امروزه روش های زیادی برای گرما دادن به فلزات وجود دارد که هرکدام معایب و مزایای خاص مربوط به خودشان را دارند. یکی از این روش ها گرمای القایی است. این روش دارای مزایایی همچون بازدهی بالا، تمیز بودن، سرعت زیاد و قابلیت انجام در خلاء می باشد. گرمای القایی با استفاده از القای میدان های الکترومغناطیسی فلز را گرم می کند. این روش ترکیب پیچیده ای از میدان های الکترومغناطیسی، انتقال حرارت و پدیده های متالورژیکی می باشد. در این پایان نامه پدیده ی الکترومغناطیسی آن با کمک روش عناصر متناهی (بسته ی نرم افزاری flexpde) مورد مطالعه قرار گرفته است. فصل اول به مقدمه ای گرمای القایی پرداخته است. در فصل دوم به بررسی پدیده های القا و خودالقایی پرداخته شده است. فصل سوم به فرمول بندی ریاضی حاکم بر سیستم می پردازد که شامل سه قسمت است: در قسمت اول به فرمول بندی ریاضی اثر خودالقایی پیچه پرداخته شده است که یکبار اثر خودالقایی پیچه حذف شده و در حالت دیگر این اثر در نظر گرفته شده است. قسمت دوم برخی از فرمول بندی ریاضی مورد استفاده در توزیع جریان و ولتاژ در حلقه های پیچه بررسی شده است. فصل چهارم به نتایج به دست آمده از شبیه سازی و بحث در مورد آن ها پرداخته است بطوریکه نتایج بدست آمده نشان می دهد که حذف اثر خودالقایی پیچه تأثیر زیادی بر روی توزیع و مقادیر میدان های الکترومغناطیسی، چگالی جریان های القایی در قطعه کار و میزان گرمای تولیدی در قطعه کار و پیچه دارد. همچنین در ادامه نتایج به دست آمده برای مقادیر ضریب خودالقایی پیچه نشان داد که کاهش ارتفاع قطعه کار باعث افزایش مقادیر این ضریب می شود: در نهایت مقادیر بدست آمده برای توزیع جریان و ولتاژ در حلقه های پیچه در حضور قطعه کار با ارتفاع های مختلف و شعاع های مختلف نشان داد که توزیع آن ها در حلقه های پیچه یکنواخت نمی باشد.