشت تدریس اثربخش ایشان وجود دارد. با این وجود، تنها دو مولفه تفکر نقادانه با عناوین تحلیل و سنجش، با پنداشت تدریس اثربخش رابطه معنادار داشتند. همچنین، مولفه های تفکر نقادانه رابطه معناداری با مولفه های پنداشت اثربخش داشتند. افزون بر این، نمایان شد که رابطه معنادار مثبتی میان تمامی مولفه های خودکارآمدی و پنداشت تدریس اثربخش به طور کلی و مولفه های آن وجود دارد. در پایان تجزیه و تحلیل رگرسیون نشان داد که احساس خودکارآمدی، پیش بینی کننده بهتری در مقایسه با تفکر نقادانه برای پنداشت تدریس اثربخش مدرسان است، هرچند که تفاوت چندان قابل ملاحظه نبود. این تحقیق، فواید ضمنی ای را برای آماده سازی و آموزش مدرسان زبان انگلیسی دارا می باشد.

چکیده این تحقیق تلاشی برای بررسی تاثیر اجرای تکنیک های ارزیابی جایگزینی (پرتفلیو و ژورنال) و اجرای یک تکنیک ارزیابی قدیمی بر یادآوری لغت فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی بود. به منظور نیل به این هدف، 90 فراگیر مذکر و مونث در مرکز آموزشی جهاد، واحد آموزش زبان انگلیسی واقع درکرج بر اساس نمونه گیری قابل دسترس از بین 133 نفر بر اساس عملکردشان در امتحانpet و امتحان چهارگزینه ای واژگان تهیه شده توسط معلم انتخاب شدند و تصادفاً در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. لغات یکسان در هر 3 گروه در طی 19 جلسه توسط مدرس/محقق تدریس شد. تنها تفاوت بین گروهها شامل کاربرد لغات توسط فراگیران در ژورنال هایشان در یک گروه آزمایشی و کاربرد لغات توسط فراگیران در پرتفلیوهایشان در گروه آزمایشی دیگر بود، در حالیکه در گروه کنترل فراگیران تکنیک ارزیابی قدیمی را برای یادآوری لغت اجرا کردند. برای ارزیابی یادآوری لغت فراگیران در چهارچوب تئوری nation (2001) یک پس آزمون چهارگزینه ای واژگان به دو گروه آزمایشی و گروه کنترل در انتهای تدریس داده شد و نمره میانگین همه گروهها در پس آزمون مورد آنالیز و واریانس یک طرفه قرار گرفت. نتایج منجر به رد شدن دو فرضیه صفرعدم وجود تفاوت معنادار بین تاثیر کاربرد پرتفلیو و اجرای تکنیک ارزیابی قدیمی بریادآوری لغت فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی و عدم وجود تفاوت معنادار بین تاثیر نوشتن ژورنال و اجرای تکنیک ارزیابی قدیمی بر یادآوری لغت فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی شد. درحالیکه، فرضیه صفرعدم وجود تفاوت معنادار بین تاثیر کاربرد پرتفلیو و نوشتن ژورنال بر یادآوری لغت فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی تایید شد. بنابراین، این نتیجه حاصل شد که کاربرد پرتفلیو ونوشتن ژورنال درمقایسه با اجرای تکنیک ارزیابی قدیمی در یادآوری لغت فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی موثزتر بودند. در حالیکه، ژورنال و پرتفلیو تاثیر یکسانی بر یادآوری لغت فراگیران داشتند. نتایج این تحقیق نشان دادند که کاربرد پرتفلیو و نوشتن ژورنال تاثیر آموزشی برای مدرسین زبان، فراگیران زبان، برگزارکنندگان آزمون زبان، و طراحان محتوای درسی دارند.

هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط میان استقلال، تحمل ابهام، استراتژیهای خواندن و درک مطلب زبان آموزان بوده است. بدین منظور، از 130 نفر از دانشجویان سال دوم و سوم رشته مترجمی زبان انگلیسی دانشگاههای پیام نور تهران و قزوین که حداقل 45 واحد درسی را گذرانده بودند خواسته شد تا به یک تست درک مطلب (pet) و سه پرسشنامه مرتبط با استقلال زبان آموزان، تحمل ابهام (sltas) و استراتژیهای خواندن (sors) پاسخ دهند. پس از کنار گذاشتن پاسخنامه های ناقص، 106 مورد نهایی در تحلیل های آماری بکار گرفته شدند. تحلیل های همبستگی نشان دادند که از نظر آماری ارتباط معناداری میان استقلال و تحمل ابهام؛ استقلال و استراتژیهای خواندن؛ استراتژیهای خواندن و درک مطلب وجود دارد. با این وجود تحلیل های مذکور ارتباط آماری معناداری میان استقلال و درک مطلب؛ تحمل ابهام و درک مطلب؛ تحمل ابهام و استراتژیهای خواندن را عیان نمی سازند.

هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط میان خود تنظیمی، منبع کنترل، و بکارگیری استراتژیهای خواندن زبان آموزان بوده است. بدین منظور، از 172 نفر (138 نفر زن و 34 نفر مرد) از دانشجویان سال دوم و سوم رشته آموزش زبان انگلیسی دانشگاههای آزاد تهران و قزوین خواسته شد تا به سه پرسشنامه مرتبط با خود تنظیمی زبان آموزان (mslq; pintrich, smith, garcia, & mckeachie, 1991)، منبع کنترل (ici; duttweiler, 1984)، و استراتژیهای خواندن (sors; mokhtari & sheorey, 2002) پاسخ دهند. سپس پاسخنامه ها در تحلیل های آماری بکار گرفته شدند. تحلیل های همبستگی نشان دادند که از نظر آماری ارتباط معناداری میان خود تنظیمی و تمایل بکارگیری استراتژیهای خواندن وجود دارد(r= .484 p=.000< .05). همچنین نتایج تحلیل برگشتی ثابت کردند که توانایی خود تنظیمی زبان آموزان به طور معناداری تمایل آنها را در بکارگیری استراتژیهای خواندن پیش بینی می کند. نتیجه این تحقیق نشانگر آن است که دانش آموزانی که خود تنطیم ترند تمایل بیشتری در بکارگیری استراتژیهای خواندن را دارند. با این وجود تحلیل های مذکور ارتباط آماری معناداری میان خود تنظیمی و منبع کترل(r=.07, p=.361>.05)؛ منبع کنترل و تمایل بکارگیری استراتژیهای خواندن را عیان نمی سازند(r = .144; p = .060 > .05). بر اساس یافته های این تحقیق چندین کاربرد آموزشی برای زبان آموزان و معلمان و طراحان برنامه درسی ارایه شده است.

این مطالعه بر روی 105 دانشجوی مامایی که از 5 دانشگاه علوم پزشکی مختلف (دانشگاه سراسری بابل، ساری و دانشگاه های آزاد بابل، ساری و تنکابن) اجرا شده است. تمامی دانشجویان خانم بوده و سنی بین 26-20 سال داشته اند. مهارت های زبان دانشجویان با تست تافل بررسی شد که آنها در سطح متوسط قرار گرفته بودند. در این مطالعه از تست تافل و تست ترجمه ی مامایی استفاده شد. آزمون تافل متشکل از 90 سئوال چهارگزینه ای بوده که از کتاب های آزمون تافل گرفته شده بود و آزمون ترجمه یک متن 250 کلمه ای بوده که از کتاب مرجع مامایی (ویلیامز) تهیه شده بود. در ابتدای امر آزمون تافل بر روی 30 نفر از دانشجویان مامایی پایلوت شد (در این میان 15 نفر کتاب های esp را پاس کرده و 15 نفر دیگر پاس نکرده بودند). پس از آن آزمون تافل از 62 دانشجوی مامایی که کتاب های esp را گذرانده بودند و 43 دانشجویی که این کتاب ها را نگذرانده بودند، گرفته شد. هدف از این آزمون پیدا کردن 70 نفر از دانشجویانی بود که از نظر توانش زبانی همگون باشند. بنابراین پس از اجرای آزمون 43 دانشجویی که این واحد را نگذرانده بودند، انتخاب شدند. سپس یک تست ترجمه را که 250 کلمه داشت و از یک کتاب مرجع مامایی برداشت شده بود، به دو گروه داده شد. دو مصحح متون ترجمه شده ی دانشجویان را نمره گذاری کردند. پس از انجام آزمون تافل آزمایشی، میانگین، انخراف معیار، نمرات خام و قابلیت اطمینان محاسبه شد. میانگین و انحراف معیار به ترتیب 47/50 و 583/19 بودند. پس از آن، آمار تشریحی آزمون تافل اصلی ارائه شد که میانگین آن 62/68 و انحراف معیار آن 65/8 بود. قابلیت اطمینان آزمون واقعی تافل که برای همگون سازی دانشجویان بود 85/0 به دست آمد که محقق را در قابل اطمینان بودن تست مطمئن کرد. 70 نفر دانشجو (43 نفر که esp را گذرانده بودند و 27 نفر که نگذرانده بودند) از میان 105 نفری که آزمون تافل دادند، براساس قرار گرفتن در یک انحراف معیار بالا و پائین میانگین انتخاب شدند. پس از تشکیل دو گروه تست ترجمه برای دانشجویان برگزار شد. برای اطمینان از معتبر بودن نمرات از دو مصحح برای نمره گزاری آزمون ترجمه ی 70 دانشجو استفاده شد. میان دو مصحح (inter-rater reliability ) درستی برقرار بود. نمره ی نهایی هر کدام از 70 شرکت کننده حاصل میانگین دو نمره ای بود که مصححان داده بودند. برای اثبات فرضیه ی صفر مطالعه محقق می بایست یک t-test نمونه مستقل بر روی میانگین نمرات دو گروه انجام دهد. البته پیش از انجام t-test می بایست توزیع نرمال نمرات چک می شد. چولگی دو گروه بین 96/1 ± بوده که بدان معنی است که آنها در توزیع نرمال قرار داشتند و بنابراین اجرای t-test درست بوده است. پس از اجرای t-test واریانس (f-value) 445/0 و با سطح اهمیت 507/0 که بیشتر از 5./0 بود، به دست آمد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات دو گروه وجود دارد. بنابراین فرضیه ی صفر رد شد – به زبان دیگر، گروهی که نمرات میانگین بالاتری داشت یعنی افرادی که واحد esp را گذرانده بودند به صورت معناداری بهتر از گروهی که esp را نگذرانده بودند امتحان دادند. نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش کتاب های esp توانایی ترجمه ی دانشجویان مامایی را بهبود می بخشد. این مسئله می تواند دلائل متعددی اعم از بهبود توانش (competence) لغوی و گرامری یا موارد دیگر باشد. بنابراین فرضیه ی صفر که بیانگر این بود:« تفاوت معناداری بین توانایی ترجمه ی دانشجویان مامایی که واحد esp را گذرانده بودند و آنهایی که نگذرانده بودند، وجود ندارد » رد شد.

چکیده پایان نامه : تحقیق حاضر، بمنظوربررسی رابطه میان خلاقیت، هوش هیجانی و استراتژیهای یادگیری زبان میان دانشجویان زبان انگلیسی صورت گرفت. برای رسیدن به اهداف این تحقیق، یک گروه صد وبیست نفره خانم و آقا از دانشجویان رشته های مترجمی زبان انگلیسی و ادبیات زبان انگلیسی درمقطع کارشناسی و رشته آموزش زبان انگلیسی درمقطع کارشناسی ارشد از دانشکده زبان انگلیسی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی بین سنین 18 تا 35 سال در این تحقیق شرکت کردند. به منظورجمع آوری داده های تحقیق، پرسشنامه های زیر بکار گرفته شدند: پرسشنامه فارسی خلاقیت، پرسشنامه فارسی هوش هیجانی ، و پرسشنامه بکارگیری استراتژی یادگیری زبان انگلیسی. نتایج آماری میان متغیرهای این تحقیق نشان داد که رابطه قابل توجهی میان خلاقیت و هوش هیجانی دانشجویان زبان انگلیسی وجود ندارد در حالی که میان خلاقیت و استراتژیهای یادگیری زبان در دانشجویان زبان انگلیسی ارتباط مثبت متوسطی وجود دارد. همچنین ارتباط مثبت قابل توجهی هم میان هوش هیجانی و استراتژیهای یادگیری زبان آنها وجود داشت. در این تحقیق بین قابلیت پیش بینی میان خلاقیت و هوش هیجانی درباره بکارگیری استراتژیهای یادگیری زبان انگلیسی میان دانشجویان زبان انگلیسی ، این خلاقیت است که پیش بینی کننده قوی تری برای استراتژیهای یادگیری زبان انگلیسی به حساب می آید تا هوش هیجانی .

هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر مقایسه ای پورتفولیوی کاغذی و الکترونیک بر نگارش و خودمحوری زبان آموزان بوده است. بدین منظور، 60 زبان آموز سطح متوسطه از میان 90 نفر بر اساس نتایج به دست آمده در آزمون پایلوت شده pet انتخاب شدند. این زبان آموزان به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی، هر کدام متشکل از 30 نفر، قرار داده شدند. پیش از شروع مطالعه، زبان آموزان هر دو گروه درآزمون خود محوری و آزمون نگارش که به عنوان پیش آزمون برگزار شد شرکت کردند. هر دو گروه زبان آموزان از منابع درسی مشابه در مدت زمان 18 جلسه بهره مند شدند. تنها تفاوت بین دو گروه در نوع استفاده از منابع بود. در حالیکه زبان آموزان یکی از گروه های آزمایشی با استفاده از منابع مکتوب و بدون دسترسی به منابع آنلاین پورتفولیو کاغذی خود را آماده کردند، زبان آموزان گروه دیگر با استفاده از منابع اینترنتی پورتفولیو الکترونیک خود را تهیه کردند. در انتهای دوره، تمامی زبان آموزان ملزم به ارائه یک پورتفولیو شامل پنج نگارش بازبینی شده بودند. تحقیق فوق با برگزاری آزمون نگارش و آزمون خودمحوری به عنوان پس آزمون به پایان رسید. نتایج آزمون منووا نشان داد که هیچگونه تفاوتی بین تاثیر پورتفولیوی کاغذی و الکترونیک بر نگارش زبان آموزان وجود ندارد. در حالیکه ثابت شد پورتفولیوی کاغذی تاثیر قابل توجهی بر خود محوری زبان آموزان دارد.

چکیده هدف از انجام این مطالعه بررسی مقابله ای تأثیر دو شیوه یادگیری، تحت عنوان یادگیری توأم با همکاری و یادگیری رقابتی بر مهارت نوشتاری زبان اموزان تکانشی و تأملی بوده است. بدین منظور پس از برگزاری آزمون pet در ابتدای مطالعه به منظور همسان سازی، از میان 851 زبان آموز مشغول به تحصیل در سطح متوسط موسسه زبان تک ،120 نفر انتخاب شده اند و بدین ترتیب دو گروه آزمایشی این تحقیق را تشکیل داده اند.این زبان آموزان همچنین به آزمون شخصیتی آیزنک نیز پاسخ دادند و دو زیر گروه متشکل از تکانشی ها و تأملی ها را در هر دو گروه آزمایشی تشکیل دادند. این مطالعه روی هم رفته دارای چهار زیر گروه به این ترتیب می باشد : 30تکانشی و 30 تأملی در دوره آموزشی یادگیری توأم با همکاری و 30 تکانشی و 30 تأملی در دوره ی آموزشی یادگیری رقابتی. پس از اینکه زبان آموزان در هر دو گروه دو دوره آموزشی 18 جلسه ای را به مدت نه هفته گذراندند، قسمت سوم بخش نوشتاری آزمونpet به عنوان پس آزمون این مطالعه برگزار شد.در پایان دوره های آموزشی میانگین نمرات هر چهار گروه محاسبه شد و به منظور آزمودن پنج فرضیه موجود در این مطالعه ، از anova دو طرفه استفاده شد. نتایج نشان دادند تأثیر روش آموزشی به سبک شناختی زبان آموزان بستگی دارد.همچنین ثابت شد که هر کدام از متغیر های مستقل (غیر وابسته) به تنهایی بر روی توانایی نوشتاری زبان آموزان تاثیر معنی داری دارند. بطور اخص ،روش یادگیری توأم با همکاری در مقایسه با روش یادگیری رقابتی تأثیر بیشتری بر روی هر دو گروه زبان آموزان تکانشی و تأملی دارد. همچنین در خصوص سبک های شناختی، مشخص شد که زبان آموزان تأملی در مقایسه با زبان آموزان تکانشی در هر دو روش های یادگیری توأم با همکاری و رقابتی عملکرد بهتری داشتند.