در این کار حالت های همدوس مربوط به گروه های فشرده خاص مورد مطالعه قرار گرفته است. بطور کلی بررسی حالت های همدوس مربوط به سیستم های فیزیکی از مباحث مهمی است که در دهه های اخیر توجه فیزیکدان ها را به خود معطوف نموده است. این حالت ها، ویژه بردارهایی در فضای هیلبرت می باشند که در حالت کلی سه ویژگی اساسی پیوستگی، نرمالیزه پذیری و رابطه همانی را دارند. روش های مختلفی برای تعیین حالت های همدوس وجود دارد که در این پایان نامه از روش ایجاد حالت های همدوس به کمک نظریه گروه استفاده می نمائیم. البته ما حوزه کار خود را به بررسی گروه های فشرده از نوع su(n) محدود می کنیم. در بررسی این گروه ها نشان می دهیم که عملگرهای مربوط به ایزو اسپین همان عملگرهایی هستند که گروه( su( 2 را تولید می کنند. همچنین نشان می دهیم که حالت های همدوس برای گروه( su( 2 با استفاده از هماهنگ های کروی اسپین در حالت خاص به دست می آیند. با توجه به زیرجبر کارتان گروه( su( 3 بررسی می کنیم که برهم کنش قوی تحت این گروه ناوردا می ماند. در ادامه نشان می دهیم که بهترین روش برای تعیین حالت های همدوس گروه( su( 3 استفاده از نمایش بوزون شوینگر می باشد. سرانجام این روش را برای گروه های( su(n تعمیم می دهیم.

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر یائسگی بر پاسخ اکسیداسیون چربی به یک جلسه تمرین هوازی-وامانده ساز بوده است. بنابراین، 14زن پیش از سن یائسگی با محدوده سنی 21-18 سال و 9زن یائسه با محدوده سنی70-50 سال، آزمون ورزشی فزاینده را تا حد واماندگی بر روی نوارگردان اجرا کردند[بر مبنای پروتکل پیشین(آچن و همکاران، 2003)]. اکسیداسیون چربی با استفاده از کالری سنجی غیرمستقیم به کمک دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی تعیین شد. بیشینه اکسیداسیون چربی(mfo) و شدتی که در آن بیشینه اکسیداسیون چربی رخ می دهد(fatmax) برای هر آزمودنی تعیین شد و ترکیب بدنی با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل ترکیب بدنی اندازه گیری شد. برای آنالیز داده¬ها از آزمون آنالیز واریانس با اندازه های مکرر و آزمون¬های t و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد بیشینه اکسیداسیون چربی (0/08± 0/53 در مقابل 0/09± 0/34گرم بر دقیقه) و شدت معادل با بیشینه اکسیداسیون چربی (10/45± 70/91 در مقابل 11/32± 54/51 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) بطور معنی داری در زنان یائسه در مقایسه با زنان پیش از سن یائسگی در طول دویدن بر روی نوارگردان بالاتر بود، درحالیکه یائسگی بر میزان اکسیداسیون چربی 32% تأثیر داشت. پس از اصلاح میزان اکسیداسیون چربی به ازای هرکیلوگرم توده عضله، تأثیر یائسگی به 26% رسید. در زنان پیش از سن یائسگی اکسیداسیون چربی با ترکیب بدنی ارتباط معنی داری نشان نداد اما در زنان یائسه چربی بدن بویژه چربی احشایی با اکسیداسیون چربی ارتباط معنی داری نشان داد.