این پژوهش به منظور بررسی اثر پودر ذرت و پودر سویا در خاک پوششی در چهار سطح: صفر، 17، 34 و 51 گرم در زمان خاکدهی و اعمال پنج دز مختلف تحت باریکه الکترون شامل: صفر بعنوان تیمار شاهد، 5/0، 1، 2 و 4 کیلوگری و همچنین پنج دز مختلف تحت پرتوهای گاما شامل: صفر بعنوان تیمار شاهد، 5/0، 1، 5/1 و 2 کیلوگری روی ماندگاری و کیفیت پس از برداشت قارچ تکمه ای در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان و پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای ( پژوهشکده تحقیقات کشاورزی، پزشکی و صنعتی- کرج و پژوهشکده کاربرد پرتوها، یزد) در سال 1390 انجام گرفت. مواد افزودنی مختلف اثر معنی داری روی شاخص های ارزیابی شده داشتند. بعلاوه، بین تیمارهای پرتودهی شده با تیمار شاهد اختلاف معنی دار مشاهده گردید. در تیمار های 51 گرم پودر ذرت و سویا روند کاهش مواد جامد محلول با گذشت زمان نگهداری از سرعت کمتری در مقایسه با سایر تیمارها برخوردار بود. قارچ های برداشت شده از تیمار شاهد دارای کمترین میزان ویتامین ث در مقایسه با تیمار های غنی شده بودند. قارچ هایی که از کمپوست غنی شده با 51 گرم پودر سویا بدست آمدند در زمان های مختلف نگهداری حاوی میزان پروتئین بیشتری بودند. تیمار 34 و 51 گرم پودر ذرت بترتیب، بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدانی و حجم فنل کل را در کل دوره نگهداری موجب شدند. در سایر شاخص ها نیز از جمله رنگ تیمار 34 گرم پودر سویا بهتر از سایر تیمارها بود. تجزیه ترکیبات فنولی نشان داد که قارچ های پرتودهی شده تحت باریکه الکترون در دزهای 2 و 4 کیلوگری و نیز نمونه های پرتودهی شده تحت پرتوهای گاما در دزهای 5/1 و 1 دارای میزان فنول بیشتر در مقایسه با قارچ های تیمار شده با سایر دز ها هستند. کمترین مقدار ظرفیت آنتی اکسیدانی در نمونه های شاهد مشاهده گردید. بعلاوه، تیمار 4 کیلوگری تحت باریکه الکترون و 5/1 کیلوگری تحت پرتوهای گاما بیشترین پروتئین قارچ را باعث شدند. قارچ های پرتودهی شده با دز 2و 5/1 کیلوگری تحت باریکه الکترون و پرتوهای گاما، بترتیب از سفیدی بیشتری در مقایسه با دیگر نمونه ها برخوردار بودند. همچنین میزان مواد جامد محلول ، سرعت نشت الکترولیت، ویتامین ث،کاهش وزن و فعالیت آنزیمی در زمان های مختلف نگهداری متفاوت بودند.

در حال حاضر کود مرغی یکی از اصلی‏ترین منابع نیتروژنی جهت ساخت کمپوست قارچ تکمه‎ای می‏باشد. این کود گران بوده و به‎دلیل وجود عناصر سنگین، کاربرد آن همواره یک چالش محسوب می شود. این پژوهش به منظور بررسی جایگزینی کود مرغی با سایر منابع نیتروژنی آلی در تولید قارچ تکمهای در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش شامل بسترهای حاوی کاه گندم به عنوان ماده اصلی و مکمل های کود گاوی، کود گوسفندی، ورمی‎کمپوست و کود مرغی (شاهد) بودند. نتایج آزمایش اختلاف معنی‎داری را بین تیمارهای به کار رفته در شاخص‎هایی نظیر عملکرد کل و اجزای آن، سرعت رشد میسیلیوم، میزان پروتیین و فنل، خاصیت آنتی اکسیدانی، درصد ماده خشک، مقدار خاکستر، راندمان بیولوژیکی و میزان جذب عناصر معدنی نشان داد. سرعت رشد مسیلیوم در بستر تیمار ورمی‎کمپوست بیشتر از سایر تیمارها بود، با این وجود دارای اختلاف معنیدار با تیمار کود گاوی نبود. با توجه به مطالعه انجام گرفته مشخص شد که استفاده از کود گاوی به جای کود مرغی در بسیاری از شاخصها به خصوص عملکرد کل قارچ تکمهای و کاهش تجمع عناصر سنگین نتایج بهتری را به دنبال دارد

چکیده ندارد.