چکیده تحلیل داده های مربوط به زمان بقا و خرابی در بسیاری از شاخه های آمار کاربردی مورد توجه است. ماهیت آزمایش های مربوط به این داده ها، اغلب همراه با حذف واحدهایی از آزمایش هستند که اینگونه حذف ها ‎"‎ سانسور ‎" نامیده می شوند. وجود داده های سانسور شده سبب تمایز تحلیل بقا از سایر تحلیل های آماری شده است. در واقع سانسور وقتی رخ می دهد، که زمان ازکارافتادگی به طور دقیق مشخص نیست. طی نیم قرن گذشته مطالعات فراوانی راجع به استنباط بر اساس نمونه های سانسور شده صورت گرفته است.‎ ‎ در این پایان نامه برآورد ناپارامتری تابع بقا و تابع نرخ خطر تجمعی داده های سانسور شده را در نظر می گیریم و نشان می دهیم که چگونه برآوردگرهای ماکسیمم درستنمایی ناپارامتری، تحت چنین طرح-های سانسور به دست می آیند. این برآوردگرها می توانند به توابع پیوسته ی دلخواه نیز توسعه داده شوند. چون ویژگی های بزرگ نمونه ای برآوردگرهای ماکسیمم درستنمایی ناپارامتری به فرآیندهای شمارشی بستگی دارد، لازم است تا برخی ویژگی های اساسی این فرآیندها را ثابت کنیم. واژه های کلیدی: برآورد ناپارامتری، تابع بقا، تابع نرخ خطر تجمعی، سانسور، فرآیندهای شمارشی و مارتینگل ها.