روش تحقیق: در تحقیق حاضر، روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و از شاخه تحقبقات میدانی میباشد. جامعه آماری شامل تمامی افراد ساکن در محیط های شهری استان کردستان بود. حجم نمونه برآورد شده با توجه به مطالعات پیشین، 187 نفر می باشد که در چهار گروه الف-افراد ساکن در اطراف اماکن و فضاهای ورزشی ب- افراد غیر ساکن در اطراف اماکن و فضاهای ورزشی ج- مربیان و ورزشکاران د- مدیران و مسئولین اماکن و فضاهای ورزشی به نسبت مساوی و به صورت تصادفی از شهرهای سنندج، سقز، مریوان، دیواندره، بانه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته بود که دارای 28 گویه در زمینه چهار بعد اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و فرهنگی بود و پایایی آن از طریق آلفای کرنباخ 0/91 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری t تک متغیره استفاده شد. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که اماکن و فضاهای ورزشی بر محیط شهری از بعدهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اثر مثبت ( t>0/00وp<0/05)و از بعد زیست محیطی اثر منفی دارد( t<0/00وp<0/05). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، همه کسانی که در این زمینه تحقیق انجام داده اند به این نتیجه رسیده اند که وجود اماکن و فضاهای ورزشی ممکن است تأثیرات زیادی بر محیط شهری بگذارد. حال این تأثیرات میتواند مثبت یا منفی باشد.