سازه آبگیر جانبی از جمله سازه هایی است که باید به گونه ای طراحی گردد که در شرایط بار آبی یکسان، بیشترین دبی با کمترین رسوب را وارد آبگیر نماید . تاکنون مطالعات زیادی در زمینه آبگیرهای انحرافی از کانال مستطیلی انجام شده است و معیارهایی نیز ارائه گردیده است. با توجه به تحقیقاتی که انجام شده انتخاب مناسب موقعیت آبگیر و زاویه ی آبگیری از کانال اصلی، از جمله معیارهای اساسی در به حداقل رساندن ورود رسوبات و افزایش میزان آبگیری بوده، زیرا با رعایت این معیارها، تلفات ناشی از گرادیان فشار در دهانه آبگیر به حداقل رسیده و موجب سهولت انتقال آب به دهانه ی آبگیر می شود. هدف اصلی این مطالعه در خصوص آبگیری از کانال ذوزنقه ای است و پاسخ به این سوال مهم که اصولاً زاویه ی آبگیری از کانال اصلی چقدر می تواند باعث افزایش دبی جریان و کاهش رسوب ورودی به آبگیر گردد. با توجه به اینکه نرم افزار fluent در زمینه ی بررسی هیدرولیک جریان در شرایط مختلف توانایی گسترده ای دارد، در این تحقیق این نرم افزار مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین برای صحت سنجی، خروجی های نرم افزار را با داده های آزمایشگاهی مدل دکتر سیدیان در مدل fluent اجرا و کالیبره می نماییم و پس از اطمینان از صحت کار، با تغییر زاویه-ی آبگیری، تاثیر آن را بر میزان دبی ورودی بررسی می کنیم سپس با روش روندیابی ذرات، انتقال رسوبات به آبگیر را بررسی می نماییم. همچنین در هر زاویه آبگیری به بررسی تأثیر عدد فرود بر میزان دبی انحرافی به آبگیر پرداختیم. نتایج بررسی ها حاکی از آن بود که در زاویه 30 درجه نسبت رسوب ورودی به آبگیر به دبی ورودی به آبگیر به حداقل مقدار نسبت به زوایای دیگر می رسد و می توان این زاویه را به عنوان زاویه بهینه آبگیری در کانال ذوزنقه ای معرفی کرد. همچنین پس از بررسی اعداد فرود مختلف در هر زاویه آبگیری و مشاهده اثر این پارامتر بر میزان دبی انحرافی، این نتیجه گرفته شد که اثر این پارامتر بر میزان دبی انحرافی ناچیز و قابل چشم پوشی می باشد.

فهم نحوه ی توزیع آلودگی درمکان و زمان، یک موضوع ضروری برای پیش بینی دقیق آسیب های ناشی از آلودگی روی اکولوژی رودخانه ها و نواحلی ساحلی و هم چنین برای ایجاد راه حل های کارآمد جهت کنترل آلودگی و محافظت محیط زیست است. مدلهای عددی ابزاری قدرتمند جهت مطالعه معادلات آب کم عمق و انتقال آلودگی هستند. در این تحقیق، یک مدل دوبعدی جهت مدلسازی انتقال آلودگی بر روی شبکه های بی سازمان مثلثی توسعه یافته است. این مدلسازی بر اساس روش حجم محدود upwind و حل کننده تقریبی ریمان است. داده ها در مرکز سلول ذخیره شده و جهت رسیدن به دقت مرتبه دوم مکانی از محدود کننده های شیب استفاده شده است. برای پایداری مدل از یک روش صریح- ضمنی در منقطع سازی زمانی معادلات با استفاده از عملگر شکافنده استفاده شد. برای صحت سنجی مدل، مدل روی دو مثال استاندارد اعمال شد. در نهایت مدل عددی برای شبیه سازی انتقال آلودگی در رودخانه آجی چای بکار رفت. نتایج عددی نشان دهنده ی دقت خوب مدل در شبیه سازی انتقال آلودگی در رودخانه بود.

باتوجه به محدودیت منابع سوخت¬های فسیلی و اثرات مخرب زیست¬محیطی حاصل از احداث سدها و همچنین هزینه¬های بالای انتقال انرژی به مناطق دور¬افتاده، پیش بینی می¬شود در آینده استفاده از انرژی جریان رودخانه¬ها برای راه¬اندازی نیروگاه¬های برقابی کوچک گسترش یابد. در این رساله، پتانسیل¬سنجی تولید برقابی از جریان رودخانه،با انجام مطالعات بر روی قسمتی از رودخانه کارون واقع در استان خوزستان مورد توجه قرار گرفته است. از آنجایی که مطالعات مشابه انجام شده در این زمینه بر روی رودخانه¬هایی با حداقل دبی تقریبا 150 مترمکعب بر ثانیه،تراز سطح آب بین تقریبا 2 تا 4 متر و سرعت متوسط جریان بین 1 تا 2 متر بر ثانیه صورت گرفته است، لذا پس از بررسی¬های اولیه بر روی تعدادی از رودخانه¬های کشور، مشخص شد که رودخانه کارون تا حدودی هر سه فاکتور ذکر شده را دارا می¬باشد.از اینرو این رودخانه بعنوان مطالعه موردی برای تحقیق مذکور انتخاب شد. برای انجام تحقیق مذکور ابتدا دبی و عمق ثبت شده در رودخانه از طریق ایستگاه¬های هیدرومتری موجود، مورد بررسی قرار گرفت سپس با استفاده از مدل عددی دو بعدی mike21 ، ابزاری جهت شبیه سازی عددی شرایط هیدرولیکی رودخانه در محدوده مورد بررسی تهیه گردید. با استفاده از این ابزار که بوسیله داده های اندازه گیری مورد ارزیابی و صحت سنجی قرار گرفته است، چگالی انرژی قابل استحصال در نقاط مختلف محدوده مورد بررسی در شرایط هیدرولیکی مختلف شامل حداکثر، متوسط و حداقل دبی ثبت شده محاسبه گردید و در نتیجه مکان¬های با چگالی انرژی مناسب برای تولید انرژی الکتریسیته شناسایی و معرفی شده اند. در پایان ملاحظات مربوط به توان تولیدی و همچنین توربین¬های مناسب برای استفاده مورد بررسی قرار می¬گیرند.

از زمان¬های بسیار دور بنای سدهای خاکی به منظور کنترل و ذخیره آب معمول بوده است. اما به علت امکانات محدود و عدم شناخت قوانین مکانیک خاک و هیدرولیک، ارتفاع سدها و بندهای خاکی از یک مقدار محدود بیشتر نمی¬شده است، هرچند از نظر وسعت و طول سد چنین محدودیتی وجود نداشته است. امروزه با پیشرفت علم مکانیک خاک و توسعه امکانات تکنولوژی و مطالعات دقیق¬تر توانسته¬اند سدهای خاکی را با ارتفاعات قابل ملاحظه احداث نمایند، بطوریکه در زمان حاضر از مرتفع¬ترین سدهای دنیا سدهای خاکی و پاره سنگی هستند. به علاوه زمین¬هایی را که سابقاً برای این منظور غیرمناسب تشخیص می¬دادند هم¬اکنون می¬توانند آن¬ها را برای زیربنای احداث سد خاکی آماده سازند. علی¬رغم این پیشرفت¬ها هنوز مشکل است که بتوان راه¬حل¬های ریاضی محکمی برای مسایل طراحی سدهای خاکی پیشنهاد نمود بدین منظور می توان از نرم افزارهای بر پایه ی اجزای محدود ، المان محدود و ... که بر پایه ی ریاضیات می باشد استفاده کرد، از آن جمله می توان به نرم افزار geostudio که مبتنی بر المان محدود می باشد نام برد. در این تحقیق به بررسی روش¬های کاهش نشت در سدهای خاکی پرداخته شده است برای این منظور به طور موردی سد سیرجان انتخاب گردید و تاثیر روش¬های مختلف کاهش نشت بر دبی عبوری از هسته رسی سد و فشار هد آب زیر سد مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده گردید که ضریب نفوذپذیری بهینه در طراحی هسته رسی این سد بین نفوذپذیری5-10 تا 7-10 متر بر ثانیه می باشد. یکی از روش¬های کاهش نشت از بدنه سدهای خاکی که می توان بعد از احداث سد استفاده کرد، پتوی بتنی و رسی می باشد، با کاهش ضریب نفوذ¬پذیری پتوی آب بند دبی عبوری از هسته رسی کاهش می یابد، این کاهش در ضریب نفوذپذیری بین 6-10 تا 7-10 متر بر ثانیه با شتاب بیشتری کاهش می یابد.

ﻣﯿﺰان رسوب گذاری در ﻣﺨﺎزن سدهای ﺟﻬﺎن , در نتیجه ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻨﯽ این ﺣﺠﻢ ﺑﺎ ﻣﺨﺎزن ﺟﺪﯾﺪ، زیاد می باشد. پوشش گیاهی بر شرایط جریان غلیظ در رودخانه موثر است. لذا در این تحقیق با انجام آزمایش¬های مختلف به تأثیر قطر ساقه در پوشش گیاهی بر جریان غلیظ در شرایط آزمایشگاهی پرداخته شده است. بدین منظور از جریان غلیظ با غلظت های 40 و 80 گرم بر لیتر و از کانال دارای سه شیب 0،۱و۲ درصد استفاده شده است. پوشش گیاهی با 5 قطر مختلف (0.2، 0.61، 0.85، 1.1، 1.9 سانتیمتر) در مسیر جریان قرار گرفت. برای هر غلظت و هر شیب، 5 قطر پوشش گیاهی مورد آزمایش واقع گردید. پس از آنالیز ابعادی و مشخص شدن پارامترهای موثر بر جریان غلیظ(سرعت و ارتفاع پیشانی جریان) تأثیر پوشش گیاهی به قطرهای 0.2، 0.61، 0.85، 1.1 و 1.9 سانتی متر در کاهش سرعت به ترتیب 9.55، 14.65، 18.5، 28.58 و 33.76 درصد می باشد. همچنین با افزایش شیب و غلظت، عدد فرود افزایش می آید. با افزایش قطر پوشش گیاهی از عدد فرود کاسته می شود، میزان کاهش عدد فرود در قطرهای مختلف فرق می کند و میانگین کاهش حدود 20 درصد می باشد. با پیش روی جریان در طول کانال از عدد فرود کاسته می شود و در مقاطع ثابت با افزایش شیب بستر و غلظت جریان مقادیر سرعت پیشانی جریان افزایش می یابد. با زیادشدن قطر پوشش گیاهی ارتفاع پیشانی جریان غلیظ کاهش می یابد. ضریب c_c برای آزمایش ها شاهد 0.754 و آزمایش های با پوشش گیاهی 0.58 می باشد.

آب و نقش محوری آن در حیات و فعالیت های انسان در شرایط دنیای امروز بر کسی پوشیده نیست. محدود بودن توان منابع آب در کشورمان، حفاظت، حراست و بهره برداری بهینه از آن را به منظور تأمین نیازهای آبی آیندگان طلب می کند. ضرورت مدیریت یکپارچه منابع آب در نتیجه ی افزایش رقابت در مصارف آب، رشد سریع جمعیت و بالا رفتن امید برای یک زندگی بهتر بیش از پیش احساس می شود. در راستای پیاده سازی هر چه مهم تر این مدیریت، اصلی ترین مرحله یعنی ارزیابی یکپارچه منابع آب ضرورت می یابد. ارزیابی یکپارچه سیستم های منابع آب یک بخش مهم و بایسته ی انجام مدیریت منابع آب است که به وسیله ی نشانگرها انجام می شود؛ توانایی ارائه پدیده های پیچیده در کالبد نشانگرهایی قابل درک، قابل قیاس و عینی برای ذی نفعان از یک سو و ایجاد معیارهای عینی برای تحلیل تغییرات در طی زمان و مکان ازسوی دیگر، نشانگرها را به ابزاری کارآمد برای ارزیابی پایداری محیطی و ایجاد ارتباط موثر میان ذی نفعان تبدیل نموده است. بنابراین شناخت و به کارگیری مدل های تولید نشانگر ها به منظور ارزیابی امری ضروری است. چارچوب های فیزیکی به عنوان معروف ترین چارچوب های انتخاب نشانگر که ارتباط متقابل فیزیکی میان محیط زیست و انسان و اثرات این ارتباط را مورد بررسی قرار می دهند، شناخته شده اند. از برجسته ترین مدل های چارچوب فیزیکی، می توان به مدل مفهومی dpsirاشاره کرد، مدل dpsir می تواند به عنوان یک چارچوب تحلیلی در زمینه ارزیابی مسائل منابع آب مورد استفاده قرار گیرد. این مدل امکان یک ارزیابی یکپارچه از مشکلات را بواسطه بررسی نیروهای محرک و فشارهای وارده بر محیط آبی، وضعیت منتجه محیطی و اثرات آن و نیز پاسخ های اتخاذ شده و بهم پیوستگی درونی هر یک از مولفه ها، امکان پذیر می سازد. در این تحقیق مشکل اصلی پایداری منابع آب در دشت مرودشت به عنوان یکی از قطب های اصلی کشاورزی کشور با استفاده از مدل مفهومی dpsir و ایجاد مجموعه ای از نشانگرها جهت پایش وضعیت، مورد ارزیابی قرارگرفته است. در این راستا ابتدا با شبیه سازی از یک رویکرد مشارکتی، مشکلات مربوط به منابع آب دشت شناسایی و مشکلات دارای اولویت تعیین گردید. در گام بعدی مشکل اصلی مربوط به منابع آب دشت با استفاده از مدل مفهومی dpsir تشریح و مجموعه ای از نشانگرهای پیش نویس در مطابقت با ساختار مدل، به گونه ای که بیانگر وضعیت سیستم باشد، ارائه شده است. فهرستی از معیارهای متداول در انتخاب نشانگرها تهیه و نشانگرهای پیشنهادی بر اساس یک سیستم ارزیابی با این معیارها مقایسه شده و نشانگرهایی که به بهترین شکل معیارهای انتخاب را برآورده نموده اند، به عنوان مجموعه اصلی نشانگرها شناسایی شدند. در نهایت این نشانگرها جهت پایش وضعیت منابع آبی دشت و ارزیابی روندها مورد استفاده قرارگرفت. در واقع این پژوهش از یک روش شناسی جهت شناسایی مشکلات کلیدی منابع آب و ارزیابی این مشکلات بواسطه ریشه یابی عللی که سبب بروز مشکلات شده و پیامدهایی که این مشکلات به دنبال داشته است با استفاده از نشانگرها استفاده کرده است، به گونه ای که با استفاده از آن ها از یک سو بتوان روند تغییراتی را که سبب بروز مشکلات می شوند مورد پایش قرارداده و از طرف دیگر شکاف های اطلاعاتی موجود را شناسایی نموده تا در جهت رفع آن ها اقدام گردد. بنابراین تمرکز اصلی دراین مطالعه بر فرآیند انجام شده می باشد تا اینکه روی نتایج تأکیدگردد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.