این پژوهش با هدف بررسی «میزان آشنایی دبیران دوره ی راهنمایی شهر همدان با روش های تربیت اسلامی در سال تحصیلی 92-1391» صورت گرفته است. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه ی آماری این تحقیق شامل کلیه ی دبیران زن و مرد دوره راهنمایی شهر همدان می باشد که در سال تحصیلی 92-1391 در این دوره مشغول به تدریس بوده اند و تعداد کل آنها در دو ناحیه آموزشی مشتمل بر 1069 نفر(شامل 602 نفر زن و 467 نفر مرد) بوده است. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه تحقیق برابر با 282 نفر محاسبه گردیده و 159نفر زن و 123 نفر مرد براساس روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ی محقق ساخته ی 60 سوالی در زمینه ی سنجش میزان آشنایی با روش های تربیت اسلامی می باشد. برای سنجش روایی ابزار از روش سنجش محتوایی استفاده شده و برای سنجش پایایی از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده که میزان آن 96/0 محاسبه گردیده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از شاخص های آمار توصیفی شامل؛ فراوانی، درصد، درصد تراکمی، میانگین و آزمون استنباطی t تک گروهی، t گروه های مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است. مهم ترین نتایج تحقیق به شرح زیر است: میزان آَشنایی دبیران دوره ی راهنمایی شهر همدان با روش های تربیت اسلامی در حد خیلی زیاد بوده است. میزان آشنایی دبیران دوره ی راهنمایی شهر همدان با روشهای تربیتی اسلامی اعطای بینش، تغییر موقعیت، تکلیف به قدر وسع، تغافل و توبه در حد زیاد بوده است. همچنین میزان آشنایی دبیران زن و مرد با هم متفاوت بوده و دبیران زن بیشتر از دبیران مرد با روشهای تربیتی اسلامی آشنایی داشته اند. بین میزان آشنایی دبیران رشته های مختلف دوره ی راهنمایی با روش های تربیت اسلامی در بعد کلی و ابعاد چهارگانه آن یعنی روش اعطای بینش، روش تغییر موقعیت، روش تکلیف به قدر وسع و روش تغافل تفاوت معنادار وجود دارد اما در روش توبه تفاوت معناداری با یکدیگر ندارند. کلیدواژه ها: « تربیت اسلامی، روش ها، آشنایی، دبیران راهنمایی. »