ماری مزمن انسدادی ریه از اصلی ترین بیماریهای انسدادی مجاری تنفسی است که با تنگ شدن مجاری هوایی مشخص می شود. این انسداد کاملا برگشت پذیر نیست و معمولا پیش رونده بوده و مرتبط با پاسخ التهابی غیرطبیعی ریه ها به اجسام خارجی یا گازهای خطرناک همراه می باشد. در معرض دود سیگار بودن از مهمترین شاخصه های تاریخچه ای در تفریق بیماری انسدادی مزمن ریه، از دیگر بیماریهای انسدادی ریه است. این بیماری بسته به ویژگیهای آناتومیکی و فیزیولوژیکی انسان و حیوان، در گونههای مختلف علایم بالینی متفاوتی دارد. علایم مشترک در اکثر گونهها عبارتند از سرفه، تولید بیش از حد خلط و موکوس، آمفیزم و انسداد کامل مجاری تنفسی. در این تحقیق از گربه برای بررسی روند استفاده شد. در مقالات مطالعه شده، از حیواناتی نظیر سگ، موش صحرایی و خوکچه هندی، جهت بررسی روند copd 3 این بیماری استفاده شده است. اما در هیچ یک از این مقالات از گربه برای بیماری مذکور، استفاده نشده است. برای این 2 کیلوگرم به 3 گروه 5 تایی تقسیم گردیدند: 1- گروه کنترل 2- گروه /5-3/ منظور 15 گربه نر با میانگین وزنی حدود 5 القائی) بعلاوه درمان با تیوتروپیم. برای ایجاد این copd) القائی) 3- گروه در معرض سیگار copd) در معرض سیگار بیماری در هر یک از گربه ها از محفظه ای شیشه ای که برای این کار طراحی شده است، استفاده شد. در این تحقیق از سیگار تجاری موجود در بازار استفاده شد. سیگار ها در قسمت تعبیه شده در محفظه شیشه ای قرار گرفته و گربه ها در 10 دقیقه قرار گرفتند. پس از آن در روز پنجم - معرض دود سیگار به مدت 4 روز، مجموعا 190 نخ سیگار با فواصل 5 گربه ها بیهوش گردیده و پس از جدا نمودن نای، نمونه نایی (تراشه) در درون محلول کربس قرار گرفته و به آزمایشگاه انتقال داده شد. جهت بررسی انقباضات عضله نایی، زنجیرههای تراشه نایی در درون دستگاه حمام بافتی قرار داده شد و 10 (هفت غلظت) بررسی گردید.

بیماری مزمن انسدادی ریه یک بیماری پیش رونده است که با انسداد مجاری هوا و تخریب پارانشیم ریه مشخص می شود. عوامل متعددی چون سیگار، گرد و خاک، ژنتیک و عفونت از جمله عوامل خطر آن هستند. سیستم دفاعی از سه راه در برابر ذرات آسیب زا از بدن محافظت می کند. نخست راه سلولهای پوششی است. راه بعدی دفاع سلولهای التهابی و نهایتا راه دفاع اختصاصی است. استرس اکسیداتیو عامل ایجاد کننده تغییرات آسیب شناختی است. پاسخ های التهابی ایمنی ذاتی و اکتسابی ، سلولهای التهابی، میانجی های التهابی، عدم تعادل پروتئاز-آنتی پروتئاز و استرس اکسیداتیو عوامل موثر در آسیب زایی بیماری هستند. برای مطالعه روند بیماری بخصوص در مبتلایانی که استعمال دخانیات را در تاریخچه خود دارند، از حیوانات به عنوان مدلی برای ارزیابی بیماری استفاده می شود.. برای مطالعه بیماری می توان بحث آسیب و تغییرات بافتی و بیوشیمیایی و خون شناسی را در سه قالب مجزا نمود: فاز حاد و التهابی، فاز تغییر پاسخ دهی (remodeling) و فاز مزمن و فرساینده بیماری.. التهاب اولیه ناشی از دود سیگار با افزایش پاسخ التهابی بدن همراه است که با پیشرفت روند بیماری و طولانی شدن قرار گیری در معرض دود، این پاسخ التهابی خود باعث تخریب ریوی و تنگی مجاری خواهد شد. دسته داروهای مختلفی در درمان این بیماری استفاده می شود که می توان به کورتیکواستروئیدها، متیل گزانتین ها، بتا آدرنرژیک ها و آنتی کولینرژیک ها اشاره نمود. برای مطالعه این بیماری در این پژوهش از گربه به عنوان مدل حیوانی برای القا و مطالعه ی فاز حاد بیماری استفاده شد. بدین منظور چندین گربه از نقاط مختلف شهر تبریز جمع آوری و پس از معاینه اولیه و عدم وجود ضایعات، 13 گربه واکسیناسیون شده و پس از دریافت قرص ضد انگل، وارد قفس شدند. پس از 10 روز دوره وفق پذیری، این گربه ها به 3 گروه (3گربه به عنوان شاهد، 5 گربه به عنوان بیمار و 5 گربه به عنوان درمان )تقسیم شدند. برای 4 روز گربه ها در معرض 190 نخ سیگار در چمبر تعبیه شده بودند. روز پنجم ابتدا گربه ها بیهوش شده، نمونه خونی گرفته می شد و سپس حیوان راحت می شد (exsanguinations). پس از آن مایع شستشوی برونشی-آلوئولی(balf) و مقاطع بافتی اخذ می شد. در بررسی خون شناسی، حجم متراکم سلول های خونی به روش میکروهماتوکریت، سطح پروتئین تام پلاسما به روش بیوره و فیبرینوژن پلاسما به روش ترسیب و هموگلوبین خون به روش سیانوهموگلوبین اندازه گیری شد. تعداد سلولهای قرمز خون، سلولهای سفید خون و تعداد تفریقی سلولهای سفید خون با لام نئوبار شمارش شد. در بررسی بیوشیمیایی آزمایشات روی سرم، پلاسما، balf و عصاره بافتی نای و ریه انجام شد. اندازه گیری پروتئین تام به روش لوری، لیپیدپراکسیداسیون به روش mda و قدرت آنتی اکسیدانی به روش احیای آهن(frap) صورت پذیرفت. در بررسی مقاطع بافتی نسبت سلولهای موکوسی به سروزی غدد زیر مخاطی، شاخص reid و وضعیت آسیب شناختی مقاطع ریه و نای مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در گروه بیمار نسبت به گروه شاهد تغییرات بافتی، بیوشیمیایی و خون شناسی، همگی حکایت از القای فاز حاد و بروز التهاب داشت. از طرفی با بررسی نتایج مربوط به گروه درمان، تاثیرات ضد التهابی داروی تیوتروپیوم مشخص و بارز بود. با بررسی نتایج حاصله می توان نتیجه گرفت که پاسخ های التهابی بدن تا چند روز اول می تواند جلوی سموم ناشی از دود سیگار را بگیرد اما با پیشرفت بیماری، این پاسخ خود باعث آسیب زایی به بافت ها و مزمن شدن بیماری شده، کاهش ظرفیت تنفسی را به دنبال خواهد داشت. داروی تیوتروپیوم با تاثیرات ضد التهابی خود باعث کاهش روند التهاب و به تعویق افتادن تخریب بافتی می شود همچنین جلوی تاثیرات مخرب سلولهای التهابی بالاخص نوتروفیل ها و ماکروفاژها که با آزاد سازی مدیاتورها و آنزیمهایی چون الاستاز، بافت زمینه را هضم می کنند می شود

سرطان در سگ ها به طور معمول رخ می دهد و نیازمند توجه فوری و قاطع دامپزشک می باشد. بدلیل پیشرفت در بهبود مراقبت های دامپزشکی، سگ ها تا سنین بالا زندگی می کنند که باعث شیوع بالای انواع سرطان ها در این زمان می شود. سرطان امروزه علت بیماری های منجر به مرگ در سگ ها به شمار می رود و به همین ترتیب اهمیت زیادی در جامعه بدست آورده است. فاکتورهای محیطی و ژنتیکی (آلودگی هوا، آلودگی آب، عوامل عفونی و پرتوهای یونیزه و غیریونیزه و بویژه هورمون ها و داروها، خطرات شغلی و فاکتورهای خطرساز مربوط به زندگی مثل رژیم غذایی) تاثیر زیادی روی وقوع زمان سرطان دارند. بنابراین امروزه تاکید بیشتری برروی توسعه یادگیری درباره فاکتورهای ژنتیکی و محیطی است که در سرطان های سگ سانان روی تغییرات سلولی و مولکولی تاثیر دارند. تومورهای پستان سگ سانان نصف تومورهای سگ های ماده را شامل می شود که تقریبا 50-40? از آنها به صورت بدخیم رخ می دهد، هدف از اجرای این طرح بررسی میزان موتاسیون های رخ داده در اگزون شماره یک از ژن p53در تومورهای بافت پستان سگ به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز(pcr) و تعیین توالی آنها بوده است. بمنظور اجرای این پروژه تعداد 26 نمونه بلوک پارافینه شده بافت تومور پستانی مربوط به آرشیو بخش پاتولوژی دانشکده دامپزشکی تبریز، مورد استفاده قرار گرفت. لام های تهیه شده از بلوک های پارافینه، به وسیله دستگاه میکروسکوپ نوری olympus-ch30 (ساخت ژاپن)، مربوط به بخش پاتولوژی دانشکده دامپزشکی تبریز، به منظور تایید وجود تومور و تشخیص نوع تومور، مورد مشاهده قرار گرفتند و تصاویر مربوط به لام ها، بوسیله دوربین olympus dp12,u-tvo.5xc-2(japan). تهیه شد. پس از برش و استخراج dna به 2 روش جوشاندن و استفاده از کیت ژل سیلیکا و پس از ارزیابی غلظت dna موجود، با روش pcr و تعیین توالی dna مورد بررسی قرار گرفت. پس از تکثیر بخشی از ژن p53، محصول واکنش زنجیره ای پلیمراز، تعیین توالی شد. این محصول با وزن حدود 500 جفت باز به روش 2طرفه سنجر تعیین توالی شد. نتایج سکانس کردن با استفاده از نرم افزارهای blast مورد جستجوی همانندی نوکلئوتیدی قرار گرفت. نتایج حاکی از شباهت بسیار زیاد توالی های بدست آمده با بخشی از ژن p53 ثبت شده در بانک جهانی ژن می باشد. توالی های بدست آمده به شکل in silico مورد ترجمه قرار گرفت و نتایج همانندی توالی اسیدهای آمینه، توسط نرم افزارهای موجود در سایت expasy مورد مقایسه قرار گرفت. در تمامی نمونه ها یک موتاسیون به شکل اضافه شدن یک توالی ممتد 27 اسیدآمینه ای در فاصله بین اسید آمینه های 30-57، مشخص شد.

تومورهای پستانی یکی از شایع ترین تومور ها در بین سگ های ماده بوده و 70 درصد از تومور های سگ های ماده را شامل می شود. هورمونهای استروژن و پروژسترون در ایجاد تومورهای پستانی سگ نقش داشته و لذا در صورت اواریو هیسترکتومی (ohe) قبل از شروع اولین فحلی، خطر ابتلا به تومور های پستانی در سگ تنها 5/0% بوده، در حالیکه این احتمال بعد از اولین و دومین فحلی به ترتیب به 8% و 26% افزایش یافته و بعد از سومین فحلی، ohe هیچ تاثیری در بروز تومورهای پستانی سگ ندارد. گیرنده استروژنی آلفا (er?) و گیرنده پروژسترون (pr) در سگهای با تومورهای خوش خیم شایعتر بوده و با افزایش درجه بدخیمی تومور، میزان آنها کاهش می یابد. گیرنده استروژنی بتا (er?) نیز در تومورهای پستانی خوش خیم در انسان بیشتر بوده ولی در تومورهای پستانی سگ اطلاعات بسیار کمی در این رابطه وجود دارد. نقش er? به طور همزمان با er? و pr در تعیین پیش آگهی تومورهای پستانی سگ ها و ارتباط آنها با درجه بدخیمی این تومورها مشخص نیست. لذا در این تحقیق ضمن بررسی بیان گیرنده های er?، er? و pr در تومورهای پستانی سگ با استفاده از روش ایمنوهیستوشیمی، همبستگی بروز گیرنده er? با er? و pr و ارتباط آنها با در جه بدخیمی تومورها و مدت زمان زنده ماندن بیماران نیز مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه ما، در همه سگ های زنده به طور همزمان هر دو گیرنده er? و pr همراه با گیرنده er? بروز یافتند که می تواند حاکی از نقش مفید بروز همزمان این گیرنده ها در ماندگاری بیماران باشد. نتایج مطالعه کنونی نشان می دهد که افزایش بیان er? با بقاء بهتر بیماران مبتلا به تومور پستانی به خصوص در تومورهای مثبت از نظر er? و pr در ارتباط است. تومورهای پستانی که هیچ کدام از گیرنده های استروژنی آلفا و پروژسترونی در آنها بروز نیافته است به طور کلی دارای پیش آگهی ضعیف و عدم پاسخ به درمان با داروی تاموکسی فن می باشند. لذا امید آن است که در آینده نزدیک با القای بیان er? در بیماران منفی از نظر بروز گیرنده های er? و pr قدم مفیدی در درمان این بیماران برداشته شود.: ت

تومور های پستانی، شایع ترین تومور های بدخیم در سگ های ماده بوده و پس از نئوپلاسم های پوست، دومین نئوپلاسم شایع در سگ ها محسوب می گردد. میزان موارد ابتلاء سالانه آن در دنیا در حدود000,100/198 تخمین زده می شود. رخداد کلی نئوپلاسم های پستان در سگ 4%-3% گزارش شده است. بر طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، تومورهای پستانی به 6 دسته کارسینوم، سارکوم، کارسینوسارکوم، تومورهای خوش خیم، تومورهای طبقه بندی نشده و دیسپلازی خوش خیم تقسیم بندی می شوند. فاکتور رشد شبه انسولینی نقش مهمی را در تنظیم رشد سلولی، تمایز و آپوپتوز دارا می باشد. این مولکول در تکامل و تنظیم بسیاری از بافت ها از جمله بافت پستانی دارای اهمیت بوده و ممکن است در فرایند سرطان زایی دارای نقش باشد. با عنایت به پژوهش های اندک در این مورد در کشور ما و سایر کشورهای جهان و نیز شیوع بالای تومور پستانی در سگ ها، این تحقیق با هدف بررسی بیان ژن گیرنده فاکتور رشد شبه انسولینی یک (igf-1r) در تومورهای پستانی خوش خیم و بد خیم و بافت حاشیه ای تومور صورت گرفت و در ضمن آن، رابطه این یافته ها با درجه بدخیمی تومورهای مورد مطالعه و سیمای هیستوپاتولوژیک آنها بررسی گردید. در این مطالعه، بررسی بیان ژن گیرنده igf-1r به روش ایمونوهیستوشیمی (ihc) بر روی بلوک های پارافینی انجام شد. ضمن آنکه در کلیه نمونه ها، بررسی های هیستوپاتولوژیک با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین و روش های رنگ آمیزی اختصاصی صورت گرفت. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که بیان متوسط گیرنده دارای اثر مثبت در پیش آگهی و میزان تمایز تومور می باشد.

آسیب ناشی از ایسکمی- ری پرفیوژن روده کوچک یک حالت اورژانسی بوده که در اثر عوامل متعددی مانند فتق و انسدادهای گیر افتاده روده، توهم رفتگی روده ها و غیره در گربه ها، سگ ها و انسان رخ می دهد. آسیب حاصله از جراحت ایسکمی- ری پرفیوژن در نتیجه عملکرد رادیکال های آزاد اکسیژن، سیتوکین ها، تجمع لکوسیت ها به خصوص نوتروفیل ها و آزاد شدن واسطه های التهابی می باشد. بیشترین آسیب سلولی در طی مرحله ری پرفیوژن ایجاد شده و آسیب آن شدید تر از آسیب ناشی از ایسکمی می باشد. مطالعات نشان می دهند که اریتروپوئتین علاوه بر اثرات خونساز آن، با مکانیسهای غیر هماتوپوئتیک مانند اثرات آنتی اکسیدانی، ضد آپوپتوز، ضد التهابی و تحریک آنژیوژنز سبب کاهش آسیب های ناشی از ایسکمی- ری پرفیوژن در بافت هایی مانند مغز ، کلیه و قلب شده است. با این حال مطالعات کمی بر روی اثرات محافظتی این دارو در ایسکمی- ری پرفیوژن روده در موش رت در دنیا انجام شده است. اریتروپوئتین می تواند از طریق آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند گلوتاتیون و داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی مانع از تراوش لکوسیت ها شود. ما در این مطالعه به ارزیابی اثر آنتی اکسیدانی داروی اریتروپویتین در جراحات ناشی از ایسکمی-ری پرفیوژن در روده کوچک گربه پرداختیم. به منظور ا جرای این پروژه تعداد 20 گربه نر بالغ از سطح شهر تبریز جمع آوری شد و پس از معاینات بالینی توسط متخصص دام کوچک و تایید سلامتی آنها، گربه ها در 4 گروه تحت عمل لاپاراتومی قرار گرفتند. گروه 1) شاهد منفی که به جای داروی اریتروپوئتین، سالین نرمال دریافت کرده و حیوانات تحت عمل لاپاراتومی بدون ایسکمی- ری پرفیوژن قرار گرفتند، گروه2) شاهد مثبت که سالین نرمال دریافت کرده و حیوانات تحت عمل لاپاراتومی با ایسکمی (60 دقیقه)- ری پرفیوژن (60 دقیقه) قرار گرفتند، گروه 3) گروه درمان که تحت عمل لاپاراتومی با ایسکمی (60 دقیقه)- ری پرفیوژن (60 دقیقه) قرار گرفتند و بلافاصله قبل از ری پرفیوژن اریتروپویتین با دوز iu/kg 1000 به صورت داخل وریدی تزریق گردید . گروه 4) گروه درمان که تحت عمل لاپاراتومی با ایسکمی (60 دقیقه)- ری پرفیوژن (60 دقیقه) قرار گرفتند و بلافاصله قبل از ری پرفیوژن اریتروپویتین با دوز iu/kg 3000 به صورت داخل وریدی تزریق گردید. نمونه برداری از بخشی از ژوژنوم در زمان های قبل از ایسکمی، یک ساعت بعد از ایسکمی و یک ساعت پس از شروع ری پرفیوژن صورت گرفت. نمونه ها در آزمایشگاه بیوشیمی هموژن و سانتریفوژ شدند و از مایع رویی جهت اندازه گیری میزان فعالیت mpo و mda بافتی به عنوان شاخص های استرس اکسیداتیو در بافت روده کوچک استفاده شد. نتایج حاصله از مطالعه کنونی نشان داد که داروی اریتروپویتین بویژه با دوز(iu/kg) 3000، غلظت mpo و mda، به عنوان شاخص های التهاب و پراکسیداسیون لیپیدی، را در ایسکمی-ری پرفیوژن روده در مدل حیوانی گربه کاهش داد. مکانیسم محافظتی اریتروپویتین در برابر آسیب ناشی از ایسکمی-ری پرفیوژن به طور کامل مشخص نشده ولی به نظر می رسد این اثرات مربوط به خاصیت ضد التهابی و آنتی اکسیدانی آن باشد

روده یکی از اندام های بسیار حساس به آسیب های ناشی از ایسکمی -ری پرفیوژن (i/r) است. i/r یک مشکل جدی در بسیاری از شرایط بالینی از قبیل ایسکمی حاد مزانتریک، انسداد روده، پیچ خوردگی روده کوچک و غیره می باشد. بازگشت جریان خون به بافت های ایسکمیک می تواند باعث آسیب بیشتری نسبت به ایسکمی اولیه شود که به عنوان آسیب ری پرفیوژن شناخته می شود. اریتروپویتین یک هورمون گلیکوپروتئینی است که به طور اولیه از کلیه ترشح می شود و نقش هماتوپویتیک دارد. مطالعات متعدد نشان می دهد که اریتروپویتین دارای اثرات محافظتی غیرهماتوپویتیک در آسیب های ناشی از i/r در بسیاری از بافت ها از قبیل قلب، کلیه، کبد، ریه و قلب می باشد. بررسی ها نشان می دهد که گزارشی از اثر پیش درمانی اریتروپویتین بر آسیب های i/r در گربه وجود ندارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات اریتروپیتین بر تغییرات هیستومورفومتری و استریولوژیک ژژنوم متعاقب i/r روده کوچک گربه انجام شد. در مطالعه حاضر تعداد 20 گربه نر سالم از نظر بالینی به طور تصادفی به چهار گروه شم، گروه i/r بدون درمان و گروه های درمان با اریتروپویتین با دوز iu/kg 1000 و iu/kg 3000 تقسیم شدند. ایسکمی روده کوچک با بستن شریان مزانتر قدامی به مدت 60 دقیقه القاء شده و سپس حیوانات به مدت 180 دقیقه تحت ری پرفیوژن قرار گرفتند. اریتروپویتین با دوزهای 1000 و iu/kg 3000 در هنگام شروع ری پرفیوژن به صورت تک دوز داخل وریدی تزریق گردید. نمونه های بافتی از ژژنوم به وسیله پانچ بیوپسی در زمان های قبل ایسکمی، انتهای ایسکمی و 60، 120 و 180 دقیقه بعد از ری پرفیوژن برداشته شده و در فرمالین بافر 10 درصد فیکس شدند. متعاقب آخرین نمونه گیری گربه ها با دوز بالای تیوپنتال سدیم آسان کشی شدند. نمونه ها به روش استاندارد و روتین تهیه مقاطع بافتی آماده شده و برش های سریالی پس از رنگ آمیزی h&e، pas، تری کرم ماسون و تولوئیدن بلو با تکنیک های استریولوژی مورد ارزیابی هیستومورفومتریک قرار گرفتند. در نهایت داده ها با استفاده از نسخه 19 نرم افزار spss مورد آنالیز آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ایسکمی باعث تخریب مختصر بافت پوششی بالاخص در ناحیه رأسی پرزها، کاهش ارتفاع و افزایش ضخامت پرزها و کاهش سطح پرزها می شود. نتایج مشخص کرد که ری پرفیوژن متعاقب ایسکمی به صورت وابسته به زمان باعث تخریب بافت پوششی پرزها، کاهش ارتفاع و افزایش عرض پرزها، کاهش پراکنش سلول های جامی در پرزها و افزایش آن در غدد روده-ای، کاهش سطح پرزها، اقزایش ضخامت طبقه زیرمخاطی و سروزی و همچنین تغییرات محرز در پراکنش مست سل ها و دگرانوله شدن آنها، پلاسما سل ها، نوتروفیل ها و ماکروفاژها می شود. مطالعات هیستولوژیک و استریولوژیک نشان داد که ری پرفیوژن باعث تغییرات در ساختار بافت لنفوئیدی ضمیمه لوله گوارش (گالت) می گردد. نتایج نشان داد که در هیچ یک از گروه ها طبقه عضلانی دچار تغییر مشخص و معنی داری نمی شود. مطالعات میکروسکوپیک مشخص نمود که اریتروپویتین می تواند به صورت وابسته به دوز و همچنین به صورت وابسته به زمان بسیاری از تغییرات ساختاری و هیستومورفومتریک ناشی از i/r که به نحوی در عملکرد بافت ژژنوم تأثیر گذار است را مهار نماید. با توجه به نتایج حاصله می توان گفت که استفاده از داروی اریتروپویتین قبل از برقراری ری پرفیوژن می تواند اثر محافظتی مناسبی در ساختار بافتی ژژنوم داشته باشد.