اندازه گیری آثار اقتصادی اصلاح یارانه انرژی و تعیین نحوه اعمال اقدامات حمایتی جهت کاهش آثار منفی آن از مهمترین گامهای اساسی در تعیین شرایط و سناریوهای اصلاح قیمت حامل های انرژی می باشد. مطالعه حاضر اثر اصلاح یارانه انرژی بر تولید، تورم و شاخص رفاه را بر اساس سناریوهای قانون مصوب سال 1389 مجلس با استفاده از مدل تعادل عمومی محاسبه پذیر استاندارد مورد ارزیابی قرار می دهد. نتایج نشان می دهد که افزایش قیمت حامل های انرژی بدون بازتوزیع درآمد موجب کاهش احتمالی سطح تولیدکل، نرخ اشتغال و افزایش سطح عمومی قیمت ها می شود. از طرفی دیگر بازتوزیع درآمد ناشی از اصلاح قیمت انرژی تحت سناریوهای مختلف به سمت تولیدکنندگان و مصرف کنندگان تا حد قابل توجهی بخشی از افزایش هزینه های تولید را جبران نموده و درصد کاهش در تولید کل و اشتغال را کمتر می کند. در مقابل افزایش نقدینگی ناشی از این بازتوزیع موجب افزایش فشار تقاضا و بنابراین افزایش بیشتر سطح عمومی قیمت ها می گردد. همچنین با اصلاح یارانه انرژی، رفاه تمامی خانوارهای شهری و روستایی کاهش یافته و این امر به ویژه در دهک های پایین درآمدی در هر دو خانوارهای شهری و روستایی مصداق بیشتری داشته و خانوارهای روستایی در مقایسه با خانوارهای شهری کاهش رفاه بیشتری را تجربه می نمایند. در مقابل بازتوزیع درآمد تا حد قابل توجهی کاهش رفاه خانوارها را جبران می کند. درغیر اینصورت آثار مثبت اجرای اصلاح یارانه انرژی بیش از نتایج مذکور می باشد.

چکیده ندارد.