آسایش، ایمنی و سلامت کاربران از مواردی هستند که باید در طراحی، ساخت و استفاده از ماشین ها در نظر گرفته شود. سروصدا و ارتعاش از جمله عواملی است که باعث عدم آسایش، بروز بیماری و ناراحتی جسمانی در رانندگی با وسایل مختلف می شود. یکی از پرکاربردترین ادوات کشاورزی که برای دروی علوفه و غلات به کار می رود، دروگرهای چهارچرخ می باشند. هدف از این پژوهش بررسی میزان صدا و ارتعاش در دروگر چهارچرخ bcs و همچنین تعیین میزان مواجهه شغلی رانندگان دروگر با آلودگی صوتی و نیز ارتعاش، در طول کار با دروگر در شرایط مختلف کاری است. متغیرهای انتخاب شده برای این تحقیق عبارت بودند از: نسبت دنده(دنده1، 2، 3 و 4)، دور موتور(1000، 2000 و 3000 دور بر دقیقه)، موقعیت قرارگیری میکروفن(در موقعیت گوش راننده و در موقعیت گوش اطرافیان) و همچنین حالت های کاری شانه برش دروگر(حرکت و عدم حرکت شانه برش) و جهت های اندازه گیری ارتعاش(طولی، عرضی، جانبی). پارامترهای اندازه گیری شده عبارت بودند از: تراز فشار صوت در موقعیت گوش راننده و اطرافیان و سیگنال های شتاب ارتعاش در موقعیت نشستن راننده بر روی صندلی دروگر. نتایج نشان داد مجاورین دروگر، آلودگی صوتی زیر حد مجاز و راننده، آلودگی صوتی بالاتر از حد مجاز را (در برخی از حالت ها) طبق استاندارد acgih دریافت می کنند. افزایش دور موتور و تغییر نسبت دنده در سطح احتمال یک درصد تاثیر معنی داری در افزایش مواجهه راننده و اطرافیان دروگر با آلودگی صوتی و شتاب ارتعاش دارند. برای ترکیب نسبت دنده های مختلف و دورهای مختلف موتور، مدت زمان مجاز مواجهه با ارتعاش، در بهترین حالت(نسبت دنده 1 و دور موتور 1000 دور بر دقیقه) 5/1 ساعت و در بدترین حالت(نسبت دنده 2 و دور موتور 3000 دور بر دقیقه) 10 دقیقه می باشد. در تمام نسبت دنده ها و دورهای موتور، در فرکانس های بین 16 تا 60 هرتز مقدار شتاب ارتعاش دارای بیشترین مقدار می باشد. اگر از دستگاه دروگر برای 8 ساعت کار روزانه استفاده گردد، راننده از لحاظ مواجهه با ارتعاش دچار مشکل خواهد شد؛ همچنین استفاده مرسوم از این دروگر اثرات نامطلوبی روی شنوایی راننده می گذارد. این امر لزوم توجه به کاهش ارتعاش صندلی راننده را با روش های مختلف از جمله کنترل های فنی و مهندسی و مدیریتی گوشزد می نماید.

گروه بنگستان، شامل سازند های کژدمی، سروک، سورگاه ایلام،می باشد؛ که سه سازند کژدمی،سروک،ایلام در منطقه زاگرس جنوب و غرب ایران واقع شده است. سا زند کژدمی که اولین سازند این گروه می باشد،قدمت بیشتری نسبت به بقیه دارد و از نظر سنگ شنا سی دارای آهک، شیل، تناوبی از شیل و آهک خاکستری سبز و تیره قهوه ای می باشد؛ و اهمیت زیادی در حوضه زاگرس جنوبی دارد. سا زند کژد می دربرش ده بزرگ ِ به منظور مطالعه و تعیین سن بر اساس آمونیت های موجود در منطقه مورد بررسی قرارگرفته است. این برش در شمال شرقی شهرستان باشت در کنار روستای ده بزرگ از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد. که موقعیت جغرافیایی آن ?18 ?34 ?30 شمالی و ?06 ?28 ?51 است. نهشته های سازند کژدمی دراین برش 132متر ضخامت دارد. سا زند کژدمی در منطقه باشت بر روی آهک داریان و زیر آهک سروک به طور هم شیب، تد ریجی واقع شده است. که دارای آمونیت، فرامینفرها و دوکفه ای،خارپوستان و گاسترو پود ها می باشد. به منظور مطالعه آمونیت ها تعداد 50 نمونه فسیل آمونیت جمع آوری شد وحدود 30 نمونه سنگی جهت تهیه مقاطع نازک و بررسی میکروفسیل های موجود در منطقه برداشت گردید. در این برش با توجه به مطالعات انجام گرفته تعداد 17. جنس و 22 گونه آمونیت شناسایی شده و میکروفسیل های از نوع فرا مینفر پلاژیک، مشاهده شده اند. در این برش بر اساس رنج سن آمونیت های به کمک فرامینفرها شناسایی شده سن سا زند در برش مورد مطالعه آلبین –سنوما نین تعیین می شود. محیط رسوبی بر ا سا س آ مونیت ها و درصد عناصر موجود در هر مقطع میکروسکوپی شامل محیط های لاگون، دریای باز و منطقه عمیق می باشد .