نقش سرمایه گذاری در بخش ساختمان در رشد اقتصادی، ازجمله موضوعاتی است که همواره در تنظیم سیاست ها و نظریه های اقتصادی مد نظر بوده است. در این مطالعه سعی شده است با استفاده از روش هم انباشتگی جوهانسن- جوسلیوس، رابطه بین سرمایه گذاری در بخش ساختمان و رشد اقتصادی طی دوره 1340-1386 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. همچنین تلاش شده است تا نوع رابطه علیّت بین سرمایه گذاری در بخش ساختمان و رشد اقتصادی با استفاده از آزمون علیّت گرنجری بر مبنای تصحیح خطای برداری تعیین گردد. نتایج آزمون هم انباشتگی جوهانسن - جوسلیوس نشان می دهد که یک رابطه ی هم انباشتگی بین متغیرهای مدل وجود دارد، همچنین نتایج آزمون علیّت گرنجری در کوتاه مدت و بلندمدت نشان می دهد که در کوتاه مدت رابطه ی علّی بین سرمایه گذاری در بخش ساختمان و رشد اقتصادی برقرار نبوده اما در بلندمدت رابطه ی علّی یک طرفه از سوی سرمایه گذاری در بخش ساختمان به رشد اقتصادی وجود دارد. از این رو می توان بیان کرد که تقویت سرمایه گذاری در بخش ساختمان می تواند زمینه افزایش سطح تولید، تقاضای موثر اقتصاد و نهایتاً تقویت رشد اقتصادی را به همراه داشته باشد.