گردشگری یکی از واقعیت های اقتصادی، اجتماعی انکار ناپذیر دنیای کنونی ماست. این فعالیت پاسخی است به نیاز های درونی انسانها جهت تمدد اعصاب، استراحت، آشنایی با فرهنگ ها و بهره-مندی از زیبایی ها. ولی باید توجه داشت که گردشگری یک نظام پیچیده ای است که رقابت در عرصه آن بدون انجام تمهیدات لازم و بدون درک نیاز ها و اقتضائات آن غیر ممکن خواهد بود. چرا که توسعه گردشگری مستلزم نگرشی جامع و سیستماتیک به همه عناصر تشکیل دهنده آن و روابط متقابل مبدأ و مقصد می باشد. گردشگری روستایی یکی از شاخه های صنعت گردشگری است، که با توجه به ظرفیت های طبیعی و فرهنگی موجود در روستا ها، می تواند نقش مهمی در تجدید حیات روستا ها، ایجاد اشتغال و درآمد برای روستائیان، حفاظت از میراث طبیعی، تاریخی و فرهنگی و در نهایت توسعه ی یکپارچه و پایدار روستایی داشته باشد. هدف این تحقیق، برسی عوامل موثر بر گرایش ها و میزان حمایت ساکنین از توسعه گردشگری در نواحی روستایی بخش سلطانیه می باشد. این تحقیق به لحاظ روش از نوع پیمایشی مبتنی بر استفاده از پرسشنامه می باشد. جامعه آماری به دو گروه خانوارهای ساکن وگردشگران ورودی به منطقه تقسیم و از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی با حجم نمونه 190 نفر (روش کوکران) استفاده شد. به منظور تحلیل متغیرهای مورد مطالعه، با استفاده از نرافزار spss و روش های آماری همبستگی، رگرسیون و آزمون های آماری ناپارامتریک استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که که بین افزایش فاصله از کانون گردشگری منطقه (شهر سلطانیه) و میزان حمایت ساکنین از توسعه گردشگری رابطه معناداری وجود دارد بدین صورت که با افزایش فاصله از کانون میزان حمایت ساکنین نیز کاهش می یابد. بطوری که جوامعی که نزدیک به کانون گردشگری منطقه بوده از منافع حاصل از گردشگری متنفع شده بنابراین نگرش مثبت تری نسبت به جوامع دور تر اند و هنوز از آثار و منافع توسعه گردشگری سودی نبرده اند دارند.