از آنجا که ارزیابی و بهبود قابلیت اعتماد اجزا، دستگاه ها و سیستم ها از درجه اهمیت بالایی برخوردار می باشند، مدل های زیادی برای بهینه سازی قابلیت اعتماد سیستم ها با توجه به حالت و نوع سیستم ها ساخته و حل گردیده اند. این مدل ها می توانند استراتژی مناسبی را برای افزایش طول عمر سیستم با درنظرگرفتن هزینه و منفعت استخراج کنند. در این رهگذر، مدل های متفاوتی به همراه روش حل های مختلفی مورد آزمایش و ارزیابی قرار گرفته اند. در بررسی ادبیات موضوع مرتبط دریافته شد که می توان در ارزیابی هزینه سیستم ها زمان وقوع خرابیها و به تبع آن ارزش زمانی هزینه های نگهداری و تعمیرات را مدنظر قرار داد، اما این مورد کماکان در مدل های بهینه سازی وارد نشده است.