به منظور بررسی اثرات سطوح متفاوت کود نیتروژنه و تراکم کاشت بر روی عملکرد و اجزای عملکرد پیاز در سال زراعی 88-87 آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران انجام شد. این آزمایش به شکل کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. کود نیتروژنه در 3 سطح(100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار) به عنوان فاکتور اصلی و تراکم کاشت در 3 سطح(25، 35 و 45 بوته در مترمربع) به عنوان فاکتور فرعی مورد استفاده قرار گرفتند. به منظور تامین محصول زودرس سوخ پیاز در اوایل تا اواسط بهار زمانی که بازار با کمبود سوخ پیاز روبروست است از روش کشت سوخچه و رقم پریماورا استفاده شد. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح مختلف کود نیتروژنه تاثیر معنی داری بر ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک سوخ، عملکرد بوته و سوخ داشت. حداکثر صفات اندازه گیری شده در 200 کیلوگرم درهکتار نیتروژن بدست آمد. افزایش تراکم کاشت سبب افزایش معنی دار عملکرد و اجزای عملکرد محصول پیاز گردید. همچنین اثر متقابل کود نیتروژنه و تراکم کاشت تاثیر معنی داری بر روی تمامی فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش داشت، به طوری که همراه با افزایش کود نیتروژنه و کاهش تراکم کاشت بیشترین ارتفاع گیاه، تعداد برگ، طول و سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک سوخ، قطر سوخ و طوقه حاصل گردید. حداکثر عملکرد سوخ پیاز(5/4 کیلوگرم در مترمربع) از کاربرد 200 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه همراه با تراکم کاشت 35 بوته در مربع بدست آمد. نتایج آزمایش نشان داد که حداکثر میزان تجمع نیترات و نیتریت در سوخ پیاز در زمان برداشت بسیار پایین تر از حد بحرانی توصیه شده برای گیاه پیاز بود.

منطقه ی مورد مطالعه در شمال شرق استان یزد، شرق طبس و بخشی از رشته کوه شتری واقع شده و مختصات جغرافیایی آن ?30 °57-57 طول شرقی و ?45 °33-?15 °33 عرض شمالی می باشد. این منطقه تحت تاثیر تنش های تکتونیکی شدید، عناصر ساختاری مختلفی شامل گسل ها، چین ها و درزه ها ایجاد شده اند. در این تحقیق نقش این عناصر ساختاری در تشکیل و توسعه ی ذخایر آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس برداشت های صحرایی صورت گرفته و بررسی تصاویر ماهواره ای منطقه، نمودار گل سرخی مربوط به گسل ها، خطواره ها و چین ها، غالبا روند nw-se را نشان داده و از روند رشته کوه شتری تبعیت می کند. نمودار گل سرخی درزه های منطقه به طور عمده دو روند غالب را نشان می دهد:nw-se و ne-sw. با توجه به ارتباط درزه ها با چین خوردگی های منطقه، این دو سیستم درزه، همان درزه های طولی و عرضی بوده که نقش آن ها به ترتیب، نفوذ و انتقال آب می باشد. بنابراین می توان پی به توسعه ی کارست در منطقه برد. پارامترهای زیادی در شناخت ذخایر آب زیرزمینی تاثیرگذارند از قبیل: تراکم شکستگی، فاصله از شکستگی، لیتولوژی، تراکم آبراهه و فاصله از محل تخلیه. با تلفیق این عوامل در محیط arcgis9.3 با استفاده از روش همپوشانی شاخص، نقشه ی نهایی شامل پهنه های با پتانسیل مختلف منابع آب تهیه گردید. این نقشه ارتباط زون های دارای پتانسیل منابع آب را با عناصر ساختاری و تمرکز خطواره ها نشان می دهد. بیشترین تمرکز پهنه های دارای پتانسیل مناسب در نزدیکی گسل های طولی و اکثرا گسل های امتدادلغز منطقه واقع شده است. موقعیت کانون سطحی زمین لرزه ها، نقش تکتونیک فعال را در تشکیل منابع آب زیرزمینی منطقه نشان می دهد. انطباق نتایج با فاکتورهای موجود در منطقه شامل چاه ها، چشمه ها و قنوات، دقت و صحت نقشه ی نهایی را ثابت می کند.