به منظور بررسی اثر سطوح مختلف سوپرجاذب a200 و دور آبیاری بر خصوصیات کمی و کیفی گوجه فرنگی، آزمایشی در سال 90-89 در محل گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. سوپرجاذب در پنج سطح(صفر، 2/0، 3/0، 4/0 و 5/0 درصد وزنی) و دور آبیاری با چهار سطح(5، 7، 9 و 11 روز) اعمال شد. میوه ها در مرحله رسیده سفت برداشت و از نظر طول، قطر و نسبت طول به قطر میوه(شاخص شکل میوه)، عمر پس از برداشت، مواد جامد محلول، ضخامت دیواره تخمدان و تعداد میوه دارای پوسیدگی گلگاه بررسی شدند.در طول آزمایش تعداد گل در گل آذین، تعداد روز برای ظهور اولین گل و تشکیل اولین میوه از زمان نشاء، تعداد روز برای برداشت اولین میوه، محتوای نسبی آب بافت، محتوای پرولین، محتوای مالون دی آلدهاید و محتوای کلروفیل و در پایان آزمایش عملکرد کل و بازار پسند، تعداد کل و بازار پسند میوه در هر بوته، وزن تر و خشک بوته مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطابق نتایج، بیش ترین عملکرد بازار پسند با ترکیب تیماری 4/0 درصد وزنی سوپرجاذب و دور آبیاری پنج روز به دست آمد. با این ترکیب بالاترین راندمان آبیاری یعنی 12 کیلوگرم میوه به ازاء یک متر مکعب آب مصرفی ثبت گردید. کوتاه ترین زمان برداشت اولین میوه و ظهور اولین گل از زمان نشاء با ترکیب تیماری 5/0 درصد وزنی سوپرجاذب و دور آبیاری هفت روز به دست آمد. حداقل تعداد روز برای تشکیل اولین میوه نتیجه اثر متقابل سوپرجاذب 5/0 درصد وزنی و دور آبیاری نه روز مشاهده شد. کم ترین محتوای پرولین و مالون دی-آلدهاید(به عنوان شاخصی از شدت تنش) به ترتیب با تیمار ترکیبی 4/0 درصد وزنی سوپرجاذب و دور آبیاری پنج روز و 5/0 درصد وزنی سوپرجاذب و دور آبیاری پنج روز به دست آمد. با استفاده از بالاترین سطح سوپرجاذب آزمایش(5/0 درصد وزنی) حداکثر عملکرد کل و حداقل میوه دارای پوسیدگی گلگاه حاصل گردید. درحالیکه با تیمار عدم کاربرد سوپرجاذب(صفر درصد وزنی) کم ترین عملکرد کل و بیش ترین تعداد میوه دارای پوسیدگی گلگاه مشاهده شد. حداقل مواد جامد محلول و عمر پس از برداشت میوه و نیز حداکثر محتوای نسبی آب بافت با سوپرجاذب به نسبت وزنی 5/0 درصد وزنی ثبت شد. هم چنین با تیمار 4/0 درصد وزنی سوپرجاذب بیش ترین وزن تر و خشک بوته، تعداد میوه بازار پسند، ضخامت دیواره تخمدان و محتوای کلروفیل a به دست آمد.