در اغلب مسائل واقعی بهینه سازی، کمیت هایی که استفاده شده اند داده های دقیقی نیستند، بلکه وابسته به شرایط محیطی می باشند. ضمنا گردآوری اطلاعات دقیق به طوری که به تشخیص و قضاوت انسان وابسته نباشد، بسیار مشکل و یا در عمل ممکن نمی باشد. از این رو برنامه ریزی تصادفی مورد توجه واقع گردیده است. برنامه ریزی تصادفی چارچوبی برای مدل بندی مسائل بهینه سازی فراهم می آورد که شامل اطلاعات غیر قطعی اند. از آنجایی که مسایل بهینه سازی قطعی با پارامترهای معلوم و معین فرموله می شوند, مسائل حقیقی روزمره تقریبا همواره شامل برخی اطلاعات نامعلوم و غیر قطعی اند. هدف برنامه ریزی تصادفی بطور صریح پیدا کردن یک تصمیم بهینه در مسائلی است که شامل اطلاعات غیر قطعی و تصادفی است. در اصل, تصادفی بودن مقابل قطعی بودن بوده، به این معنی است که برخی اطلاعات مساله، اتفاقی می باشد و برنامه ریز به این حقیقت اشاره می کند که قسمت های مختلف مساله به صورت برنامه های ریاضی خطی یا غیر خطی مدل بندی می شوند. این پایان نامه به صورت زیر سازماندهی شده است: در فصل اول تاریخچه ای از برنامه ریزی تصادفی و احتمال آورده شده و در ادامه فصل، تعاریف و مفاهیم مورد نیاز گنجانده شده است. در فصل دوم مسائل برنامه ریزی تصادفی با قیود احتمالی مطرح شده است. همچنین دو نوع از مسائل مکان یابی در ارتباط با محدودیت های احتمالی در ادامه ی آن مطرح گردیده است. در فصل سوم مسائل برنامه ریزی ارجاع (بازنگری شده) بیان شده و حالت های منتج از این گونه مسائل دسته بندی گردیده اند. همچنین دو مساله مهم برنامه ریزی تصادفی تحت عناوین مساله کشاورز و مساله روزنامه فروش برای تشریح بهتر مسائل تصادفی ارائه شده است. در فصل چهارم نیز روش های حل مسائل برنامه ریزی تصادفی گسسته مطرح گردیده است.