برای استفاده از گرمایش خورشیدی غیر فعال، سه روش دریافت مستقیم، غیرمستقیم و مجزا وجود دارد. در این پایان نامه، سیستم فضای خورشیدی الحاقی، به عنوان حالتی از روش دریافت مجزا، برای گرمایش اتاقی در شهر کرج با کاربری مسکونی استفاده شده است. فضای خورشیدی الحاقی به یک مخزن آب به عنوان توده حرارتی مجهز شده است که سطح روبرویی این مخزن با رنگ تیره، مات شده است و نقش سطح جاذب انرژی خورشیدی را بازی می کند. دو حفره مربعی به فاصله مرکز تا مرکز 1 متر، برای ارتباط بین فضای خورشیدی الحاقی و اتاق مورد گرمایش در دیوار واسط بین آن دو، ایجاد شده است. دو آزمایش روی این سیستم در ماه فروردین و با تعداد جداره های سطح نورگذر فضای خورشیدی الحاقی به عنوان متغیر، صورت گرفته است و دمای اتاق مورد گرمایش به عنوان خروجی این آزمایش ها ساعت به ساعت ثبت شده است. از نتایج این آزمایش برای اعتبار سنجی نتایج نرم افزار شبیه ساز انرژی پلاس در همین ماه، استفاده شده است. با مشاهده انطباق مناسب نتایج شبیه سازی با نتایج آزمایش، از این نرم افزار برای بررسی عملکرد سیستم در ماه های سرد سال استفاده شده است. هدف این پروژه، این بود که اتاق مورد گرمایش تا ساعات پایانی شب و ساعات اولیه صبح در شرایط مناسب تهویه مطبوع، یعنی دمای 18 درجه سانتیگراد، باقی بماند. نتایج شبیه سازی برای تمامی ماه های سرد سال نشان دهنده این است که حالت فضای خورشیدی الحاقی با سطح نورگذر دوجداره، هم به هدف پروژه نزدیک تر است و هم شرایط آسایش حرارتی مناسب تری را تأمین می کند. بدین معنی که اولاً دمای اتاق مورد گرمایش در این حالت به دمای مناسب تهویه مطبوع نزدیک می شود و ثانیاً روند کاهشی دما در ساعات تاریکی، شیب ملایم تری دارد و ثالثاً تغییرات دمایی اتاق، نوسانات کمتری دارد. به طوری که در ماه اسفند، این حالت بهترین کارایی را دارد و قادر است جوابگوی %80 از نیاز گرمایشی اتاق باشد.