توسعه ی منابع انسانی عاملی کلیدی جهت رسیدن به توسعه پایدار روستایی است و در این میان مشارکت کشاورزان یکی از شاخص های اصلی محسوب می شود. با این وجود دستیابی به مشارکت کامل همواره با موانع و مشکلات بسیاری همراه ست . پژوهش حاضر به منظور بررسی و تحلیل موانع مشارکت کشاورزان در فعالیت های آموزشی-ترویجی در شهرستان صحنه در استان کرمانشاه انجام شده است. جامعه ی آماری تحقیق حاضر حدود 10000 نفر از کشاورزانی می باشد که در دوره های آموزشی جهاد کشاورزی شهرستان صحنه شرکت نکرده اند. حجم نمونه تحقیق حاضر با استفاده از جدول مورگان برابر 373 نفر برآورد و از طریق نمونه گیری تصادفی سیستماتیک تعیین گردید. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه ی محقق ساخته ای استفاده شد که روایی آن از طریق استفاده از نظرات متخصصان امر و پایایی آن از روش آلفای کرونباخ به میزان 72 صدم مورد تایید قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل داده از آمار توصیفی – نظیر میانگین و ضریب تغییرات - و آمار تحلیلی - نظیر همبستگی و مقایسه میانگین - بهره گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان داد که از میان متغیرهای مورد بررسی در شهرستان صحنه تعداد 23 متغیر بیشتر از حد متوسط مانع مشارکت محسوب شده است. که مهمترین آنان عبارتند از عدم تطابق دوره با نیازهای روستاییان، برگزاری دوره در زمان نامناسب، عدم اطلاع از زمان برگزاری دوره، عدم آگاهی در خصوص ضرورت دوره، علاقه نداشتن به زندگی در روستا، عدم تناسب دوره با کشاورزی رایج در روستا. همچنین نتایج تحقیق نشان داد عوامل فردی، فرهنگی و اجتماعی، در افراد جوان کمتر مانع مشارکت بوده است و افراد جوان بیشتر عوامل اقتصادی و ساختاری را مانع مشارکت دانسته اند. دیگریافته ها حاکی از آن است که بالا بودن سطح سواد سرپرست یا افراد خانوار، عوامل فرهنگی، روانشناختی عدم مشارکت در دوره ها را کاهش داده است. در ادامه تحقیق با توجه به نتایج پیشنهاداتی به منظور ارتقاء سطح مشارکت کشاورزان در برنامه های اموزشی ترویجی ارائه شده است