زمینه و هدف: هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر دویدن استقامتی و مکمل ضداکسایشی کورکومین بر چگالی مواد معدنی استخوان در موشهای آلوده به سرب بود. روش بررسی:آزمودنیهای این پژوهش شامل 41 سر موش نر نژاد ویستار که در 6 گروه پایه، شم، سرب، تمرین و سرب، مکمل و سرب و همچنین تمرین، مکمل و سرب قرار گرفته اند، میباشد. آزمودنی ها به مدت 8 هفته در معرض تزریق زیر صفاقی استات سرب(20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن)، کورکومین(30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و یا برنامه تمرین استقامتی قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و هفته ای 5 جلسه و با سرعت 15 تا 22 متر در دقیقه و مدت 25 تا 64 دقیقه اجرا شد. با استفاده از دستگاه dexa چگالی استخوان در استخوانهای ران(گردن، تنه و اپی فیز تحتانی) و درشت نی(اپیفیز فوقانی، تنه و اپیفیز تحتانی) اندازه گیری شد. علاوه بر آن سطوح mda و tac سرم نیز در همه گروهها مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss 16 و در سطح معناداری 0/05= ? تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان دادند که سرب bmd نواحی از ران ودرشت نی (مانند گردن ران و اپی فیز تحتانی درشت نی) را که دارای بافت اسفنجی بیشتری هستند کم کرده و تمرین یا کورکومین نیز چگالی این نواحی را بهبود می بخشند و سرب، تمرین یا کورکومین کمتر تنه ران و درشت نی را تحت تأثیر قرار می دهند.تحلیل داده ها نشان داد که سرب باعث کاهش چشمگیر چگالی استخوان به ویژه در نواحی گردن ران و اپی فیز تحتانی درشت نی(0/040= p و 0/000 =p) میشود. همچنین دویدن استقامتی و مکمل کورکومین موجب کاهش اثرات مخرب سرب بر استخوان شده که این اثرگذاری در مورد ورزش قویتر است. به عبارت دیگر هنگامی که مکمل به تنهایی به کار گرفته شد در مقایسه با زمانیکه از ورزش یا مکمل و ورزش استفاده شد کاهش مضرات سرب کمتر بود. علاوه برآن مشخص شد سطوح mda و tac در گروه سرب نسبت به سایر گروهها به ترتیب به شکل معناداری بیشتر و کمتر میباشد و حتی در گروههای تمرین، مکمل یا تمرین و مکمل مقدار mda و tac به صورت معناداری از گروههای پایه و شم به ترتیب پایین تر و بالاتر بود. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از ورزش استقامتی و مکمل کورکومین شیوه مناسبی برای مقابله با اثرات منفی سرب بر استخوان است. واژه های کلیدی: سرب، چگالی مواد معدنی، دویدن استقامتی، کورکومین.