چکیده: در شرق ایران، درحاشیه دریاچه هامون در جنوب باختر و شمال باختر زابل، برونزدهای پراکنده ای از سنگهای ولکانیکی جوان دیده می شود. شواهد میکروسکوپی و آنالیز شیمیایی این سنگها را الیوین بازالت ، بازالت تا تراکی بازالت معرفی می کند. بافت های غالب این سنگها پورفیری، پورفیری میکرولیتی و حفره ای است. فنوکریست ها ی تشکیل دهنده بیشتر الیوین، کلینوپیروکسن (دیوپسید) و کمی پلاژیِوکلاز(بیشتر لابرادوریت) است. بررسی های تکتونوماگمایی سنگ ها ی مورد مطالعه نشان می دهد که این سنگها در داخل صفحه قاره ای بلوک هلمند تشکیل شده و ماهیت آلکالن سدیک دارند. این سنگها می توانند محصول فرایند کششی رخ داده درخاور ایران پس از پایان فرایند فشارشی باشد. غنی شدگی عناصر lree نسبت به hree نشان می دهد که ماگمای والد احتمالا توسط درجات پایین ذوب بخشی از یک منشا گوشته ای گارنت لرزولیتی تشکیل شده است. واژه های کلیدی: تکتونوماگمایی، ولکانیک، بازالت، آلکالن، گارنت لرزولیت، هامون، زابل، ایران.