پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی طرح به نژادی مشارکتی گندم دیم انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمام کشاورزان و کارشناسان اجرا کننده طرح در استان کرمانشاه بودند که به روش سرشماری مورد مصالعه قرار گرفتند (n1=67, n2=127). روش تحقیق توصیفی – همبستگی بود. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه‏ای بود که روایی ظاهری و محتوایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ تایید شد (?>0.70). نتایج آمار توصیفی نشان داد که دیدگاه کشاورزان نسبت به اثربخشی طرح با میانگین 21/4 مساعد بوده است. نتایج بدست آمده از آمار استنباطی نشان داد که بین متغیرهای توانایی کادر اجرایی، سطح زیر کشت طرح، تماس با کارشناسان و تعداد سال مشارکت در طرح با دیدگاه کشاورزان نسبت به اثربخشی طرح همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج حاصل از رگرسیون چند گانه به روش گام به گام نشان داد که متغیرهای سن، سطح زیر کشت گندم و فاصله مزرعه تا جاده اصلی در مجموع 4/49 درصد از واریانس متغیر وابسته(دیدگاه کشاورزان نسبت به اثربخشی طرح به نژادی مشارکتی) را تبیین نمودند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی بین متغیرها نشان داد که بین متغیرهای توانایی کادر اجرایی، سطح زیر کشت طرح، سابقه کشاورزی، فاصله مزرعه تا مرکز خدمات، فاصله مزرعه تا جاده اصلی، سن، تماس با کارشناسان و تعداد سال مشارکت در طرح با دیدگاه کارشناسان نسبت به اثربخشی طرح همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت. کلمات کلیدی: اثربخشی، طرح به نژادی مشارکتی گندم، دیدگاه