تجارت الکترونیکی از جمله فرآیندهای جامعه اطلاعاتی امروزی است که در سال های اخیر با حضور اینترنت بسیار توسعه یافته است. هدف اصلی تجارت الکترونیک حداقل کردن حضور فیزیکی و فعالیت خریدار و فروشنده در کلیه مراحل خرید و فروش و بهینه کردن این فرآیند است. به دلیل ورود تجارت به بازارهای مجتمع و یکپارچه که از کانال های ارتباطی بدون سیم و وسیله های ارتباطی قابل حمل از جمله تلفن های موبایل استفاده می کنند، محیط تجارت الکترونیک هر روز در حال پویایی و پیچیدگی بیشتر است. ایده های نو و بدیع تجارت الکترونیک پویای امروز می تواند روش ها و مدل های کارآ و مفیدی در معاملات تجاری مخصوصا، در مرحله شناسایی نیاز، تبلیغات، شناسایی محصول و عرضه کنندگان آن، انجام مذاکره و توافق انجام دهد. در نتیجه با گسترش تجارت الکترونیکی و اطلاعات فراوان موجود در اینترنت، تصمیم گیری هم برای مشتریان و هم برای سازمان ها بسیار مهم است. برای مثال: تصمیم گیری در مورد قیمت محصولات و خدمات نسبت به رقبا همراه با در نظر گرفتن تمام معیارها، امری حیاتی برای یک سازمان است. سیستم های پشتیبانی تصمیم نوعی سیستم اطلاعاتی مدیریت هستند و تکامل یافته سیستم های پردازش داده و سیستم های اطلاعات مدیریت هستند که برا ی تصمیم گیری مدیران با فراهم کردن اطلاعات مفیدتر کاربرد دارند. سیستم های تصمیم یار موجود برای تجارت الکترونیکی در سازمان ها، برای تصمیم گیری بهینه مفید هستند اما برای مقابله با شرایط پیچیده و پوشش دادن اکثر معیارها برای تجارت الکترونیکی یک راه حل، به کارگیری عامل های نرم افزاری هوشمند با قابلیت یادگیری و تصمیم گیری هوشمندانه است که می تواند در خرید و فروش، ارائه پیشنهاد در مناقصه ها و حراج ها، مذاکره و عقد قرارداد به کار گرفته شوند. این عامل ها انجام کسب وکار در تمام زمینه های تجارت الکترونیکی را منقلب کرده اند. این عامل ها، در سیستم های پشتیبانی تصمیم مراحل تصمیم گیری را با هوشمندی انجام می دهند و به گرفتن تصمیمات بهینه کمک می کنند. عامل های نرم افزاری هوشمند، واسطه هایی هستند که آرزوی بشر را برای انجام خودکار کارهای وقت گیر و تکراری کاربران، جست و جو ها، توصیه ها و همچنین بازاریابی، مدیریت اطلاعات کسب شده برای فرآیند خرید و فروش برآورده می کنند و هم چنین در توسعه و گذار مراحل گوناگون فرآیند خرید مشتری، از روش سنتی به روش های سازگار با تجارت الکترونیک بسیار موثر بوده اند و به مکانیزه کردن فعالیت های مختلف، کاهش زمان و در نتیجه کاهش هزینه انتقال کمک می کنند. در کل راهبرد چند عاملی برای طراحی یک سیستم، راهی برای مقابله با پیچیدگی قلمرو و فراهم کردن یک معماری انعطاف پذیر از سیستم است .