به منظور بررسی اثرات افزودن 4- هیدروکسی تمپو و مس به رقیق کننده منی بر پارامترهای اسپرم (تحرک، زنده ماندن، یکپارچگی غشا و آسیب دیدن dna ) پس از رقیق کردن منی و انجماد ، نمونه های منی از 5 گاومیش بالغ در 5 نوبت در پاییز سال 1390 جمع آوری شد. میزان تحرک و زنده ماندن اسپرم در صفر(t0)، 60(t1) و 120(t2) دقیقه پس از رقیق کردن منی در رقیق کننده تریس – اسید سیتریک که دارای صفر ( کنترل)، 004/0، 008/0، 016/0، 032/0 و 064/0 میلی گرم در لیتر سولفات مس بود ارزیابی گردید. در همان زمان، منی در رقیق کننده تریس – اسید سیتریک ِ دارای زرده تخم مرغ و گلیسرول که دارای همان مقدار سولفات مس بود رقیق گردیده، تا 4 درجه سانتی گراد سرد شده و به مدت 4 ساعت در یخچال نگهداری شد تا به تعادل برسد. سپس پارامترهای تحرک، زنده ماندن، یکپارچگی غشا و آسیب دیدن dna اسپرم ارزیابی شدند و پس از آن نمونه ها در پایت های فرانسوی 5/0 میلی لیتری بسته بندی و در نیتروژن مایع منجمد شدند. در مرحله بعد، نمونه های منجمد در حمام آب 37 درجه سانتی گراد به مدت 30 ثانیه قرار داده شده و ذوب شدند و همان پارامترها به علاوه ظرفیت کلی آنتی اکسیدانی (tac)اندازه گیری شدند. تمامی این مراحل برای بررسی اثرات تمپو هم انجام پذیرفت. غلظتهای تمپو از این قرار بودند: 5/0، 1، 4، 8 و 12 میلی مول. نتایج نشان داد که افزودن مس به مقدار 032/0 میلی گرم در لیتر حفاظت بهتری از اسپرمها در طی فرآیند رقیق سازی و انجماد نسبت به گروه کنترل ایجاد نمود و غلظت 064/0 میلی گرم در لیتر اثر مضری بر اسپرم داشت. هم چنین افزودن 4- هیدروکسی تمپو به مقدار 5/0 و 1 میلی مول به رقیق کننده منی به طور معناداری تحرک اسپرم را در منی تازه و هم چنین پس از تعادل در قیاس با گروه کنترل افزایش داد و بر دیگر پارامترها اثری نداشت. در منی ذوب شده پس از انجماد، رقیق کننده دارای 5/0 و 1 میلی مول 4- هیدروکسی تمپو تحرک، زنده ماندن، یکپارچگی غشای اسپرم و ظرفیت کلی آنتی اکسیدانی رقیق کننده را بهبود بخشید و منجر به کمترین میزان آسیب dna اسپرم شد.