الکتروسنتز ان متیل پیرول، ایندول و کـوپلیمرهای آن ها بـا نسبت های مختـلف مونومـری (1 مول:1 مول، 1 مول:2 مول، 1 مول:3 مول، 2 مول:1 مول و 3 مول:1 مول) با اعمال پتانسیل 9/0> esce >1/0- ولت با روش پتانسیودینامیکی در استونیتریل و محلول الکترولیت لیتیم پرکلرات روی سطح الکترود طلا انجام شدند. هموپلیمرها و کوپلیمرهای بدست آمده با ولتامتری چرخه ای (cv)، طیف سنجی این سیتو uv-vis، طیف سنجی ft-ir، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و اندازه گیری مقاومت (r) به روش این سیتو توصیف شدند. مطالعه ولتامتری چرخه ای نشان می دهد که پتانسیل های آغازی برای نمودارهای ولتامتری چرخه ای مونومرها و کومونومرها در مقادیر مختلفی برای ان متیل پیرول، ایندول و ان متیل پیرول – ایندول قرار دارد. در این مرحله یک فرایند هسته زایی با رشد هسته در فیلم های پلیمری ادامه یافته و یا به علت واکنش تـرکیب گونه های الیگومری همگن در شکل گیری هموپلیمرها و کوپلیمرها در محلول همراه می باشد. پیک های اکسایش و کاهش برای کوپلیمر پلی ان متیل پیرول – ایندول که با نسبت 1 مول:1 مول از مونومرها سنتز شده، بین پیک اکسایش و کاهش فیلم های پلی ان متیل پیرول و ایندول قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده آن است که با کاهش نسبت غلظت ان متیل پیرول نسبت به ایندول در کوپلیمر، پیک پتانسیل به سمت مقادیر مثبت جابه جا می شود. هچنین طیف سنجی این سیتو uv-vis و ft-ir هموپلیمرها و کوپلیمرها مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج طیفی ویژگی های حدواسطی بین هموپلیمرها وکوپلیمرها را نشـان می دهد. اندازه گیری مقاومت به روش این سیتو نشان دهنده آن است که رسانایی کوپلیمرها پایین تر از هموپلیمرهای مربوطه است. نتایج مورفولوژی فیلم های پلیمری و کوپلیمری نشان دهنده ساختار گل کلمی شکل یکنواخت برای پلی ان متیل پیرول و خاک رسی خشک مانند و یکنواخت برای پلی ایندول می باشد. در خصوص کوپلیمرها، نتایج مورفولوژی ساختارهای شبیه به هموپلیمرها را نشان می دهد.

در این پایان نامه ابتدا رفتار الکتروشیمیایی رزازورین بر سطح الکترود کربن شیشهای و در ph های مختلف (4/2 تا 5/9) در محلول 20% استونیتریل در آب و با استفاده از تکنیک های ولتامتری چرخهای (cv) و کرنوآمپرومتری مطالعه شد. با استفاده از داده های الکتروشیمیایی برخی از پارامترهای شیمیایی و الکتروشیمیایی همچون پوشیدگی سطح ((?، ضریب انتقال (?)، ثابت نفوذ (d) و ثابت اسیدی (pka) محاسبه گردید. سپس رفتار الکتروشیمیایی 4- (1-پیپرازینو) فنول بر سطح الکترود کربن شیشهای و در ph های مختلف (5/1 تا 5/10) در محلول 10% اتانول در آب و با استفاده از تکنیک های ولتامتری چرخهای و کولومتری در پتانسیل کنترل شده مطالعه شد. به کمک داده های ولتامتری، مکانیسم اکسایش 4- (1-پیپرازینو) فنول تعیین گردید (ece). اکسیداسیون الکتروشیمیایی 4- (1-پیپرازینو) فنول در حضور آریل سولفینیک اسیدها و مشتقات ایندول به ترتیب در محلول های 10% اتانول در آب و 30% استونیتریل در آب به کمک تکنیک های ولتامتری چرخهای و کولومتری در پتانسیل کنترل شده مطالعه شد. نتایج نشان می دهد کینون ایمین تولید شده در واکنش الکتروشیمیایی که با نوکلئوفیل ها وارد واکنش افزایش مایکل شده و با مکانیسم های ec، ecc و ececec مشتقات جدیدی را حاصل می کند.

الکتروپلیمریزاسیون و کوپلیمریزاسیون پیرول و ایندول با نسبت های مختـلف مونومـری با روش پتانسیودینامیکی و با اعمال پتانسیل بر الکترود طلا در استونیتریل حاوی الکترولیت لیتیم پرکلرات انجام شد. هموپلیمرها و کوپلیمرهای بدست آمده با ولتامتری چرخه ای (cv)، طیف سنجی در جای فرا بنفش و مرئی، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، اندازه گیری مقاومت (r) به روش در جای و طیف سنجی زیر قرمز توصیف شدند. مطالعات ولتامتری چرخه ای نشان دهنده ی این مطلب است که پتانسیل های آغازین برای مونومرها و کومونومرها در مقادیر مختلفی واقع شده است. در چرخه های آغازین شیب جریان در مسیر روبش مثبت، افزایش و با مسیر منفی روبش برای پیرول، ایندول و پیرول- ایندول تقاطع رخ می دهد. این نشان دهنده پتانسیل اضافه جهت هسته زایی است. علاوه براین، این پدیده نشان دهنده یک واکنش تسهیم نا متناسب بین محصولات واکنش های الیگومری و مولکول های مونومری آغازین در سطح بین محلول و فلز است. مقادیر پتانسیل های اکسایش برای نمودارها بیان گر تفاوت جزئی برای مونومرها و کومونومرها در هر لایه ای که شروع به رشد می کند، می باشد. پیک های اکسایش و کاهش برای کوپلیمرهای پلی (پیرول – ایندول) که با نسبت 1 مول:1 مول از مونومرها سنتز شده، در بین مقادیر مربوط به لایه های پلی پیرول و پلی ایندول قرار گرفته است. با افزایش نسبت غلظت پیرول نسبت به ایندول در کوپلیمر، پیک پتانسیل به سمت مقادیر مثبت جابه جا می شود. طیف سنجی در جای فرا بنفش و مرئی هموپلیمرها و کوپلیمرها نشان دهنده حالت حد واسطی بین پلیمرها برای کوپلیمرها است. هموپلیمرها و کوپلیمرها توسط طیف سنجی زیر قرمز مورد مطالعه قرار گرفتند. بررسی نوارهای ارتعاشی و جابجایی های قابل توجه در این نوارها موید حضور پیرول و ایندول در پلی(پیرول- ایندول) است که نشان دهنده تشکیل کوپلیمر از دو مونومر می باشد. اندازه گیری مقاومت به روش در جای نشان دهنده آن است کوپلیمرها دارای رسانایی کمتری نسبت به پلی پیرول می باشد. یک مکانیسم کوپلیمریزاسیون برای دو ساختار ممکن کوپلیمر با توجه به فعالیت برابر برای مونومرهای رادیکال کاتیون ایندول و پیرول پیشنهاد شده است.

رفتار الکتروشیمیایی n,n,n,n-تترا متیل-p-فنیلن دی آمین (p-tmpd) در بافر های مختلف ( 10-1=phs) در مخلوط آب/اتانول (96/4) با کمک تکنیک های ولتامتری چرخه ای (cv) وکولومتری در پتانسیل ثابت (cpc) مورد مطالعه قرار گرفت. با کمک داده های ولتامتری، مکانیسم اکسیداسیون الکتروشیمیایی برای p-tmpd پیش بینی شده است. اکسیداسیون الکتروشیمیایی p-tmpd در حضور آریل سولفینیک اسیدها به عنوان نوکلئوفیل، در 10-1=phs در مخلوط آب/اتانول (96/4) با کمک cv و cpc مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان دادند که p-tmpd در دو مرحله تک الکترونی برگشت پذیر اکسید می شودو بعد از اکسایش به p-tmpd++، در واکنش افزایش مایکل با آریل سولفینیک ها شرکت می کند. بعد از سنتز محصولات خالص سازی و توسطir, 1h nmr, 13c nmr و msشناسایی شدند. همچنین، در سال های اخیر از نانو ذرات نقره در کاتالیزورها، مواد نوری، الکترونیکی و در سایر قسمت ها به دلیل خواص منحصر به فرد نقره در وابستگی ویژگی مغناطیسی و الکتریکی به اندازه ذرات، استفاده می شود.در این کار نشان داده شده است که روش الکتروشیمیایی دو پالسی یک روش مناسب، سریع و آسان برای تولید نانو ذرات نقره است. رسوب الکتروشیمیایی فلزات یک روش آسان و سریع برای تهیه نانو بلورهای فلزات بر روی سطح بزرگی از بسترهای رسانا است. خوشه های نقره از سیانید های موجود در الکترولیت بر سطح استیل زنگ نزن،رسوب داده می شود. تاثیر پارامترهای پالسی روش دو پالسی پتانسیواستاتیکی بر توزیع اندازه خوشه های نقره مورد مطالعه قرار گرفته است. نقره رسوب داده شده بر سطح استیل زنگ نزن با کمک xrd و sem آنالیز شد.

همو پلیمرهای آنیلین و ان متیل پیرول و و کو پلیمرهای آن ها با دو روش شیمیایی و الکترو شیمیایی سنتز شدند. کوپلیمرهای سنتزی از مونومرها و مخلوط مونومرها به نسبت های 1:1 ، 1:3 ، 1:9 ، 3:1 و 9:1 مول آنیلین - مول ان متیل پیرول در هر دو روش سنتز گردیدند. در روش پلیمریزاسیون اکسایشی شیمیایی از آمونیوم پراکسی سولفات به عنوان اکسیدان و هیدروکلریک اسید به عنوان دوپانت استفاده و در روش الکتروشیمیایی از اسید سولفوریک و لیتیم پرکلرات والکترود طلا استفاده شد. هموپلیمرها و کوپلیمرهای سنتز شده به روش شیمیایی با طیف سنجی uv-vis، طیف سنجی ft-ir، میکروسکوپ الکترونی روبشی semو روش چهار نقطه ای رسانایی سنجی (four point probe)مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین همو پلیمر ها و کوپلیمر هایی که با روش الکتروشیمیایی سنتز شده با ولتامتری چرخه ای (cyclic voltammetry) مورد مطالعه قرار گرفتند. رفتار طیف سنجی uv-vis کوپلیمرهایی که غلظت پلی آنیلین در آن ها بیشتر است بسیار مشابه با پلی آنیلین است. این رفتار در خصوص پلی ان متیل پیرول نیز صحیح است. طیف سنجی ft-ir ویژگی های باند ارتعاشی پلی آنیلین و پلی ان متیل پیرول و کوپلیمرهای آن ها را با تغییر قابل توجهی نشان داد و نتایج نشان می دهد که کوپلیمرها از مخلوط دو مونومر سنتز شده و خواصی حدواسط بین هموپلیمرها را دارد. رسانایی هموپلیمرها و کوپلیمرها نشان می دهد که رسانایی پلی آنیلین از پلی ان متیل پیرول بیشتراست و رسانایی کوپلیمرها با افزایش غلظت پلی آنیلین درکوپلیمر افزایش می یابد. نتایج ریخت شناسی نمونه ها در سنتز شیمیایی و الکتروشیمیایی تفاوت کمی در کیفیت نمونه ها را نشان می دهد. مطالعه ریخت شناسی کوپلیمرها ساختارهایی نسبتا" متفاوت در شکل ظاهری و اندازه ذرات از هموپلیمرها را نشان می دهد. نتایج حاصل شاید گویای آن باشد که کوپلیمرهایی که درصد بیشتری از یکی از مونومرها را دارا هستند، خواصی مشابه با هموپلیمر همان مونومر را نشان می دهند و کوپلیمر با نسبت 1-1 از آنیلین و ان متیل پیرول خواصی منحصر به فرد از خود بروز می دهد.

علم الکتروشیمی که در آن فرآیندهای وابسته به سطح مشترک الکترود – الکترولیت مورد بررسی قرار می گیرد، ابزار مناسبی برای مطالعه ترمودینامیکی و سینتیکی واکنشهای شیمیایی می باشد. با استفاده از تکنیکهای الکتروشیمیایی در پنجره های زمانی مختلف می توان انواع واکنشها و مکانیسم حاکم بر آنها را مطالعه کرد. در این پایان نامه اکسایش الکتروشیمیایی 4- مورفولینوآنیلین در حضور و غیاب نوکلئوفیل های مختلف به همراه مطالعات مکانیسمی صورت می گیرد و برخی ترکیبات آلی جدید، به روش الکتروشیمیایی سنتز می شوند. اکسیداسیون الکتروشیمیایی آمینهای آروماتیک فرایند کاملا پیچیده ای است و منجر به تولید محصولات مختلفی می شود که بستگی به ساختار و شرایط الکترولیز دارد و محصولات با تغییر شرایط محیط آزمایش مثل آبی یا ناآبی بودن محیط و همچنین اسیدی یا بازی بودن محیط تغییر می کنند. اکسایش الکتروشیمیایی 4- مورفولینوآنیلین در محیط آبی و درph های مختلف با استفاده از تکنیک ولتامتری چرخه ای مطالعه شده است. مطالعات مکانیسمی اکسایش الکتروشیمیایی 4- مورفولینوآنیلین به منظور سنتز تریمر جدیدی ازآن از طریق یک مکانیسم ecec با استفاده از ولتامتری چرخه ای و کولومتری انجام شده است. مشتقات سولفون به جهت خصوصیات شیمیایی و فعالیت های بیولوژیکی یکی از مهم ترین اهداف سنتزی در شیمی آلی به شمار می آیند. اخیرا از دی آریل سولفون ها به عنوان داروهای ضدسرطان، آنتی باکتری، ضدویروسی و درمان کننده hiv به طور گسترده استفاده می شود. به همین منظور اکسایش الکتروشیمیایی 4- مورفولینوآنیلین در حضور آریل سولفینیک اسیدها به منظور سنتز مشتقات جدیدی از سولفونامین ها بر اساس واکنش افزایشی شبه مایکل کینون-دی ایمین با آریل سولفینیک اسیدها بررسی شده است. ترکیبات شامل حلقه پیریمیدین نقش مهمی را در تعداد زیادی از سیستمهای بیولوژیکی بازی می کنند، به عنوان مثال این ترکیبات در ساختمان اسیدهای نوکلئیک، ویتامین ها، کوآنزیم ها و آنتی بادیها وجود دارند. مطالعه سینتیکی و مکانیسمی اکسایش 4- مورفولینوآنیلین و n,n-دی آلکیل پارا فنیلن دی آمین ها در حضور باربیتوریک اسیدها بررسی شده است و ثابت سرعت هموژن مشاهده شده (kobs) واکنش پارا کینون-دی ایمین ها با باربیتوریک اسیدها با مقایسه ولتاموگرام های چرخه ای تجربی با ولتاموگرام های شبیه سازی شده محاسبه شده است و بزرگی kobs به طبیعت گروههای استخلافی روی حلقه آنیلین، نوع باربیتوریک اسید و ph محلول ربط داده شده است. به دلیل تفاوت در نحوه اکسیداسیون 4- مورفولینوآنیلین در محلولهای آبی و ناآبی و اینکه تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر اکسیداسیون این مولکول در حلالهای ناآبی ثبت نشده است و همچنین اهمیت خواص حلال برروی مکانیسم واکنش و فرایند انتقال الکترون، اکسایش الکتروشیمیایی 4- مورفولینوآنیلین در محلولهای ناآبی بررسی شده است. اکسایش الکتروشیمیایی 4- مورفولینوآنیلین در شش حلال استونیتریل، استون، نیترومتان، دی متیل سولفوکسید، دی متیل فرمامید و تتراهیدروفوران مورد مطالعه قرار گرفته است، و اثر خواص این حلالها بر پتانسیل اکسایش 4- مورفولینوآنیلین بررسی شده است. همچنین اثرات حلال روی اولین مرحله انتقال الکترون هتروژن مطالعه شده و مقادیر ثابت سرعت انتقال الکترون هتروژن (ks) با بکارگیری روش شبیه سازی دیجیتالی تعیین شده است. پیوند دی سولفید یک پیوند کووالانسی است که معمولا بوسیله جفت شدن دو گروه تیولی تشکیل می شود و از نقطه نظر سنتزی و بیولوژیکی مهم می باشد. پیوند دی سولفید یک جزء ضروری در ترکیبات فعال بیولوژیکی برای تثبیت و پایدارسازی پروتئین ها و پپتیدها محسوب می شود. همچنین دی سولفیدها واکنشگرهای مهمی در سنتزهای آلی نیز محسوب می شوند. در فصل آخر پایان نامه با یک پروسه ساده، تک مرحله ای و بدون استفاده از معرف، دی سولفیدهای جدیدی سنتز شده است. اکسایش الکتروشیمیایی 4- مورفولینوآنیلین در حضور 2-sh- بنزازول ها به منظور سنتز دی سولفیدهای جدید بررسی شده است.

الکتروشیمی ابزار مناسبی برای مطالعه واکنش های شیمیایی است. هدف اصلی مطالعات الکتروشیمیایی، مشخص کردن توالی واکنش های شیمیایی و الکتروشیمیایی است، که در نزدیک سطح الکترود رخ می دهد. با استفاده از تکنیکهای الکتروشیمیایی در پنجره های زمانی مختلف می توان سینتیک و ترمودینامیک انواع واکنشها و مکانیسم حاکم بر آنها را مطالعه کرد. در این پایان نامه اکسایش الکتروشیمیایی 1- (4- (4- هیدروکسی فنیل) پیپرازین-1- ایل) اتانون در حضور و غیاب نوکلئوفیل های مختلف به همراه مطالعات مکانیسمی صورت می گیرد و برخی ترکیبات آلی جدید به روش الکتروشیمیایی سنتز می شوند. اکسایش الکتروشیمیایی 1-(4- (4- هیدروکسی فنیل) پیپرازین-1- ایل) اتانون در محیط آبی و درph های مختلف با استفاده از تکنیک های ولتامتری چرخه ای و کولومتری مطالعه می شود. همچنین اکسایش الکتروشیمیایی 1-(4- (4- هیدروکسی فنیل) پیپرازین-1- ایل) اتانون در محیط استونیتریل خشک و در حضور غلظت های مختلف آب بررسی می شود. در فصل سوم پایان نامه اکسیداسیون الکتروشیمیایی 1- (4- (4- هیدروکسی فنیل) پیپرازین-1- ایل) اتانون (1) در حضور آریل سولفینیک اسیدها به عنوان نوکلئوفیل در محلول آبی با 0/2ph= با استفاده از تکنیک های ولتامتری چرخه ای و کولومتری در پتانسیل ثابت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این بخش نشان داد که پارا کینون ایمین حاصل از اکسیداسیون الکتروشیمیایی 1- (4- (4- هیدروکسی فنیل) پیپرازین-1- ایل) اتانون (1) در حضور آریل سولفینیک اسیدها در یک واکنش افزایش 1و4 مایکل با مکانیسم ec وارد می شود و مشتقات جدیدی از 1- (4- (4-هیدروکسی-3- (فنیل سولفونیل)پیپرازین-1-ایل )اتانون را تولید می کند. اکسایش الکتروشیمیایی 1- (4- (4- هیدروکسی فنیل) پیپرازین-1- ایل) اتانون در حضور مشتقات ایندول در فصل چهارم مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشاندهنده تشکیل مشتقات جدیدی از ایندول با رزونانس بالا و گزینش پذیری فضایی در حمله نوکلئوفیلی طی مکانیسم های ecece و ecc شامل ِاکسیداسیون الکتروشیمیاییِ 1- (4- (4- هیدروکسی فنیل) پیپرازین-1- ایل) اتانون، واکنش افزایشی مایکل، اکسیداسیون محصول و واکنش هیدرولیز است. در فصل پنجم فرآیند اکسیداسیون الکتروشیمیایی 1- (4- (4- هیدروکسی فنیل) پیپرازین-1- ایل) اتانون در حضور 4- هیدروکسی کومارین و 6- متیل -4- هیدروکسی کومارین بررسی شده است. نتایج نشان می دهند که پاراکینون ایمین تولید شده در سطح الکترود وارد واکنش افزایشی 1و4 مایکل با 4- هیدروکسی کومارین و 6- متیل -4- هیدروکسی کومارین شده و بعد از واکنش هیدرولیز مشتقات جدیدی از کومارین ها سنتز می شوند. اکسایش الکتروشیمیایی 4- (پیپرازین-1-ایل) فنول ها و استامینوفن در حضور 4- هیدروکسی- 1- متیل کوئینولون به عنوان نوکلئوفیل به منظور سنتز ترکیبات آلی جدید و بررسی واکنش هیدرولیز پاراکینون-ایمین های تولید شده در فصل ششم بررسی می شود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که الکتروفیل های حاصل از اکسیداسیونِ 4- (پیپرازین-1-ایل) فنول ها و استامینوفن با 4- هیدروکسی-1-متیل -2- (1 هیدروژن) کوئینولون وارد واکنش افزایشی 1 و4 مایکل می شوند. در این بخش از پایان نامه مشتقات تک استخلافی و دو استخلافی از پارا بنزوکینون ها سنتز می شوند. اکسایش الکتروشیمیایی 1-(4- (4- هیدروکسی فنیل) پیپرازین-1- ایل) اتانون در حضور 2-مرکاپتو بنزازول ها به منظور سنتز ترکیبات آلی جدید بررسی می شود. همچنین اکسیداسیونِ 1 (4- (3 و 5- بیس(بنزوتیازول-2- ایل تیو-) 4-هیدروکسی فنیل (7a) در حضور پارا تولوئن سولفینیک اسید با استفاده از تکنیک ولتامتری چرخه ای و کولومتری در پتانسیل کنترل شده مطالعه و مکانیسم احتمالی برای اکسیداسیون (7a) در حضور پارا تولوئن سولفینیک اسید ارائه می شود. در فصل 8 پایان نامه نیز الکتروپلیمریزاسیون ایندول در سه مایع یونی با آنیونهایی با اندازه متفاوت، مطالعه و تاثیر اندازه آنیونهای دوپانت در سرعت رشد فیلم پلیمری و همچنین هدایت آن بررسی می شود. همچنین نتایج با فیلم پلی ایندول سنتز شده در حلال استونیتریل مورد مقایسه قرار می گیرند.

پلی آنیلین، پلی آنیلین/تیتانیوم دی اکسید، پلی آنیلین/روی اکسید و نانو کامپوزیت پلیمری رسانای جدید پلی آنیلین/تیتانیوم دی اکسید+روی اکسید بوسیله الکتروپلیمریزاسیون درجا روی سطح الکترود طلا سنتز شده اند. پلی آنیلین و فیلم های نانو کامپوزیتی توسط تکنیک ولتامتری چرخه ای، اسپکتروسکوپی ft-ir ، اندازه گیری مقاومت درجا، اسپکتروسکوپی uv-vis درجا و میکروسکوپ های الکترونی روبشی و عبوری بررسی شدند. اختلاف بین پیک های کاتدی و آندی سه زوج ردوکس برای پلی آنیلین و فیلم های نانو کامپوزیتی پلیمری بدست آمده است. در طول اسکن کاتدی و آندی، جابه جایی پتانسیل برای نانو کامپوزیت های پلیمری مشاهده شده است. پیک های ft-ir پلی آنیلین به سمت طول موج های کوتاهتر در نانو کامپوزیت های پلیمری جا به جا شده اند. این اثر به برهمکنش نانوذرات tio2 ، zno وtio2+zno با زنجیره ی پلیمری پلی آنیلین نسبت داده شده است. تفاوت های عمده ای بین مقاومت درجای پلی آنیلین و فیلم های نانو کامپوزیتی بدست آمده است. مقاومت فیلم هایpan/tio2 pan/zno و pan/tio2+zno کوچکتر از فیلم پلی آنیلین بدست آمده است. طیف uv-vis درجای فیلم های پلی آنیلین و نانوکامپوزیت های پلیمری مطالعه شد که نتایج، خواص اسپکتروسکوپی حدواسطی را بین پلی آنیلین و فیلم های نانو کامپوزیتی پلیمری نشان می دهد. آنالیز ریخت شناسی پلی آنیلین و فیلم های نانو کامپوزیتی مورد بررسی قرار گرفته است. تصاویر sem و tem نانوکامپوزیت ها پیشنهاد می کند که نانو ذرات نیمه رسانای غیر آلی با پلیمر رسانای آلی ترکیب شده اند که نهایتاً منجر به اصلاح ریخت شناسی فیلم ها به طور عمده شده اند.

رنگدانه های آزو ترکیباتی با ساختارهای متنوع که حداقل دارای یک پیوند نیتروزن-نیتروزن (n=n) هستند. در این ترکیبات گروه های آزو معمولا به حلقه های بنزن و نفتالن متصل هستند، اما می توانند به هتروسیکل های آروماتیک یا گروه های آلیفاتیک قابل انوله شدن نیز متصل شوند. این گروه های جانبی برای ایجادرنگ در رنگدانه هالازم هستند. و روی شدت و ضعف رنگ رنگدانه تاثیر می گذارند. علیرغم گزارش های زیادی که در مقالات در مورد سنتز شیمایی ترکیبات آزو وجود دارد. درباره ی سنتز و مطالعه الکتروشیمیایی این ترکیبات گزارشی در دسترس نیست.. اهمیت این ترکیبات از یک طرف و نبود اطلاعات الکتروشیمیایی از سوی دیگر، مارا برآن داشت که اکسایش الکتروشیمیایی n,n-دی آلکیل پارافنیلن دی آمین ها را در محلول های بازی و با استفاده از ولتامتری چرخه ای وکولومتری پتانسیل کنترل شده مورد برسی قرار دهیم. اطلاعات ولتامتری نشان داد که کینون-دی ایمین تولید شده به روش الکتروشیمیایی در واکنش افزایش مایکل با ملکول آغازین (n,n-دی آلکیل پارافنیلن دی آمین) و از طریق مکانیسم ece ترکیبات آزوی مربوطه را تولید می کند. در این کار دو ترکیب آزوی جدید با بهره های بالادر محلول های آبی بدون معرف ها وحلال های سمی در الکترود کربن با استفاده از روش های جدید سازگار با محیط زیست به دست آمده اند. علاوه براین در قسمت دیگراز کار ، اکسایش الکتروشیمیایی n,n-دی متیل پارافنیلن دی آمین در حضور تری فنیل فسفین به عنوان یک نوکلئوفیل در حلال های آب/استونیتریل (40/60) با استفاده از ولتامتری چرخه ای و کولومتری پتانسیل کنترل شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مشتقات کینون-دی ایمین حاصل از اکسایش n,n-دی متیل-پارافنیلن دی آمین در یک واکنش افزایش رزونانسی با تری فنیل فسفین از طریق یک مکانیسم ec شرکت می کند، و مشتقات ارگانوفسفر مربوطه را تبدیل می شود. دراین کار ما ترکیب ارگانوفسفر جدید را با بازده بالا با استفاده از اکسایش الکتروشیمیایی .پتانسیل کنترل شده در الکترود کربن در سل دو جداره تولید کردیم.

سنتـز الکـتروشیمیـایی، اسپکـتروالکـتروشیمیـایی درجا و سـرعت رشد پـلیمرهـای رسانـا پـلی پیـرول و پـلی ان متیل پیرول بر سطح الکـترود های طلا و ایندیم تین اکـسید معمولی و اصلاح شده با تک لایه های خودآرای آلفا سیکلودکسترین تیول دار شده مورد بررسی قرار گرفته است. فیلم های پلیمری با استفاده از ولتامتری چرخه ای، اسپکتروسکوپی مرئی – فرابنفش درجا، اندازه گیری رسانایی درجا و میکروسکوپ الکترونی روبشی توصیف شده است. مرتبه ی واکنش الکتروپلیمریزاسیون با در نظر گرفتن غلظت پلی پیرول و پلی ان متیل پیرول به ترتیب برابر 73/0 و 81/0 و با در نظر گرفتن مقدار پلیمر رشد کرده برای پلی پیرول و پلی ان متیل پیرول به ترتیب 61/0 و 64/0 می باشد. نتایج سینتیکی نشان می دهند که سرعت رشد پلی پیرول سریع تر از پلی ان متیل پیرول می باشد. به هر حال سرعت رشد پلیمریزاسیون برای پلیمر های سنتز شده بر سطح الکترود های طلا اصلاح شده با تک لایه های خودآرا آهسته تر از سرعت رشد پلیمریزاسیون برای پلیمر های سنتز شده بر سطح الکترود هـای طلا معمولی می باشد. اندازه گیری رسانایی درجا فیلم هـای پلیمری سنتز شده بر سطح الکـترود های طلا اصلاح شده با تک لایه های خودآرا نشان می دهند که رسانایی کمتری نسبت به فیلم های پلیمری سنتز شده بر سطح الکترود های معمولی طلا دارند. اسپکتروسکوپی مرئی – فرابنفش درجا فیلم های پلیمری سنتز شده بر سطح الکترود های ایندیم تین اکسید اصلاح شده با تک لایه های خودآرا باند های جذبی مشخصی را نشان می دهند. میکـروسکوپ روبشی الکترونی نشان می دهد که آلفـا سیکـلودکـسترین تیـول دار شده می تواند به عنوان الگـو های مولکولی برای فرایند الکـتروپلیمریزاسیون پلی پیرول و پلی ان متیل پیرول عمل کنند.

الکتروپلیمریزاسیون و کوپلیمریزاسیون ارتو و پارا آمینوفنول با نسبت های مونومری (1:1)، (3:1) و (1:3) در محلول اسید سولفوریک 5/0 مولار با روش ولتامتری چرخـه ای و با اعمال پتانسیل 20/0- ولت تا 95/0 ولت و با سرعت اسکن 50 میلی ولت بر ثانیه بر روی الکترود طلا انجام شد. هموپلیمر ها و کوپلیمر ها ی بدست آمده با ولتامتری چرخه ای ((cv، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، اندازه گیری مقاومت به روش درجای، طیف سنجی فرابنفش و مرئی و طیف سنجی زیر قرمز توصیف شدند. مطالـعات ولتامتری چرخه ای نشان می دهد که سیکل اول پتانسیل برای ارتو و پارا آمینوفنول و ارتو + پارا آمینوفنول در مقادیر مختلفی از پتانسـیل واقع می شود. نتایج کوپلیمریزاسیون الکتروشیمیایی ارتو و پارا آمینوفنول بیان کننده آن است که ولتاموگرام های فیلم های کوپلیمری رشد کرده روی سطح الکترود با فیلم های هموپلیمری متفاوت است و به شدت به مقادیر مونومر ها در کوپلیمر ها بستگی دارد. اندازه گیری مقاومت به روش درجای از 20/0- تا 95/ ولت در مقابل با افزایش نسبت غلظتی ارتو به پارا آمینوفنول کاهش می یابد. کمترین مقاومت پلی ارتو آمینوفنول مشاهده شده در پتانسیل 05/0 تا 35/0 ولت قرار دارد که کمتر از15/0 از مرتبه ده تایی در مقایسه با پلی پارا آمینوفنول می باشد. برای کوپلیمر ها کمترین مقدار مقاومت در محدوده 20/0 تا 40/0 ولت مشاهده می شود. نتایج طیف های uv-vis درجا و ft-ir هموپلیمر ها وکوپلیمر ها نشان دهنده ی رفتار اسپکتروسکوپی حدواسط هموپلیمرو کوپلیمر ها می باشد. نتایج میکروسکوپ الکترونی روبشی sem اختلافات اساسی بین وضعیت ظاهری هموپلیمر ها و کوپلیمر ها است.