گل ژربرا از خانواده آفتاب گردان، دارای ارزش زیادی می باشد و رنج وسیعی از رنگ ها را شامل می شود و در بسیاری از قسمت های جهان کشت و کار می شود. استفاده محلول های نگهدارنده شیمیایی بر روی پس از برداشت گل شاخه بریده اثر می گذارد. ترپنوئید ها بزرگترین رده متابولیت های ثانویه را تشکیل می دهند و نقش مهمی را در گیاهان بازی می کنند. در این تحقیق به منظور معرفی یک ترکیب نگهدارنده بهتر جدید، اثر یکی از پیش سازهای مهم ترپنوئید ها با نام ژرانیل دی فسفات و آنالوگش بر پس از برداشت گل شاخه بریده ژربرا بررسی شد. ژرانیل دی فسفات و آنالوگش در 5 غلظت متفاوت(0، 25، 50، 100، 200) استفاده شدند. گل ها در 9 گروه تیماری متفاوت شامل تیمار، g25,g50,g100,g200,a25,a50,a100,a200 گروه بندی شدند. به کار گیری ژرانیل دی فسفات و آنالوگش منجر به افزایش جذب محلول، وزن تر، مواد جامد محلول، پایداری غشا، ماندگاری گل و کاهش خمیدگی گردن شد که بهترین نتایج در تیمار های a200 ، a100 ، a50 و g100 به ترتیب مشاهده شد. با توجه به نتیایج به دست آمده از این تحقیق ما مطرح می کنیم که ژرانیل دی فسفات و آنالوگش به خصوص آنالوگش از طریق افزایش جذب محلول(ناشی از خصوصیات ضد میکروبی ترپنوئید ها)، مواد جامد محلول(از طریق تغییر متابولسیم منبع-مخزن و افرایش آنزیم هیدرولیتیک)، وزن تر، پایداری غشا (ناشی از اثر ترپنوئید ها به خصوص ga، استرول ها و مونوترپن ها بر ترکیب لیپیدی، نفوذپذیری و سیالیت غشا) و کاهش خمیدگی گردن(ناشی از کاهش عفونت میکروبی، افزایش جذب محلول، مواد جامد محلول، پایداری غشا) موجب افزایش طول عمر گل شاخه بریده ژربرا شد.

یکی از عمده ترین مشکلات پس از برداشت گل شاخه بریده آلسترومریا، زرد شدن زود هنگام برگ آن است که سبب شده تا این گل از ماندگاری و دوام کمتری برخوردار گردد. گل های شاخه بریده آلسترومریا دارای عمر گلدانی نسبتا بالایی هستند اما زردشدگی برگ های آن اولین عامل مهم برای کاهش کیفیت، بازارپسندی و ارزش اقتصادی است. در این پژوهش تاثیر تنظیم کننده های رشد گیاهی، اسید جیبرلیک و بنزیل آدنین به همراه ماده آنتی باکتریال نانوسیلور در گل های بریده آلسترومریا رقم "mayfair" به منظور افزایش طول عمر و کیفیت گل مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور در این آزمایش گل های شاخه بریده آلسترومریا پس از برداشت از گلخانه و انتقال به آزمایشگاه به مدت 24 ساعت تحت تاثیر تیمار های اسیدجیبرلیک با غلظت های ppm25، 50، 100 و بنزیل آدنین با غلظت های ppm 10، 30 و 50 قرار گرفتند. سپس نمونه ها تا پایان آزمایش، به مدت 16 روز، در محلول آنتی باکتریال نانوسیلور با غلظت ppm2 و ساکارز 4? نگهداری شدند. قابل ذکر است که نمونه های شاهد نیز در محلول نانوسیلورppm2 و ساکارز 4? نگهداری شدند. در روزهای ارزیابی یعنی 0، 1، 4، 8، 12 و 16 صفات مد نظر اندازه گیری شدند که عبارتند از: طول عمر پس از برداشت، وزن تر نسبی گل، وزن خشک گل، تعداد گلچه های باز شده و درصد آنها، درصد ثبات غشاء سلولی، میزان کلروفیل برگ، میزان کارتنوئید گلبرگ، میزان آنتوسیانین، میزان آنزیم سوپراکسیددسموتاز، میزان آنزیم گلوتاتیون ریداکتاز، میزان آنزیم لیپوکسیژناز، میزان آنزیم acc- اکسیداز. نتایج نشان داد اسیدجیبرلیک و بنزیل آدنین به همراه محلول نگهدارنده نانوسیلور و ساکارز باعث شد طول عمر گل های شاخه بریده به 14 تا 16 روز برسد در حالیکه نمونه های شاهد (نانوسیلورppm2 و ساکارز 4?) 8 روز ماندگاری داشتند. اسیدجیبرلیک باعث افزایش وزن تر، وزن خشک، تعداد گلچه های باز شده و درصد آنها و شاخص ثبات غشاء شد. همچنین از زردی برگ و کاهش کلروفیل ممانعت کرد. تیمار بنزیل آدنین برروی وزن خشک، شاخص ثبات غشاء و میزان کلروفیل تاثیر مطلوبی به جای گذاشت. ولی تیمارهای استفاده شده تاثیر معنی داری بر روی میزان آنتوسیانین نداشتند و نمونه های شاهد (نانوسیلورppm2 و ساکارز 4?) بالاترین اثر را از خود نشان دادند. تیمار های به کار برده شده باعث افزایش فعالیت آنزیم های سوپراکسید دسموتاز، گلوتاتین ریداکتاز و کاهش فعالیت لیپوکسیژناز و acc- اکسیداز برروی نمونه های برگی و گل شدند. کلمات کلیدی: آلسترومریا، اسیدجیبرلیک، بنزیل آدنین، نانوسیلور، عمر ماندگاری، آنزیم های سوپراکسیددسموتاز، گلوتاتیون ریداکتاز، لیپوکسیژناز و acc- اکسیداز

کیفیت فاکتوری مهم در تجارت گل های شاخه بریده محسوب می شود. با کسب اطلاعات لازم در مورد اعمال برخی تیمارهای شیمیایی و انبارداری، می توان آن ها را با کیفیت مناسب تر و مدت زمان طولانی تر عرضه کرد و همچنین در توسعه و گسترش صادرات آن ها اقدام نمود. در این پژوهش تأثیر فرم های مختلف نقره بر عمر پس از برداشت گل شاخه بریده ژربرا برای رقم dune بررسی گردید. این تحقیق در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طورکاملاً تصادفی انجام گرفت. گل های شاخه بریده ی ژربرا پس از برش مجدد انتهای ساقه در تشتک آب مقطر در10 گروه تیماری شامل نیترات نقره با غلظت های 100 ، 200 و 300 میلی گرم در لیتر به همراه ساکاروز 3% و نانو سیلور با غلظت های 2، 4 و6 میلی گرم در لیتر به همراه ساکاروز 3% و تیوسولفات نقره با غلظت های 2، 4 و 6 میلی مولار به همراه ساکاروز 3% و شاهد که شامل آب مقطر به همراه ساکاروز 3% بود، قرار گرفتند. صفات درصد ثبات غشاء سلولی، میزان آنتوسیانین، وزن تر نسبی، درصد مواد جامد معلول، میزان جذب و محتوای آبی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد تیمار نیترات نقره با غلظت 300 میلی گرم در لیتر به همراه ساکاروز 3% اثر معنی داری در افزایش صفات ارزیابی شده داشت و همبستگی بین تمام صفات مثبت بودو بهترین نتیجه را در افزایش عمر گل شاخه بریده ژربرا حاصل نمود.

چکیده امروزه به دلیل اثرات مضر مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست استفاده از این مواد با محدودیتهایی روبرو است. از این رو یافتن مواد سالم برای استفاده در تکنولوژی پس از برداشت میوه ها و سبزیها ضروری می باشد. توت فرنگی از میوه های با اهمیت است که دارای مقادیر قابل توجهی ویتامین ث و ترکیبات فنولی می باشد و در بدن انسان نقش آنتی اکسیدانی دارد. توت فرنگی دارای عمر انباری کمی بوده و نمی توان آن را برای مدت زمان طولانی نگهداری کرد. از این رو این تحقیق به منظور یافتن تیماری جهت افزایش عمر ماندگاری آن انجام گرفت. در این تحقیق تأثیر غلظت های مختلف اسپرمیدین و اسپرمین شامل صفر، 5/0، 1، 2 و 4 میلی مولار را بر عمر پس از برداشت میوه توت فرنگی رقم کاماروسا بررسی شد. میوه ها در محلو لهای مورد نظر به مدت 5 دقیقه غوطه ور شده و و پس از خشک شدن به سردخانه با دمای 5 درجه منتقل شدند. در روزهای اول، چهارم، هشتم و دوازدهم پس از شروع انبارداری، سفتی بافت، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، ph آب میوه، کیفیت میوه و عمر انبارمانی اندازه گیری شد. استفاده از اسپرمیدین به طور معنی داری باعث افزایش عمر انباری و سایر صفات میوه توت فرنگی شد، به طوریکه میوه های شاهد 7 روز عمر انباری داشتند، درحالیکه میوه های غوطه ور شده در محلول 2 میلی مولاراسپرمیدین، تا روز چهاردهم هنوز قابل عرضه به بازار بودند. استفاده از اسپرمیدین به طور معنی داری باعث حفظ سایر صفات کیفی میوه گردید. همچنین استفاده از اسپرمیدین 2 میلی مولار به طور معنی داری از نرم شدن میوه طی انبارداری جلوگیری نمود و باعث حفظ سفتی بافت میوه ها شد. کمترین کیفیت میوه در تیمار شاهد بود به تدریج با افزایش غلظت پلی آمین تا 2 میلی مولار کیفیت و عمر افزایش یافت و با افزایش بیشتر به 4 میلی مولار کاهش مشاهده گردید. در مقایسه بین پلی آمین های مورد آزمایش اسپرمین نتایج ضعیف تری از خود نشان داد. واژ ه های کلیدی: توت فرنگی، اسپرمیدین، اسپرمین، عمر پس از برداشت

چکیده: هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تیمارهای پوتریسین، اسپرمین و اسپرمیدین بر گلدهی و تشکیل میوه در میوه زرد آلو است. در این آزمایش میوه های زرد آلو رقم بادامی تحت تیمار با غلظت های، (شاهد) 10، 20 و 30 میلی مول بر لیتر در زمان های تورم جوانه گل و 10 روز بعد از گلدهی کامل مورد بررسی قرار گرفتند. زمان نمونه برداری از میوه ها در مرحله رسیدگی کامل بود. نتایج این بررسی نشان می دهد در این رقم میزان پلی آمین ها، مواد جامد محلول و خصوصیات کمی و کیفی میوه بیشتر تحت تاثیر کاربرد خارجی پلی آمین ها قرار گرفت. با توجه به اینکه هدف از این پژوهش بررسی اثر پلی آمین ها بر خصوصیات کمی و کیفی میوه می باشد، لذا تیمار برای افزایش میزان پوتریسین داخلی کاربرد پوتریسین با غلظت 30 میلی مول بر لیتر بهترین تیمار محسوب می گردد. جهت افزایش میزان اسپرمین و اسپرمیدین تیمار اسپرمیدین با غلظت 20 میلی مول بر لیتر بهترین تیمار می باشد با توجه به نتایج بدست آمده خصوصیات کمی و کیفی میوه تحت تاثیر کاربرد پلی آمین ها قرار گرفته است. بنابراین جهت افزایش قطر پهن میوه تیمار پوتریسین با غلظت 30 میلی مول بر لیتر ، قطر باریک میوه تیمار پوتریسین با غلظت 30 میلی مول بر لیتر، نسبت گوشت به هسته تیمار اسپرمیدین 20 میلی مول در لیتر و برای افزایش وزن میوه تیمار پوتریسین با غلظت 30 میلی مول بر لیتر بهترین تیمار می باشند.

چکیده: گل ژربرا از خانواده کاسنی یا مرکبان می باشد. گیاهی دائمی و بومی آفریقای جنوبی با رنگهای متنوع که در بسیاری از نقاط جهان کشت و کار می گردد. تولید گل های شاخه بریده، افزایش طول عمر و حفظ کیفیت که عاملی تعیین کننده در تجارت گل های شاخه بریده به شمار می رود، جایگاه بالایی در تجارت جهانی دارد. به همین منظور آزمایشهای متنوعی جهت بررسی اثر تیمارهای شیمیایی متفاوت بر دوام گل های شاخه بریده انجام شده است. استیل کوآنزیمa از متابولیت های مهم در متابولیسم اولیه است که در مسیرهای مختلف متابولیسمی نقش اساسی دارد. اثر مستقیم استیل کوآنزیمa در تبدیل اسیدهای چرب سلول به قند می باشد. جیبرلین ها، کارتنوئیدها و حتی ترپنها از استیل کوآنزیمa، اولین ماده ساختاری خود به وجود می آیند. در این پژوهش تاثیر آنزیم استیل کوآنزیمa بر خصوصیات بیوشیمیایی و آنزیمی گل شاخه بریده ژربرا رقمrosalya بررسی گردید. این تحقیق در قالب طرح آماری کاملا تصادفی بر پایه آزمایش فاکتوریل درشرایط مطلوب آزمایشگاه دانشگاه تربیت معلم تهران و در سال 1390 انجام گرفت. گل های شاخه بریده ژربرا به مدت 10 روز و در 6 غلظت مختلف ( ppm 0، 5، 10، 20، 40،80) استیل کوآنزیمa قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که در 2 روز بعد از بکارگیری استیل کوآنزیم a، مقدار جیبرلین در نمونه های تیمار شده با استیل کوآنزیمa به مقدار معنی داری بالاتر از شاهد بود. به کارگیری استیل کوآنزیمa منجر به افزایش میزان جیبرلین، وزن تر و آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند کاتالاز و سوپراکسیددیسموتاز و کاهش پلی فنل اکسیدازها و پراکسیداسیون لیپیدی غشاء(مالون دی آلدئید) شده که در نتیجه باعث به تاخیر انداختن پیری و در نهایت افزایش طول عمر پس از برداشت گردید. اثراین تیمار بر صفاتی مانند میزان آنتوسیانین، پلی فنل اکسیداز، فنل تام، جیبرلین، فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز(sod)، کاتالاز، مالون دی آلدئید و... ارزیابی گردید. نتایج به دست آمده نشان می دهد که استیل کوآنزیمa از طریق بالا بردن وزن تر، افزایش جذب محلول(ناشی از خصوصیات ضد میکروبی ترپنوئید ها) و در نتیجه انسداد آوندی کمتر(آلودگی های میکروبی عامل انسداد آوندی) موجب افزایش طول عمر گل شاخه بریده ژربرا می گردد. بهترین نتایج در غلظت های ppm20 و ppm40 به ترتیب مشاهده گردید.

برسی تاثیر اکسینهای مختلف بر روی ریشه زایی نوئل آبی پژوهش حاظر در سال 91 در محل گلخانه مهندس بنایی در شهر پاکدشت اجرا گردید . در این تحقیق،اثر سه تیمار iaa و naaو 2_4dبا غلظتهای (5000-10000-15000) و زمان قلمه گیری اواسط شهریور با روش فروبری سریع در محلول بر روی ریشه زایی قلمه های نوئل آبی رقمkosterpiceapungensاعمال گردید. بستر بکار رفته در این آزمایش مخلوط پیت و پرلیت به نسبت 10 به 1 بوده است. در بین سطوح هورمونی بکاررفته، سطح صفر به عنوان شاهد در نظرگرفته شد. طرح فاکتوریل در قالب پایه کاملا تصادفی جهت پیاده کردن تیمارهای آزمایش در سه تکرار وهر تکرار شامل 10 واحد آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادها نشان داد که تیمار هورمونی، در تمام شاخص های مورد اندازه گیری، در سطح 1% اختلاف معنی داری داشته است. بیشترین درصد ریشه زایی در تیمار10000 پی پی ام ایندول استیک اسیددرقلمه زنی اواسط شهریورودررقم kosterpiceapungens حاصل شده است. در مورد طول ریشه، بیشترین طول ریشه مربوط به تیمار 10000 پی پی ام ایندول استیک اسید در رقمkosterpiceapungens در قلمه زنی اواسط شهریور حاصل شده است. تیمار 10000 پی پی ام ایندول استیک اسیددر گونهkosterpiceapungens و در قلمه زنی اواسط شهریور، بیشترین تعداد ریشه نابجا را باعث شده و در نهایت بیشترین درصد قلمه های کالوس دار نیز در تیمار 5000 ایندول استیک اسید در رقم kosterpiceapungens و در قلمه زنی اواسط شهریور بدست آمده است.

شوری آب و خاک از مشکلات در حال افزایش جهان است که سطح وسیعی از کشور ما را در بر می گیرد ، با توجه به روند افزایش توسعه اراضی شور و کمبود اراضی زراعی مطلوب برای کشاورزی شناسایی گیاهان مقاوم اهمیت زیادی دارد به همین منظور بررسی اثر غلظت های مختلف شوری بر روی گیاه سه ماهه حسن یوسف از یک منبع بذر انجام شد. این آزمایش بصورت کاملاً تصادفی با سه تکرار در شش سطح شوری صفر،25/0،5/0 ،75/0 ،1 و5/1 درصد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آماری نشان داد که اثرات شوری باعث کاهش صفات مورفولوژیکی مانند: طول ساقه، وزن خشک ساقه، طول ریشه، وزن خشک ریشه و بیوماس و کاهش صفات بیوشیمیایی مانند: گلوکز ، کلرفیل a و افزایش هورمون آبسزیک اسید ، فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز شد.

1- چکیده شوری یکی از تنش های غیر زیستی مهم محدود کننده ی گیاهان زینتی می باشد.شوری آب و خاک از مشکلات در حال افزایش جهان است که سطح وسیعی از کشور ما را نیز در بر می گیرد.شوری با تاثیر گذاشتن بر روی بیشتر فعالیت های فیریولوژیکی و مرفولوژیکی،رشد و نمو گیاه را تحت تاثیر قرار میدهد. گیاه شمعدانی از تیره شمعدانی(geraminaceae) بومی آفریقای جنوبی می باشد، در این تحقیق، به منظور بررسی برخی صفات فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی گیاه شمعدانی، گیاهان سه ماهه شمعدانی از یک منبع مادری تهیه، و به مدت 80 روز با دو تیمارnacl و cacl2 در شش سطح شوری شامل شاهد (بدون تیماردهی)، غلظت های 25% (5/2 گرم کلرید سدیم در یک لیتر آب مقطر و 5/2 گرم کلرید کلسیم در یک لیتر آب مقطر)، 5%، 75%، 1%، 5/1% (دسی زیمنس بر متر کلرور سدیم و کلسیم) در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی مرکز آموزش و مشاوره گل و گیاه شهرداری منطقه 5 تهران انجام شد. برنامه آبیاری در 45 روز اول به صورت دو روز در میان و چهار مرتبه آبشویی و در 30 روز بعد آبیاری یک روز در میان در دو مرحله آبشویی صورت گرفت.نتایج حاصله از بررسی ها نشان میدهد که افزایش سطوح شوری باعث کاهش محتوای آب نسبی برگ غشا، وزن خشک ریشه، وزن تر ریشه، گلوکز، ph خاک، cec خاک، کاهش وزن خشک برگ ها، تعداد جوانه فرعی، تعدادبرگ، وزن خشک ساقه، وزن تر ساقه، فروکتوز، کلروفیل a کلروفیل b و موجب افزایش پرولین، هدایت الکتریکی غشا، آبسزیک اسید، کلروفیلاز، آنزیم سوپر اکسید دسموتاز، آنزیم کاتالاز،whc خاک، ec خاک به صورت معنی داری بود. واژه های کلیدی: آبشویی، شوری، شمعدانی، کلرید سدیم، کلرید کلسیم.

گل ژربرا نیز امروزه به دلیل داشتن تنوع رنگی، دارای اهمیت زیاد اقتصادی در صنعت گلکاری است.این پژوهش جهت دستیابی به بهترین غلظت اسانس های گیاهی بر عمر ماندگاری و کیفیت صفات پس از برداشت گل شاخه بریده ژربرا رقم sorbt انجام گردیده است. تاثیر کاربرد پس از برداشت اسانس های گیاهی آویشن شیرازی، زیره سبز، اکالیپتوس، رزماری در غلظت های(50،75،100 mg/l) به همراه ساکارز 3% به عنوان تیمار مداوم و آب مقطر به عنوان شاهد بر گل شاخه بریده ژربرا مورد مطالعه قرار گرفت. ظرف حاوی گل در اتاقی با میانگین دمایی 24 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 70 درصد و مدت روشنایی 14 ساعت در شدت نور 15 تا 20 میکرومول بر متر مربع در ثانیه لامپ فلورسنت قرار گرفتند. صفاتی مانند ماندگاری، محتوای آب نسبی، خمیدگی ساقه، محلول جذب شده، مواد جامد محلول، آنتوسیانین، شاخص ثبات غشاء سلولی، فعالیت آنزیم کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در روزهای معین، اندازه گیری و از نظر آماری ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که تیمار آویشن شیرازی mg/l 50 به همراه ساکارز 3% موجب افزایش میزان جذب محلول، وزن تر نسبی، مواد جامد محلول ساقه و کیفیت گل های شاخه بریده شد. همچنین تیمار آویشن شیرازیmg/l 50، زیره سبز mg/l100، اکالیپتوس mg/l100 موجب افزایش میزان آنتوسیانین، درصد شاخص ثبات غشاء سلولی گل ها گردید. فعالیت آنزیم کاتالاز و سوپراکسیددیسموتاز در تیمارها نسبت به شاهد با سرعت کمتری کاهش یافت. عمر ماندگاری ژربرا نیز نسبت به تیمار شاهد بطور معنی داری افزایش نشان داد.