در این پایان نامه مطالعه لیتوبیواستراتیگرافی برروی نهشته های کربناته پالئوژن به منظور تعیین سن دقیق سازندهای گورپی ، پابده و قسمتی از آسماری با استفاده از نمونه برداری صحرایی و تهیه مقطع نازک(حدود100عدد) و شناسائی فسیل های شاخص صورت پذیرفته است. جنس سنگهای این سازندها بطورعمده آهک مارنی- مارن- مارن آهکی وشیل میباشد. به منظورشناسائی بیوزون ها از بیوزون بندی ارائه شده توسط برگرن وهمکاران(1995)، برگرن وپیرسون (2005) استفاده شده و براساس مطالعه صورت گرفته برروی فرامنیفرهای پلانکتون این سازندها ومقایسه آنها سن کامپانین-مائستریشتین برای گورپی وسن پالئوسن پسین-ائوسن زیرین برای پابده با دو بیوزون اصلی ویک زون بینابینی تعیین گردید. باتوجه به تشریح میکروسکوپی مقاطع نازک، بافت غالب این سنگها ریزبلور ومیکریتی بوده و نشان دهنده تشکیل درمحیط های دریایی ، آرام وکم انرژی ودورازساحل بوده است.

چکیده: به منظور مطالعه زیست چینه نگاری سازند گورپی در شمال شرق شیراز واقع در روستای بورکی مجموعه هایی از فرامینیفرهای کرتاسه پسین مورد مطالعه قرار گرفت. در این برش ضخامت لایه های مورد نظر 160 متر اندازه گیری شده است. این لایه ها بیشتر از شیل و مارن خاکستری مایل به سبز با میان لایه های سنگ آهک نخودی رنگ و ماسه سنگ های قهوه ای رنگ و سیلتی تشکیل شده است. در بررسی های بیواستراتیگرافی تاکنون 14 جنس و 16 گونه مختلف از فرامینیفرهای بنتیک و پلاژیک شناسایی و معرفی شده اند که بر اساس آن ها سن لایه های مورد مطالعه، کامپانین- ماستریشتین تعیین گردیده است. به منظور مطالعه بیواستراتیگرافی سازند تاربور که شامل دو واحد سنگ چینه ای متشکل از آهک های ضخیم لایه در پایین و آهک های توده ای لایه به ضخامت 230 متر مورد مطالعه قرار گرفت.مطالعات پالئواکولوژیکی بر اساس تغییرات سطح آب، دیرینه شوری، اکسیژن، در طی رسوب گذاری سازند می باشد. بررسی بر اساس فرامینیفرهای پلانکتونیک و بنتونیک می باشد. بررسی های بیواستراتیگرافی منجر به شناسایی 21 جنس و 27 گونه فرامینیفری و همچنین 1 بیوزون نیز شناسایی گردید که شامل بیوزون تجمعی omphalocyclus-loftusia assemblage zone است. که بر اساس مجموعه آن ها سن سازند ماستریشتین تعیین شد. براساس مطالعات پتروگرافی، رسوبات کربناته سازند تاربور را می توان به 10 مجموعه ی رخساره ای کربناته تقسیم نمود. مطالعات صحرایی و میکروسکوپی منجر به شناسایی رخساره های کربناته مربوط به محیطهای دریای باز، سد کربناته، لاگون و پهنه جزر و مدی گردید و مدل محیط رسوبی رمپ تعیین شد. مطالعات پالئواکولوژیکی نشان می دهد که در ابتدای سازند با ظهور و تجمع زیاد اربیتوئیدس و امفالوسیکلوس که شاخص محیط کم عمق دریای باز هستند عمق آب زیاد، شوری نرمال و اکسیژن نسبتاً کافی می باشد با حرکت به طرف بالای سازند و رسیدن به اواسط آن، ظهور رودیست و تجمع آن، محیط کم عمق شده و ناپایداری در شوری و میزان اکسیژن دیده می شود و با رسیدن به بالای سازند با ظهور ملیولید و کم شدن چشمگیر فسیل ها محیط به شدت کم عمق شده چرخه آب و فوق شوری آب نیز محدود می گردد میزان اکسیژن و شوری به شدت ناپایدار و متغیر و محیطی پرتلاطم و فشار برای ارگانیسم ها به وجود می آید. تغییرات عمودی میکروفاسیسها و منحنی تغییرات عمق، نشاندهنده ضخامت زیاد رخساره های مربوط به زیر محیط کم عمق است. کلمات کلیدی: بیواستراتیگرافی، فرامینیفرهای بنتیک, پلانکتون ، جلبک، کامپانین، ماستریشتین ، گورپی، تاربور، فارس، میکروفاسیس، پالئواکولوژی، محیط رسوبی، بورکی، ایوب، شیراز.

جهت مطالعه میکروبیواستراتیگرافی و میکروفاسیس سازند تاربور در منطقه ابنو (روستای بوزنجان)، شهرستان بیضا یک برش چینه شناسی از این سازند انتخاب گردید. ضخامت سازند تاربور در این برش 280 متر است که بطور عمده از سنگ های آهکی به رنگ کرم متمایل به خاکستری متوسط تا ضخیم لایه حاوی رودیست فراوان تشکیل شده است. مرز زیرین این سازند با سازند گورپی به صورت هم شیب می باشد و همچنین مرز بالایی سازند تاربور در منطقه مورد مطالعه با سازند ساچون به صورت هم شیب می باشد. در بررسی میکروبیواستراتیگرافی سازند تاربور23 جنس و 31 گونه مختلف از فرامینیفرها شناسایی شده است که عبارتند از: subalveolina sp., nezzazata conica, nezzazata simplex, nezzazat cancava, brokinella sp., couneolina pavonia, dicyclina schlumbergeri, idalina sp., orbitoides media, orbitoides apiqulata, orbitoides triangularis, orbitoides tissoti, orbitoides orientalis, quniqueloculina sp., omphalocyclus macroprus, lepidorbitoides socialis, minouxia lobata, minouxia sp. trochospira sp., loftusia coxi, loftusia sp., gavelinella pertusa, acordinella sp., rotalia skourensis, valvulammina picardi, valvulammina sp., dictyoconus sp., antalyna korayi, rhapydionina liburnica, siderolites calsitrapoides. pesudochrysalidina sp. miliolids. بر اساس میکروفسیل های فوق، سن سازند تاربور در این مقطع مورد مطالعه کامپانین- ماستریشتین می باشد. میکروفاسیس های سازند تاربور در این برش شامل رخساره های پکستون، وکستون، گرینستون، فریمستون و باندستون می باشد. سازند تاربور در برش مورد نظر در یک پلاتفرم کربناته اپی کانتیننتال (epicontinental) از نوع رمپ هموکلینال تشکیل شده است.

در این مطالعه 108 نمونه از نهشته های سازند گچساران در برش چینه شناسی دراک در جنوب غرب شیراز مورد بررسی قرار گرفت. در این برش چینه شناسی رخنمون های سازند گچساران با ضخامت 1030 متر شامل ژیپس، انیدریت، مارن و آهک مارنی نازک، متوسط و ضخیم لایه بصورت ناپیوسته و هم شیب روی سازند آسماری و زیر سازند آغاجاری قرار گرفته است. در این مطالعه از میان میکروفسیل های موجود، فرامینیفر های بنتیک با توجه به تنوع و فراوانی اهمیت بیشتری داشته و مبنای مطالعه بیواستراتیگرافی قرار گرفتند. از فرامینیفر های بنتیک 20 جنس و 23 گونه تشخیص داده شد. گونه های شاخص شناسایی شده سازند گچساران در برش چینه شناسی دراک با بیوزون 63 وایند (1965) معادل است. در این مطالعه 18 نمونه از مارن های برداشت شد که پس از شستشو و مطالعه نمونه ها تعداد 12 گونه از استراکدها شناسایی شدند که با توجه به مجموعه آنها و روزن داران مطالعه شده سن میوسن پیشین (بوردیگالین) و محیط رسوبی گرم، پر اکسیژن و کم عمق برای سازند گچساران در برش چینه شناسی دراک در نظر گرفته شد. بر اساس مشاهدات صحرایی و بررسی مقاطع نازک میکروسکوپی و منابع قابل دسترس 8 ریزرخساره مورد شناسایی قرار گرفت. این ریزرخساره ها در سه محیط رسوبی پهنه بالای جزر و مدی، پهنه جزر و مدی و لاگون نهشته شده اند.

چکیده دراین مطالعه توالی ضخیمی از رسوبات دونین فوقانی واقع درناحیه باقرآباد، شمال شرق اصفهان برای اولین بارموردمطالعه قرارگرفت. این توالی متشکل از آهک های نازک، متوسط تاضخیم لایه به رنگ خاکستری تیره، آهک های دولومیتی خاکستری و مقداری ماسه سنگ قرمز رنگ می باشد. درسطح تماس لایه های دونین (سازند بهرام) با پرمین حدود10 متر لایه های شیلی قرمز رنگ دیده می شود که ازآن به عنوان ناپیوستگی هرسی نین یاد شده و سطح تماس زیرین آن نیز دارای یک گسل خوردگی است. ریز بقایای ماهی های بدست آمده شامل : phoebodus turnerae, ph. gothicus gothicus (m1), ph. sp., deihim mansureae m2, m3), stethacanthus sp., euselachii indet., ctenacanthidae indet., ctenacanthus-type scale, dipnoi gen et sp. indet., osteichthyes-bone, onychodontid tooth?, palaeonisciformes indet scale. هستند. مجموعه فوق بیانگر سن فامنین پیشین تا میانی برای مقطع موردمطالعه می باشد. مطابقت فونای کوندریکتین دربرش مورد مطالعه با دیگر نواحی ایران (ایران مرکزی، البرز) و حوضه های مراکش والجزایر حاکی از وجود یک شلف کربناته کم عمق در این نواحی در فامنین زیرین – میانی (دونین پسین) می باشد.

سازند آب تلخ یکی از مهمترین واحدهای کرتاسه بالایی در شرق حوضه کپه داغ (شمال شرق ایران) است. سازند آب تلخ در برش مورد مطالعه 833 متر ضخامت دارد و لیتولوژی آن شامل شیل، مارن، سنگ آهک ماسه ای، ماسه سنگ آهکی و شیل می باشد. مرز زیرین سازند آب تلخ با سازند آبدراز پیوسته است اما مرز بالایی آن با سازند نیزار بصورت ناپیوستگی فرسایشی است که با یک افق 3 تا 5 سانتی متری از خاک قدیمه همراه می باشد. 113 نمونه جمع آوری شده از این سازند به کمک میکروسکوپ بینوکولار و الکترونی بررسی گردید و نهایتاً منجر به شناسایی 54 گونه از 29 جنس از فرامینیفرهای پلانکتونیک و بنتونیک شده است و حاصل بایوزوناسیون آن 6 بایوزون زیر می باشد که از قاعده به سمت را س سازند عبارتند از: 1- dicarinella asymetrica total range zone 2-globotruncanita elevata partial range zone 3- globotruncana ventricosa interval zone 4- radotruncana calcarata total range zone 5- globotruncanella havanensis partial range zone 6- globotruncana aegyptica interval zone براساس این زون بندی سن سازند آب تلخ در برش الگو (گردنه مزدوران) سانتونین پسین تا ماستریشتین پیشین تعیین شده است.

سازند سورمه از گروه خامی، ژوراسیک پیشین- پسین، به طور عمده از سنگ های کربناته ساخته شده است و از سازند زیرین و زبرین خود با ناپیوستگی فرسایشی جدا می شود. قاعده ی رخساره های کربناته-ی بخش آغازین سازند یاد شده با زون لیتیوتیس (lithiotis zone) مشخص می شود. حدّ بالایی ژوراسیک میانی در فارس (شمال خاوری شیراز)، در رأس زون زیست چینه ای pfenderina انتخاب می-شود. افق ماسه سنگ قرمزرنگ در منطقه ی مورد مطالعه (کوه گدون) را می توان ناشی از عملکرد فاز سیمرین میانی دانست. هشت ریزرخساره ی کربناته شامل چهار ریز رخساره ی دریایی باز کم عمق و عمیق (o)، دو ریزرخساره ی سدّی (b) و دو ریزرخساره ی کولابی (l) در این سازند شناسایی شده اند. در برش کوه گدون، مشخص شده است که یک سطح انحلال یافته از برش انحلالی در پایانه ی سازند سورمه وجود دارد بنابراین مرز ژوراسیک– کرتاسه در کوه گدون ناپیوسته می باشد.

برش مورد مطالعه در یال جنوبی طاقدیس خورموج در شمال شرق شهر خورموج از استان بوشهر قرار گرفته است. در هسته طاقدیس مذکور دارای سازندهای کرتاسه (گروه بنگستان) و سازندهای دوران سوم در یال های شمالی و جنوبی رخنمون دارد. مطالعه مذکور بر روی سازند آسماری واقع در یال جنوبی صورت پذیرفته است. در این مطالعه بیش از 25 جنس و 19 گونه فرامینیفری با سن الیگوسن از جمله nummulites vascus , nummulites fichtelliintermedius, peneroplis,evolutus, denderitina rangi) میوسن زیرین از archaias operculiniformis, miogypsionoides complanatus, archaias hesoni peneroplis farsensis)جمله شناسایی گردید. بیوزون های شناسایی شده در سازند آسماری در برش تنگ عربی شامل چهار بیوزون زیر می باشد: الف- زون شماره 1- miogypsina-elphidium sp 14-peneroplis farsensis assemblage zone (آکی تانین-آسماری میانی) ب- زون شماره 2 archaias asmaricus-a hensoni-miogypsinoides compalanatus assemblage zone (شاتین-آسماری زیرین) ب-زون شماره 3 lepidocyclina-operculina-diteupa assembage zone (روپلین –شانین –آسماری زیرین) ب_زون شماره 4 nummulites vascus -nummulites fichteli assemblage zone (روپین-آسماری زیرین) بنابراین با توجه به شواهد فسیلی و بیوزونهای شناسایی شده رسوبات مربوط به بوردیگالین در این برش دیده نمی شود و سازند آسماری در این ناحیه شامل بخشهای آسماری زیرین و آسماری مبانی است. نتایج حاصل از مطالعات رخساره ای این سازند بیانگر این مطلب است که سازند آسماری در این ناحیه در یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ و در چهار کمربند رخساره ای کربناته شامل پهنه های جزر و مدی محیط لاگونی محیط سدی و دریای باز نهشته شده است. بر اساس نتایج حاصل از مطالعات چینه شناسی توالی ها، سازند آسماری از دو سکانس رسوبی از نوع دسته سوم تشکیل شده است که مرز زیرین و بالایی هر دو سکانس از نوع پیوستگی sb2 است سکانس رسوبی اول دارای سن الیگوسن و سکانس رسوبی دوم دارای سن میوسن زیرین (aquitanian) می باشد.

برش چینه شناسی ناحیه ی مورد مطالعه در نزدیکی روستای میقان، 24 کیلومتری شمالغرب شاهرود با مختصات جغرافیایی طول e؟12/56/54و عرض n? 17/377/362 فرار دارد. محور جاده ای آزادشهر شاهرود مسیر اصلی دسترسی به ناحیه ی مورد مطالعه می باشد. رویهم رفته 104 نمونه از سازند خوش ییلاق ناحیه میقان انتخاب گردید. این نمونه ها در آزمایشگاه تجزیه شیمیایی و پالینومورف های آن به منظور تعیین سن این سازند مورد مطالعه قرار گرفت. اکثر نمونه ها غنی از پالینومورف (میوسپور و آکریتارش، کیتینوزوآ، اسکلوکودنت، قطعات چوب و قطعات پالینومورف) می باشند. علاوه بر بالینومورف ها، میکروفونا و ماکروفونا در نمونه های مورد مطالعه وجود دارد که سن پیشنهادی آنها با سن تعیین شده توسط پالینومورف ها مورد مقایسه قرار گرفت . در این مطالعه 103 گونه میکرو و ماکروفسیل جانوری و گیاهی مشخص گردید که از میان آنها 72 گونه (46 جنس) پلینومورف (32 گونه میوسپور، 38 گونه اکریتارش و یک کیتینوزوآو یک اسکلوکودنت) می باشد و بقیه را 5 جنس و 10 گونه میکروفسیل (فرامینیفر)، 15 جنس و 21 گونه ماکروفسیل (براکیوپود) در بر می گیرد. سن پیشنهادی توسط روزنبران و براکیوپودها با سن تعیین شده توسط پالبنومورف ها همخوانی دارد. بر مبنای ارزش چینه شناسی فسیل های شناخته شده هفت بایوزون و یک اینتروال زون مشخص گردید. اینتروال زون فاقد فسیل بوده و بخشی از قاعده ی سازند خوش ییلاق را در بر می گیرد که بین بایوزون i در سازند پادها و بایوزون ii سازند خوش ییلاق قرار می گیرد. بر مبنای ارزش چینه شناسی فسیل های بایوزون i این بخش از سازند پادها در ناحیه مورد مطالعه به زمان فراسنین پیشین و در ادامه بایوزون ii تا vi برای سازند خوش ییلاق زمان فراسنین میانی و فامنین پسین را پیشنهاد می کند. بایوزون هفتم در قاعده ی سازند مبارک وجود دارد و سن کربونیفر پیشین (تورنزین ) را برای بخش زیرین سازند مبارک پیشنهاد می کند. وجود گونه های مختلف میوسپور از جملهvallatispoites pusillites , retispora lepidophyta و archaeoperisaccus opiparus geminospora lemurata rerusotrilets phillipsii, hymenozonotriletes perplexa در سازند خوش ییلاق، نشانگر آب و هوای گرم و استوایی در زمان ته نشین این سازند می باشد. از سوی دیگر ضریب. معرف نسبت پالینومورف های خشکی به دریایی ( k=c.e/m.e) در این مطالعه برابر 587/1 محاسبه گردید و نشان دهنده ی محیط ساحلی کم عمق برای نهشته های این سازند در ناحیه میقان می باشد که با نتایج حاصل از مقاطع نازک پتروگرافی ناحیه میقان همخوانی دارد. رویهمرفته می توان گفت که یک پیشروی بلند مدت دریا در طی آشکوب های فراسنین و فامنین در این ناحیه رخ داده است. از طرفی حضور گونه های اکریتارش deltotosoma intonsum gorgonisphaeirdium dicissum, papulogabata annulata در این ناحیه و حوضه های مختلف رسوبی ایران و نیز کشورهای الجزیره، لیبی، مراکش، و غرب استرالیا معرف آن است که این نواحی جزء خشکی گندوانا بوده است.

سازند کژدمی (اواخر آپتین پیشین – آلبین میانی) یکی از سازند های شیلی مارنی است، که در زون ساختاری زاگرس در جنوب و جنوب غرب ایران قرار گرفته و این سازند بواسطه پتانسیل سنگ منشا بودن مخازن نفت وگاز سازند آسماری در اکثر میادین نفتی، یکی از مهم ترین سازند های زاگرس است. به منظور مطالعات زیست چینه ای و تعیین سن دقیق سازند کژدمی بر اساس فرامینیفرهای پلانکتونیک و تطابق بایوزون های شناسایی شده با بایوزون های استاندارد جهانی، این سازند در برش تنگ ماغر مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه تعداد 73 نمونه از ضخامت 270 متری سازند کژدمی برداشت شده است. لیتولوژی برش مورد مطالعه شامل شیل های سیاه بیتومین دار، مارن و میان لایه های نازک سنگ آهک می باشد. مطالعه اجتماع فرامینیفرهای پلانکتونیک در برش مذکور منجر به شناسایی 33 گونه متعلق به 8 جنس از فرامینیفرهای شاخص منطقه تتیس شده است. در این پژوهش 7 بایوزون شامل: globigerinelloides blowi interval zone، leupoldina cabri taxon rang zone، globigerinelloides ferreolensis partial rang zone، hedbergella trocoidae partial rang zone، paraticinella bejaouensis interval zone، muricohedbergella planispira interval zone و ticinella primula interval zone مورد شناسایی قرار گرفتند، که از نظر سنی معادل با اواخر آپتین پیشین تا آلبین میانی بوده و قابل مقایسه با زون بندی permoli silva and verga (2004) می باشد. رسوب گذاری شیل های سیاه رنگ و به شدت بیتومینه بیانگر بالا آمدن سطح آب دریا و ایجاد شرایط احیایی در اثر تغییر در اقلیم اقیانوسی کرتاسه گردیده است. حوادث بی هوازی اقیانوسی oae1a و oae1b منجر به شرایط یوتروفیک گسترده در سازند کژدمی شده است.

منطقه ی مورد مطالعه ( برش گریک) در فاصله 75 کیلومتری شمال غربی کرمان و 35 کیلومتری شمال شرقی زرند واقع شده است. سازند بهرام با ستبرای 317.3 متر در ناحیه ی گریک رخنمون دارد. قاعده ی توالی یاد شده بر روی دولومیت های ماسه ای سازند سیبزار قرار می گیرد و رأس آن نیز با یک ناپیوستگی فرسایشی توسط دولومیتهای پرمین (معادل سازند جمال) پوشیده میشود. . از نکات قابل توجه در این برش، وجود ریف لایهای (بیواستروم) با ستبرای قابل توجه (5/56 متر) است. از افق های این برش، تعداد 59 نمونه برداشت شد که پس از خرد کردن و انحلال توسط اسید استیک، تعداد 38 نمونه حاوی عناصر کنودونتی بودند. توالی رسوبی معادل سازند بهرام در برش گریک (شرق زرند) براساس مطالعه ی کنودونت ها به دیرینگی فرازنین میانی تا فامنین پیشین می باشد. تعداد 28 گونه و زیرگونه در قالب 4 جنس شناسایی شد.

سازند تاربور در کوه شهرک واقع در شمال غرب شیراز با ستبرای 3/495 متر از آهک های متوسط تا ضخیم لایه تشکیل شده و به دو بخش زیرین و بالایی قابل تفکیک است. بخش زیرین آن آهک متوسط لایه و حاوی سنگواره های کف زی و رودیست و بخش بالایی شامل سنگ آهک ستبر و بسیارستبر است. سنگ آهک متوسط لایه با ضخامت 646/79 متر برروی تناوبی از شیل و مارن سازند گورپی قراردارد و ستبرای آهک ضخیم لایه 66/416 متر است که برروی آهک متوسط لایه قرار گرفته است. در این مطالعه 55 مقطع میکروسکوپی از برش مورد مطالعه تهیه و مطالعه شد. مرز زیرین این سازند با سازند گورپی ناپیوسته می باشد. سن سازند تاربور در این مقطع، ماستریشتین می باشد. براساس مطالعات انجام شده برروی میکروفاسیس ها سازند تاربور شامل رخساره های پکستون، گرینستون، وکستون، فریمستون و فلوتستون می باشد که مبین رسوبگذاری این سازند در محیط رمپ هموکلینال است. در بررسی میکرواستراتیگرافی سازند تاربور 21 جنس و 11 گونه مختلف از فرامینیفرها شناسایی و معرفی شده است که عبارتند از: orbitoides sp., omphalocyclus macroporus, orbitoides media, minouxia lobata, rotalia skuorensis, nezzazata sp., miliolids, dicyclina schlumbergeri, psudolitunella reicheli, cuneolina sp., dicyclina sp., dictyoconus sp., orbitoides triangularis, antalyna sp., lepidorbitoides socialis, orbitoides apiculata, biloculina sp., coskinolina sp., monolepidorbis sp., valvulammina picardi, cuneolina pavonia., rotalia cf. snirenes.

در این پایان¬نامه سنگ–زیست¬چینه¬نگاری، ریزرخساره و محیط رسوبی سازند آسماری در تنگ چوگان (یال شمالی تاقدیس دشتک) مورد مطالعه قرار گرفته است. سازند آسماری در این برش دارای 310 متر ضخامت است. مرز تحتانی این سازند پیوسته و تدریجی با سازند پابده می¬باشد و مرز فوقانی آن با سازند گچساران به طور ناپیوسته پوشیده می شود. این سازند بر مبنای شواهد صحرایی و خصوصیات ماکروسکوپی (تغییر ضخامت و رنگ)، به 3 واحد سنگی تقسیم می¬شود. در حدود 16 جنس و 31 گونه از فرامینیفر¬ها در ناحیه¬ی مورد مطالعه نام¬گذاری شد که بر اساس آن 3 بیوزون مطابق بیوزون¬های globigerina spp. assemblage zone ، lepidocyclina-operculina-ditrupa assemblage zone و archaias asmaricus –miogypsinoides spp. assemblage zone به سن روپلین– شاتین تفکیک گردید. بر اساس بافت رسوبی، ویژگی¬های سنگ¬شناسی و فونای موجود 11 ریزرخساره در سازند آسماری شناسایی شد که در سه محیط لاگون، سد و دریای باز و در یک رمپ کربناته نهشته شده¬اند. رمپ داخلی با فراوانی فرامینیفرهای بدون منفذ مانند میلیولید، دندریتینا و پنروپلیس مشخص می¬شود. در رمپ میانی فرامینیفر¬های هیالین منفذ¬دار از خانواده¬ی لپیدوسیکلینیده و نومولیتیده بیشترین گسترش را دارند. رمپ خارجی با فراوانی فرامینیفرهای پلانکتونیک مشخص می¬شود. همچنین از چند گزارش زیست¬چینه¬نگاری منتشر شده¬ی سازند آسماری در نواحی فارس و خوزستان در حوضه¬ی زاگرس به عنوان داده¬های تکمیلی جهت تطابق زیست¬چینه¬نگاری سازند آسماری منطقه¬ی مورد مطالعه و برش¬های دیگر استفاده شده است.

دراین پایان نامه چینه شناسی رسوباتدر یال جنوبی تاقدیس دشتک (فارس داخلی) از نظرسنگ چینه-نگاری، زیست چینه نگاری، میکروفاسیس ها و محیط رسوبی مورد مطالعه قرار گرفته است. سازند آسماری در این برش دارای 220 متر ضخامت بوده و مرز پایینی آن با سازند پابده به صورت پیوسته و تدریجی ومرز بالایی آنرا رسوباتسازند گچساران به صورت ناگهانیپوشانده است. این برش بر مبنای شواهد صحرایی و خصوصیات ماکروسکوپی (تغییر ضخامت ورنگ)، به سه واحد سنگی تقسیم می-شود. بر اساسپخش و گسترش فرامینفرهای پلانکتون، بنتیک و غیر فرامینیفرها از قاعده به سمت رأس سه زون تجمعی به شماره ها ی 1، 2 و3 به سن روپلین- شاتین مشخص گردید که منطبق با بیوزون ها ی زیر می باشند: globigerina spp. assemblage zone (wynd, 1965)1- ditrupa assemblage zone(wynd,1965)operculina, lepidocyclina,2- 3- miogypsinoides complanatus, archaias asmaricus, archaias hensoniassemblage zone (laursen et al., 2009) با توجه بر بافت رسوبی، ویژگی های سنگ شناسی و فونای موجود در مجموع10میکروفاسیس شناسایی گردید.همچنین از چند گزارش زیست چینه نگاری منتشر شده ی سازند آسماری در نواحی فارس و خوزستان در حوضه ی زاگرس به عنوان داده های تکمیلی جهت تطابق زیست چینه نگاری سازند آسماری منطقه ی مورد مطالعه و برش های دیگر استفاده شده است.

ناحیه ی مورد مطالعه در حوالی روستای تیل آباد قرار دارد که در فاصله 90 کیلومتری شمال شرق شاهرود در استان سمنان و 35 کیلومتری جنوب آزادشهر در استان گلستان واقع است. دراین ناحیه رسوبات پالئوزوئیک بخوبی بیرون زده است. که در این رساله بخش فوقانی سازند خوش ییلاق و بخش زیرین سازند مبارک مورد بررسی قرار گرفته است. ضخامت رسوبات مورد مطالعه 654 متر اندازه گرفته شد که از این ضخامت 281 متر مربوط به بخش فوقانی سازند خوش ییلاق و 373 متر مربوط به بخش زیرین سازند مبارک می باشد. دراین مطالعه تعداد 117 نمونه از ضخامت رسوبات مورد مطالعه تهیه و در آزمایشگاه پالینولوژی دانشگاه پیام نور شیراز تجزیه شیمیایی گردید.رویهمرفته 71 گونه میکرو و ماکروفسیل جانوری و گیاهی شناسایی گردید که از میان آنها 16 جنس متعلق به 28 گونه میوسپور ،14 جنس متعلق به 22 گونه آکریتارش به همراه یک اسکلوکودونت و یک کیتینوزوآ و یک جنس و یک گونه فرامینیفر و 15جنس مربوط به 18گونه براکیوپود میباشد. بر مبنای انتشار چینه شناسی میکروفسیل های مذکور ،ضخامت رسوبات مورد مطالعه به 6بیوزون تقسیم گردید.بیوزون هایi تاiv در بخش بالایی سازند خوش ییلاق وجود دارد که معرف دونین پسین (فامنین) است. بیوزون هایv تا vi در سازندمبارک گسترش دارند که بیانگر کربونیفر پیشین هستند.

ناحیه ی مورد مطالعه در حوالی روستای ابرسج در فاصله ی 25 کیلومتری شمال غرب شاهرود در استان سمنان قرار دارد. در این ناحیه رسوبات پالئوزوئیک بخوبی بیرون زده اند که در این رساله سازندهای لشکرک و قلی مورد بررسی قرار گرفته است. ضخامت رسوبات مورد مطالعه 679 متر اندازه گیری شد که از این ضخامت 234 متر مربوط به سازند لشکرک و 445 متر مربوط به سازند قلی می باشد. در این مطالعه تعداد 102 نمونه از ضخامت رسوبات مورد مطالعه تهیه و در آزمایشگاه پالینولوژی دانشگاه پیام نور شیراز مورد تجزیه شیمیایی قرارگرفت. رویهمرفته 65 گونه پالینومرف شناسایی شد که از میان آنها 25 جنس مربوط به آکریتارش ها (56 گونه ) و 2 جنس (2 گونه) مربوط به کیتینوزوآ می باشد. بر مبنای انتشار چینه شناسی میکروفسیل های مذکور، ضخامت رسوبات مورد مطالعه به 11 زون تجمعی تقسیم گردید که زون های i تاiv مربوط به سازند لشکرک است که معرف سن اردویسین پیشین(termadocian-arenigian) برای این بخش از ضخامت رسوبی مورد مطالعه می باشد. زون-هایiix تا xii متعلق به سازند قلی است که معرف سن اردوویسین میانی-پسین (dorviwilian-katian) برای این بخش ضخامت رسوبات می باشد. بر اساس خصوصیات پالینومرفهای مطالعه شده، محیط رسوبی سازندهای لشکرک و قلی، دریای کم عمق پیشنهاد می شود. سازند قلی، هم ارز زمانی شیستهای گرگان محسوب میشود که درجه دگرگونی آن بسیار خفیف می-باشد. این دگرگونی را میتوان به سان شیستهای گرگان، هم راستا با بسته شدن پالئوتتیس در اوایل تریاس در نظر گرفت.

در این مطالعه رسوبات پالئوژن ( سازند پابده ) در کوه سلامتی منطقه (کهمره سرخی) 283 متر ضخامت داشته، به منظور تفکیک بیوزون ها و تعیین سن این سازند، و شناسایی فرامینیفرها مورد مطالعه قرار گرفتند. این سازند از آهک های مارنی، مارن، مارن های آهکی تشکیل شده اند و سازند پابده به صورت ناپیوسته برروی سازند گورپی قرار دارد و مرز فوقانی سازند پابده توسط سازند آسماری پوشیده شده است . بر اساس مطالعه صورت گرفته بر روی فرامینیفرهای پلانکتون، مجموعا" 17 بیوزون شناسایی گردیده است. با مطالعه ی گروههای مورفوتایپ فرامینیفرهای پلانکتون مشخص شد که قسمت اعظم فونای سازند پابده جزء گروه مورفوتایپ دو و نشان دهنده ی شرایط رسوبگذاری در آب های عمیق 50-100 متر می باشد.

چکیده: برش مورد مطالعه واقع در استان اصفهان می باشد. این تحقیق به مطالعه چینه نگاری زیستی و محیط رسوبی سازند قم در ناحیه دیزیلو در شمال اصفهان پرداخته است. در ناحیه مورد مطالعه سازند قم با ضخامت 111 متر از جنس آهک با دانه های ماسه و ریگ، رس، میان لایه کربنات با لایه های رس، کربنات و برش، آهک، میان لایه رس با لایه های مارنی و کربنات، رس و مارن می باشد. رسوبات الیگوسن- میوسن مورد مطالعه با نبود رسوب گذاری روی نهشته های دونین قرار گرفته است و نهشته های متعلق به تریاس بر روی مقطع مورد نظر رانده شده است. براساس مطالعات میکروسکوپی و ماکروسکوپی و شناسایی میکروفسیل ها و ماکروفسیل ها تعداد23 جنس و 9 گونه شناسایی شده است. براساس پخش و پراکندگی آن ها دو زون تجمعی مورد شناسایی قرار گرفت; 1-globigerina spp. assemblage zone 2-lepidocyclina- operculina assemblage zone با تحقیقات و بررسی های انجام شده سن روپلین- شاتین برای این قسمت از سازند قم در نظر گرفته شده است. تعداد 11 جنس و 7 گونه از ماکروفسیل ها به دست آمده که از گروه های دوکفه ای ها، شکم پایان، کرم های حلقوی یا بند بند، خارپوستان، بریوزوئرها و مرجان ها می باشند که وجود بقایایی از کرم های روتالیا، خرچنگ، استخوان و دندان یک مهره دار آبی احتمالا گراز دریایی و نیز وجود صدف های ضخیم از دو کفه ای ها (استرا و اسپوندیلوس) دلیل بر این است که آب های این منطقه در زمان روپلین-آکیتانین(؟)، کم عمق و گرم و شوری نرمال یا شور و پر انرژی بوده است.

این مجموعه بر اساس مطالعات زیست چینه¬نگاری و چینه¬نگاری شیمیایی در منطقه شمال محلات واقع در استان مرکزی بنا شده است. به منظور تعیین سن دقیق این مقطع و تعیین مرز پرمو تریاس، مطالعه منشا کانی¬شناسی، مطالعه تکتونیسم منطقه، تشخیص محیط رسوبی و پالئو اکولوژی، شناسایی فسیل¬های موجود، تعیین سن آنها و معادل سازی این منطقه با دیگر سازند¬های ایران، مطالعه بر روی این مقطع آغاز شد.از آنجاییکه مرز پرمو تریاس در اکثر مناطق ایران ناپیوسته بوده و مرز تنها در چند ناحیه به صورت تدریجی می¬باشد (آقانباتی، 1383). در منطقه مورد نظر نیز که بیشتر لیتولوژی ماسه¬ای و دولومیتی داشته و بدلیل شرایط دیاژنز و وجود ناپیوستگی¬ها، حالت بهم ریخته¬ای را نشان می¬دهد، تعیین مرز مشکل بوده و از طرفی پس از برداشت نمونه¬ها و مطالعه آنها، تعداد کمی فسیل در واحد¬های آهکی آن مشاهده شد. بنابراین با توجه به مشکلات زیستی پیش رو از چینه¬شناسی شیمیایی استفاده شد که بعد از بررسی داده¬های شیمیایی محل مرز پرمو تریاس در این مقطع مشخص شد.

به منظور مطالعات میکروبیواستراتیگرافی و پالئواکولوژی (بر اساس داده های ژئوشیمیایی)و همچنین میکروفاسیس سازند کژدمی، مقطع کوه رحمت واقع در شمال شرق شیراز مورد مطالعه قرار گرفته است. بطور کلی این سازند با ضخامت 66/89 متر بوده که در جهت عمود بر امتداد لایه ها 76 نمونه برداشت شده و 82 مقطع میکروسکوپی از آن تهیه و مورد مطالعه قرار گرفته است. در این تحقیق مطالعات میکروبیواستراتیگرافی از دو منظر، فرامینیفرها و جلبک ها انجام گردید، که با توجه به فسیل های شاخص، سن سازند کژدمی در کوه رحمت آلبین فوقانی- سنومانین زیرین تعیین گردید و همچنین مرز بین سازند داریان و سازند کژدمی به صورت ناپیوستگی تشخیص داده شد.در مطالعه پالئواکولوژی 9 نمونه مورد آنالیز شیمیایی (xrf) قرار گرفت که نشان داد حوضه ی رسوبی در زمان آلبین فوقانی دارای شرایط مزوتروفیک و با کاهش عمق همراه بوده است که این کاهش عمق در زمان مرز آلبین فوقانی- سنومانین زیرین به حداکثر خود رسیده است.در مطالعه ی میکروفاسیس کوه رحمت 4 رخساره و 6 زیر رخساره شناسایی گردید، که مبین این موضوع است که در زمانupper albian شرایط محیط لاگون، در زمانlate upper albian – early lower cenomanian یک برآمدگی سدی و در زمان early middle cenomanian - early lower cenomanian شرایط محیط ساب تایدال و یا ابتدای محیط بسیار کم عمق دریای آزاد در حوضه ی رسوبگذاری در برش مورد مطالعه ایجاد شده است.

دراین تحقیق زیست چینه نگاری و ریزرخساره های سازندجهرم در برش تنگ تیزاب سپیدان موردبررسی ومطالعه قرارگرفته است. برش موردمطالعه با ضخامت حدود 192 متر در 70 کیلومتری شمال غرب شیراز قرار دارد و دربرگیرنده 5 واحد سنگ شناسی است. ازنظر لیتولوژی عمدتآ از آهک و آهک دلومیتی تشکیل شده است سازندجهرم دربرش موردمطالعه به صورت ناگهانی بر روی شیل های سازندپابده قرارگرفته اما مرزبالایی ان باسازندآسماری به صورت تدریجی می باشد.براساس مطالعات زیست چینه ای تعداد19 جنس و 27 گونه از روزن داران بنتیک شناسایی شد که در دو تجمع فسیلی قرار دارند: تجمع فسیلی شماره ی یک قابل مقایسه با بایوزون های ارائه شده توسط وایند(1965) می باشد،برای تجمع دوم نمی توان معادل زون تجمعی خاصی که توسط وایند(1965) معرفی شده است را درنظرگرفت. 1- nummulites – alveolina assemblage subzone (wynd, 1965) 2- nummulites fabiani taxon range zone . براین اساس، سازندجهرم دربرش موردمطالعه دارای سن ائوسن میانی- ائوسن پسین می باشد.

مطالعه سازند داریان منطقه بانش نشان داد این سازند بین دو ناپیوستگی متعلق به رمپ کربناته می باشد

در منطقه مورد مطالعه سه بایوزون محلی ( دو بایوزون گسترش و یک بایوزون فاصله ) شناسایی شد که بر اساس آن سن سازند بارمین - آلبین تعیین می شود . هم چنین با توجه به چهار نوع رخساره تعیین شده ،می توان محیط تشکیل را لاگونی ، سد االیتی و پشت سدی در نظر گرفت .

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

((خلاصه)) کوههای بی بی شهربانو در جنوب شرقی تهران قرار دارد و نهشته های متعلق به دوره کرتاسه درشمال غربی این کوه قرار دارد . مطالعات زیست چینه ای انجام گرفته دراین ناحیه نشان میدهد که سنگهای آهکی کرتاسه زیرین با ضخامت 148 متر متعلق به اشکوب آپسین - آلبین میباشد که با کنتاکت گسله برروی سنگهای آهکی ژوراسیک زیرین قرار دارند، بنابراین قاعده سنگهای آپسین رانمیتوان دید. ولی بنا به گزارشات ناظمی،)1959(grobic و آلنباخ)1964(درنواحی مجاور نهشته های نئوکومین تشکیل شده است ، ولی در محل مقطع مورد مطالعه به علت گسله بودن نمیتوان این نهشته ها را ملاحظه نمود. در اواخر آلبین عملکرد فاز کوهزایی اتریشین موجب بالا آمدگی طبقات و پسروی دریا شده است و پیشروی مجدد دریا به احتمال زیاد در سنومانین فوقانی انجام گرفته است و نتیجتا سنگهای آهکی و شیلی باقاعده کنگلومرایی بر روی سنگهای آهکی کرتاسه زیرین قرارگرفته است . برروی نهشته های کرتاسه سنگهای ولکانیکی باقاعده کنگلومرایی و ماسه سنگ قرمز رنگ قراردارد که این کنگلومرا هیچ شباهتی با کنگلومرای قاعده ای سنومانین فوقانی ندارد و احتمالا متعلق به دوره ترسیر ؟ میباشد .