یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1389 به اجرا در آمد تا عملکرد سه رقم لوبیا چیتی (cos16، تلاش، خمین) تحت سطوح مختلف شوری (s0،s1 ، s2 و :s3 به ترتیب 0، 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم) در گلخانه مورد ارزیابی قرار گیرد. رقمcos16 بالاترین درصد آب برگ و شاخص سطح برگ (lai) و کمترین وزن ویژه برگ (slw) و دمای برگ را داشت. اما بالاترین شاخص کلروفیل برگ (cci) و محتوای پرولین در مقایسه با سایر ارقام از رقم تلاش به دست آمد. تحت شرایط شوری، slw، دمای برگ و غلظت پرولین برگ های لوبیا چیتی افزایش ولی درصد آب برگ،lai و cciبه طور قابل توجهی کاهش یافت. بیشترین ارتفاع بوته و نسبت ریشه به تاج به ترتیب متعلق به خمین و cos16 بود. روز تا گلدهی و روز تا نیام دهی رقم cos16 طولانی تر از دو رقم تلاش و خمین بود. با افزایش شوری میانگین ارتفاع بوته کاهش یافت، ولی نسبت ریشه به تاج به طور معنی داری تحت تاثیر شوری قرار نگرفت. روز تا گلدهی و به تبع آن روز تا نیام دهی با افزایش شوری، افزایش پیدا کرد. تعداد نیام و دانه در بوته رقم cos16 به طور نسبی بیشتر بود، اما درشت ترین دانه ها را خمین تولید کرد. رقم تلاش کمترین عملکرد بیولوژیکی، اما بیشترین شاخص برداشت را داشت. بیشترین و کمترین عملکرد دانه در بوته به ترتیب متعلق به خمین و cos16 بود. با وجود این، تفاوت عملکرد دانه بین خمین و تلاش و همچنین بین تلاش و cos16 از نظر آماری معنی دار نبود. تعداد نیام در بوته، دانه در بوته، وزن دانه، بیوماس بوته، عملکرد دانه در بوته و شاخص برداشت تحت شوری های متوسط و شدید به طور معنی داری کاهش یافتند. کاهش تعداد نیام و دانه در بوته و همچنین عملکرد دانه در بوته رقم cos16 تحت شوری شدید بیشتر از سایر ارقام بود. به طور کلی، نتیجه گیری شد که لوبیا چیتی یک گیاه حساس به تنش شوری است، اما میزان حساسیت در بین ارقام متفاوت است.