از دیرباز طراحی سازه ها در برابر زلزله از مهمترین مسایل مهندسی سازه به شمار می آید. از آنجا که کشور ایران در ناحیه لرزه خیزی واقع است؛ طراحی سازه های ایمن و مقاوم در برابر زلزله از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. مبحث دهم مقررات ملی ساختمان با عنوان “طرح و اجرای ساختمان های فولادی” شامل حداقل ضوابط و مقرراتی است که با رعایت آنها شرایط ایمنی، قابلیت بهره برداری و پایایی سازه های فولادی فراهم می شود. از آنجا که درویرایش جدید مبجث دهم مقرارات ملی ساختمان روش ضرایب بار و مقاومت جایگزین روش طراحی تنش مجاز شده است، در این تحقیق تلاش می شود روش جدید مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. برای این منظور با استفاده از دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجودمنتشرشده در نشریه 360 و استاندارد 2800 این روش مورد ارزیابی قرار می گیرد. بدین منظور در این مطالعه یک سازه واقعی با استفاده از روش ضرایب بار و مقاومت طراحی گردید سپس به کمک نرم افزارهای sap2000 و perform تحلیل بار افزورن (پوش اور) و ارزیابی لرزه ای سازه صورت گرفت. در پایان عدم نیاز یا نیاز تمامی اعضای سازه به بهسازی لرزه ای مورد بررسی قرار گرفت.

بتن از نظر کنترل کیفی با توجه به مواردی از جمله تردید در مقاومت نمونه های استاندارد، آسیب های موضعی در شرایط خاص از اهمیت بالایی برخوردار است. نمونه های بتنی استوانه ای ساخته و تاثیر پارامتر های مختلف از جمله تخلخل، سنگ دانه ها، و آب به سیمان بر دوام آنها بررسی شده است. تخلخل هر یک از طرح ها را یافته و نسبت تخلخل به مقاومت را به روش های (ryshkewithch، balshin، hasselman، (schiller مقایسه کرده ایم . نتیجه نشان می دهد کاهش مقاومت فشاری ناشی از وجود تخلخل را می توان با بکار بردن نوع سیمان، مصالح و کم نمودن نسبت آب به سیمان جبران نمود و با انتخاب و بررسی این آیتم ها توانایی را در برابر چرخه های ذوب یخبندان بیشتر نمود. در انتها نمونه های بتنی از نظر مقاومت، تخلخل و چرخه های مختلف ذوب و یخبندان را مورد بررسی قرار داده ایم.