نگهداری سبزی ها و میوه ها در کوتاه مدت و بلند مدت بطوری که تازگی محصول حفظ شود یکی از چالش های مهم فرایند پس از برداشت می باشد. استفاده از سردخانه ها یکی از روش های متداول است اما بسیاری از محصولات پس از برداشت جهت تازه خوری به بازار منتقل می شوند که در این حالت برای حفظ کیفیت و افزایش طول مدت ماندگاری می توان محصول را در مقیاس های کوچک بسته بندی کرد و شرایط محیطی داخل بسته ها را کنترل کرد. در پژوهش حاضر، تاثیر دو روش بسته بندی اتمسفر اصلاح شده و اتمسفر فشار پایین (خلأ) بر کیفیت پس از برداشت گوجه فرنگی و هویج در طول دوره نگهداری مورد بررسی قرار گرفت. در بسته بندی اتمسفر اصلاح شده (غیر فعال و فعال) دو ترکیب گازی (n288% + co28% + o24% ) و (n288% + co24% + o28%)، دو نوع پوشش پلی پروپیلن و پلی اتیلن و دو دمای نگهداری 1±4 و 2±20 درجه سانتی گراد و در اتمسفر فشار پایین سه سطح فشار خلأ 6/0 بار، 4/0 بار و 2/0 بار در نظر گرفته شد. تاثیر تیمارهای مورد اشاره بر فاکتورهای درصد کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون و ph در هویج و گوجه فرنگی به ترتیب در پایان 12 و 20 روز از زمان نگهداری بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد که نگهداری محصولات در اتمسفر فشار پایین (خلأ) و بسته بندی با اتمسفر اصلاح شده سبب حفظ کیفیت محصولات و افزایش عمر ماندگاری آنها می شود. گوجه فرنگی های نگهداری شده در پوشش پلی پروپیلن و ترکیب گازی اول (n288% + co28% + o24%) در دمای 4 درجه سانتی گراد و همچنین سطح فشار خلأ 4/0 بار بهترین کیفیت را داشتند. پوشش پلی اتیلن و دو ترکیب گازی (n288% + co28% + o24%) و (n288% + co24% + o28%) در دمای 4 درجه سانتی گراد و نیز سطح فشار خلأ 4/0 بار موثرترین تیمارها در افزایش عمر ماندگاری هویج شناخته شدند.

مشکل انرژی امروزه یکی از مشکلات اساسی تمامی کشورهای جهان بخصوص کشورهای در حال توسعه می باشد، استفاده از انرژی های تجدید پذیر و محلی نظیر بیوگاز یکی از راه حل هایی است که امروزه به عنوان جایگزین انرژی فسیلی پیشنهاد می گردد؛ لذا در این تحقیق اثر پنج ترکیب مختلف فضولات دامی و ضایعات پرتقال بر میزان بیوگاز تولیدی در زمان ماند 45 روز در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. هر پنج روز از هر سه هاضم نمونه‏گیری شد تا تغییرات ph در طول فرآیند مورد بررسی قرار گیرد. نتایج نشان داد که بهترین نسبت کربن به نیتروژن برای تولید بیوگاز در ترکیب کود گاوی و ضایعات مرکبات با نسبت‏های 3/21c/n= و 54/22 c/n= می‏باشد. اگر چه افزودن ضایعات مرکبات به کود دامی منجر به افزایش نسبت c/n می گردد اما این افزایش اثر معکوسی بر بیوگاز تولیدی دارد. در تمامی هاضم‏ها تغییرات ph روند صعودی داشت و محیط واکنش به سمت قلیایی شدن پیش رفت. همچنین ph اکثر هاضم‏ها به جز هاضم محتوی کود گاوی و مخلوط کود دامی و ضایعات پرتقال با نسبت 54/22c/n = که تقریباً در محدوده خنثی قرار داشتند، در محدوده اسیدی قرار دارند که این محیط اسیدی می تواند به دلیل ph پایین ضایعات پرتقال باشد. این محیط اسیدی می تواند مهم ترین دلیل عدم افزایش میزان بیوگاز خروجی با افزایش نسبت کربن به نیتروژن باشد. بنابراین افزودن ضایعات پرتقال به کود دامی به علت خاصیت اسیدی آن ها راه حل مناسبی جهت اصلاح نسبت کربن به نیتروژن فضولات دامی و افزایش راندمان تولید بیوگاز نیست.