دستنویس به نوشته ای اطلاق می شود که با دست و عمدتا پیش از پدید آمدن صنعت چاپ، نوشته شده است. تصحیح دستنویس ها، و تهیه ی ویرایش انتقادی آن ها، یکی از عرصه های مهم پژوهش های ادبی، در حوزه ی علوم انسانی، هم در ایران و هم در غرب به شمار می رود. در این میان، نسخه های پهلوی زردشتی بدست آمده از هند، اهمیت به سزایی دارند. کتاب «متون پهلوی» ویراسته ی جاماسب آسانا، دربردارنده ی مجموعه متن های مهم پهلوی است. جاماسب آسانا بر اساس دستنویس هایی که دردست داشته، متن انتقادی کنونی را پدید آورده است. وی دستنویس بازیافته ی فرهنگستان موسوم به pa را در اختیار نداشته است. پایان نامه ی حاضر به بررسی کامل نسخه ی pa اختصاص دارد. این پژوهش در کنار مقدمه، دربردارنده ی پنج بخش می باشد؛ بخش نخست شامل تصاویر مجموعه متون پهلوی نسخه می باشد. در بخش های دوم و سوم متون براساس شیوه ی مکنزی به ترتیب حرف نویسی و آوانویسی شده اند. بخش چهارم دربرگیرنده ی برگردان فارسی متون می باشد و سرانجام در بخش پنجم، اختلافات نسخه ی ویراسته ی جاماسب آسانا در مقایسه با نسخه ی pa به ترتیب صفحات متن پهلوی، از 1 تا 90 ذکر گردیده است.